Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Αντίδωρο - Στάχυς


Αντίδωρο

Πολλάκις σε δείπνο προσεκλήθην.
Ενίοτε δεχόμουν,
δεν είναι λίγο, του άρχοντα ομοτράπεζος να είσαι!
Εσχάτως όμως, πλείστες φορές αρνούμην.
Πάλιωσε, βλέπεις, το ένδυμα που είχα για τέτοιες περιστάσεις.
Όσα μπαλώματα και να του ράψεις,
πάλι παλιό για τέτοιες καταστάσεις είναι.
Μα μου ‘λειψε αυτή η ζωή.

Γι’ αυτό, πολλές φορές,
κρυφά μεσ’ στο παλάτι έμπαινα
και λαίμαργα τ’ απομεινάρια έγλειφα
που άφηναν οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι.
Αντίδωρο θα πεις, μπροστά στο Δώρο.
Μα ασύγκριτα ανώτερο των ξυλοκέρατων που έκλεβα,
την πείνα να κορέσω.  


Στάχυς  

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είσαι και παραγωγικός και ποιοτικός. Το καλύτερο … δεν ανακυκλώνεις τις σκέψεις σου.

Ανώνυμος είπε...

Η εξέλιξή σου είναι εντυπωσιακή! Θα συμφωνήσω με τον 10:52π.μ...Συνέχισε....

Ανώνυμος είπε...

Παρα πολύ καλό!!!

Ανώνυμος είπε...

Πάντα υπέροχος!!!

Ανώνυμος είπε...

Κρύβει βαθιά νοήματα...και μεγάλες αλήθειες..

Ανώνυμος είπε...

ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ!

Ανώνυμος είπε...

Κάθε φορά μιλάς στην καρδιά μου.

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε,

η ηλικία σου μεστωμένο στάχυ
κι ο λόγος σου γλυκό ψωμί!

Ελπίζω μια μέρα να τα δω
σ' ένα βιβλίο συγκεντρωμένα και τα δυο!!

Μπροστά σου άχυρο.