Από τα Φάρασα της Καππαδοκίας στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας - Α. Βικέτου

Από τα Φάρασα της Καππαδοκίας στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας

Του Α. ΒΙΚΕΤΟΥ

Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που συνήλθε χθες  υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αποδέχθηκε ομόφωνα εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής και ανέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας  τον μοναχό Παΐσιο Αγιορείτη. Η μνήμη του Αγίου Παϊσίου θα τιμάται στις 12 Ιουλίου, ημέρα της κοιμήσεως του.

Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, Μελίτων, μέλος της Κανονικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου ,  μας δήλωσε  ότι ο Γέροντας Παίσιος είχε από χρόνια καθιερωθεί ως Άγιος στην συνείδηση του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. «Ό,τι και να πει η μετριότητα μου είναι πολύ λίγο για ένα Άγιο άνθρωπο , ο οποίος τίμησε τον Ορθόδοξο μοναχισμό και την Εκκλησία του Χριστού.  Υπήρξε  ένας από τους πιο σημαντικούς αγίους ασκητές του 20ου αιώνα», επεσήμανε ο Μητροπολίτης Μελίτων.

Επίσης , μας ανέφερε συνοπτικά την δική του εμπειρία για τον Άγιο: «Τον είχα γνωρίσει προσωπικά το 1992 στο Άγιο Όρος. Με συμβούλευσε και ξεπέρασα ένα  προσωπικό πρόβλημα. Μάλιστα , μου έδωσε τότε για να με βοηθήσει  και ένα έγγραφο , το οποίο φύλαξα. Περίπου πριν  τρία χρόνια πήγα στην Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, έκανα τρισάγιο και προσευχήθηκα στον τάφο του. Το έγγραφο, που μου είχε δώσει, το παρέδωσα στην Μονή. Εύχομαι ο Άγιος Πορφύριος και ο Άγιος Παίσιος, οι οποίοι συμπορεύτηκαν στον μοναστικό βίο, να πρεσβεύουν στον Θεό για όλους μας στους δύσκολούς καιρούς , που ζούμε», κατέληξε ο κ. Μελίτων.

Ο Άγιος Παίσιος εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για τον οποίο είχε πει ότι είναι ευτύχημα για την Ορθοδοξία , που έχει τέτοιο Πατριάρχη. Ο  Παΐσιος ήταν ένας πολύ απλός άνθρωπος, ο οποίος πίστευε στο λόγο του Ευαγγελίου, κάνοντας τρόπο ζωής τον μοναστικό βίο και τις διδαχές της Ορθόδοξης ασκητικής παράδοσης. Οι εγκύκλιες γνώσεις του περιορίζονταν στο επίπεδο του δημοτικού. Παρ’ όλα αυτά ξεχώριζε για την «χαριτωμένη» απλότητά του και την έντονη αγωνία που τον διακατείχε για την βοήθεια των συνανθρώπων του, που αναζητούσαν ένα πνευματικό καθοδηγητή.

Δυστυχώς,  πολλοί καπηλεύτηκαν τις διδαχές του Αγίου Παϊσίου,  αποδίδοντας σε αυτόν απόψεις και λόγια  είτε για δικό τους  όφελος, είτε για εθνικά ζητήματα , που ο ίδιος ποτέ δεν ανέφερε, κάτι που τον λυπούσε,  ενώ ήταν ήδη στη ζωή. Μετά την κοίμηση του το φαινόμενο αυτό  εντάθηκε.

Συνέγραψε τέσσερα  βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης). Τα βιβλία αυτά είναι: Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991), Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986),Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993), Επιστολές (1994).

Ο Άγιος  Παΐσιος, κατά κόσμο  Αρσένιος Εζνεπίδης, γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας . Στις 7 Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα, ο Παΐσιος βαφτίστηκε από τον ιερέα της ενορίας του Αρσένιο, τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε αργότερα  Άγιο. Πρόκειται για τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.

Ο Άγιος Παϊσιος εισήλθε για να μονάσει στο Άγιο Όρος το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από τον στρατό. Πήγε  στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου, όπου γνώρισε τον πατέρα Κύριλλο, ηγούμενο της μονής, και τον ακολούθησε πιστά. Ύστερα από αρκετές περιπλανήσεις σε διάφορα ησυχαστήρια του Αγίου Όρους και στο Σινά επανήλθε στο Άγιο Όρος.

Το 1966, ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Μετά την ανάρρωση του επέστρεψε στο Άγιο Όρος. Ήδη το όνομά του έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά γνωστό και πολλοί άνθρωποι κατέφευγαν κοντά του για να τους στηρίξει. Λίγα χρόνια μετά εγκαταστάθηκε στην  Παναγούδα , μια σκήτη εγκαταλελειμμένη και  εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί . 

Το 1993 άρχισε να παρουσιάζει αιμορραγίες, για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ο Παΐσιος βγαίνει για τελευταία φορά από το Όρος και πηγαίνει στη Σουρωτή, στο Γυναικείο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου). Εκεί έμεινε  λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν  να φύγει ασθένησε  και εισήχθη στο νοσοκομείο, όπου διαγνώστηκε όγκος στο παχύ έντερο. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε και στο τέλος  Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν  ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τη Δευτέρα, 11 Ιουλίου , μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Κοιμήθηκε στις  12 Ιουλίου. Ενταφιάστηκε στο Ιερό  Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.  Έκτοτε κάθε χρόνο  στην επέτειο της κοίμησής του τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο με συμμετοχή χιλιάδων πιστών. Στο Καθολικό του Ησυχαστηρίου βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη.

Πηγή: Απογευματινή Κωνσταντινούπολης (14-1-15)