ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ
Το Όνειδος
της ανθρωπότητος
« Ώ
ανόητοι και βραδείς τη καρδία… ουκ
οίδατε ότι αρσενοκοίταις(= ομοφυλόφιλοι ), Βασιλείαν Θεού ου
κληρονομήσουσιν; » (Αγία Γραφή).
Ο Κιναιδισμός – Ομοφυλοφιλία είναι μιά διάστροφος
– παρεκτροπή της γε-νετήσιας λειτουργίας, από του φυσικού. Μια διεφθαρμένη,
παρά φύση σχέση, που υπάρχει μεταξύ ατόμων που ανήκουν στο ίδιο φύλο. Τούτο
παρατηρείται και στα δύο φύλα, ανδρών και γυναικών, ( Ρωμ. 1,26-27 – Α΄
Κορ. 6,9-10 ).
Από Ψυχολογικής επόψεως εξεταζόμενος ο
Κιναιδισμός – Ομοφυλοφιλία, είναι φαινόμενο « Ψυχοπαθολογικόν », από δε
Βιολογικής επόψεως ερευ-νώμενο είναι « παθολογική κατάστασις ». Είναι ελκυστική
δύναμη ο Κι-ναιδισμός – Ομοφυλοφιλία, η οποία ενεργεί « εις τον άνευ ηθικού
έρματος άνθρωπον, βιούντα άνευ υψηλών ιδεωδών και βεβαίως εκτός της
ακτινο-βολίας του Χριστιανισμού » ( ΘΗΕ,
τόμ. 9ος σελ. 920-921 ).
Ομοφυλόφιλοι, κατά την Αγία Γραφή, είναι όλοι
εκείνοι οι « εκτεθηλυμένοι, οι κίναιδοι, οι αισχροπαθούντες, οίτινες το σώμα
εκθέτουσιν εις το πάσχειν τα των γυναικών ». ( Θεοφύλακτος. Παν. Τρεμπέλα, « Υπόμνημα εις τας Επιστολάς
», τόμ. Α΄, σελ. 289 » - Α΄
Κορ. 6,9-10 ).
Ο Κιναιδισμός – Ομοφυλοφιλία είναι μιά λίαν
μυσαρή και απεχθής πράξη, και λόγω της μυσαρότητάς της, είναι τόσο κραυγαλέα,
ώστε να προκαλεί την οργή του Δημιουργού. Είναι δε τόσο Θεομίσητη πράξη ο
Κιναιδισμός – Ομοφυλοφιλία, εάν σκεφτούμε
την απόφαση του Θεού, ο Οποίος δεν αρκέ-στηκε απλώς σε κάποια διορθωτική
τιμωρία, αλλά προέβη στην εξάλειψή της από προσώπου γης, με την περίπτωση των
Σοδόμων και της Γομόρρας.
« κραυγή Σοδόμων και Γομόρρας
πεπλήθυνται πρός με και αι αμαρτίαι αυτών μεγάλαι σφόδρα ». ( Γεν. 18,20
).
Ο
Απόστολος Πέτρος μας βεβαιώνει, ότι την τιμωρία αυτή των Σοδομιτών ο Θεός την
έχει ως « υπόδειγμα των μελλόντων ασεβείν τεθεικώς » ( Α΄ Πέτρ. 2,6 ). Και ο
Απόστολος Ιούδας, ( όχι ο Ισκαριώτης ), μας δηλώνει λίαν κατη-γορηματικά, ότι
και οι « κατά τον ίδιον όμοιον τούτοις τρόπον οπίσω σαρκός ετέρας πρόσκεινται
δείγμα, πυρός αιωνίου δίκην υπέχουσι », ( Ιούδ. 7 ). Αναφέρεται δε και παρ’ Ιερωνύμω, ότι ένας διδάσκαλος του είχε
πεί, πως « την νύχτα εκείνη κατά
την οποίαν εγεννήθη ο Χριστός, έστειλε πρώτον Άγγελο ο Θεός και εθανάτωσε όλους
τους αρσενοκοίτας, όπου ήσαν εις τον κόσμον, και έπειτα εγεννήθη, για να μην
ευρεθή τότε εις την γην μία τοι-αύτη Θεομίσητη αμαρτία » ( « ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ
» σελ. 64 ).
Οι
Κίναιδοι – Ομοφυλόφιλοι, συνεπώς, από Εκκλησιαστικής επόψεως, εί-ναι ήδη
καταδικασμένοι, όπως ακριβώς και ο Σατανάς, « σειραίς ζόφου ταρ-τάρου »( Β΄
Πέτρ. 2,4 ), και ουδεμία οικονομία είναι δυνατόν να επιδειχθεί από την
Εκκλησία, εφ’ όσον δεν χωρεί Μετάνοια, δεδομένου ότι η αμαρτία αυτή είναι « δυσέκνιπτος(= δύσκολον να ξεπλυθεί –
ασυγχώρητη ») μας διδάσκουν οι άγιοι Οικουμενικοί Πατέρες της Ορθοδόξου
Εκκλησίας μας. Και είναι Θεο-μίσητη η αμαρτία του Κιναιδισμού – Ομοφυλοφιλίας,
γιατί προσβάλλει τον Δημιουργό ο Οποίος, κατ’ αυτούς, έχει κάνει λάθος,
«.εδημιούργησε μόνον άρσεν και θήλυ », τον Αδάμ και την Εύα, και δεν
εδημιούργησε έναν ακόμη Αδάμ, «
ερμαφρόδιτον(= αρσενικο/θήλυκον! ».
Άπαγε της βλασφημίας…
Ο Κιναιδισμός – Ομοφυλοφιλία είναι διαστροφή της
γενετήσιας λειτουργίας από το φυσικό της. Διό και είναι Θεομίσητη διαστροφή που
ξεπερνά ακόμη και την άλογο φύση, γι’ αυτό και είναι λίαν επικίνδυνη, θανάσιμος
απειλή για την Κοινωνία. Είναι ο πιό μεγάλος κίνδυνος της ανθρώπινης κοινωνίας
με ανυπολόγιστες επιπτώσεις, γιατί:
Το μέγα αυτό τέρας του Κιναιδισμού –
Ομοφυλοφιλίας, εξισώνεται με την φυσική ετεροφυλοφιλία. Επιφέρει συσκότιση των φύλων, και εμπνέει ιδε-ολογίες που προωθούν την
αμφισβήτηση της οικογένειας, η οποία από την φύση της αποτελείται από δύο
γονείς ετερόφυλους(= άνδρας και γυναίκα - πατέρας και μητέρα ). Ο ίδιος ο
Δημιουργός για την απεχθή αμαρτωλή αυτή πράξη έχει ήδη αποφανθεί τελεσίδικα,
και συνεπώς δεν υπάρχουν περιθώρια οποιασδήποτε εκκλησιαστικής οικονομίας, για
την παραμονή των Κίναιδων – Ομοφυλοφίλων ως μελών της Ορθοδόξου Εκκλησίας του
Ιησού Χριστού. Διαγράφονται από τον κατάλογο των Χριστιανών.
Ο καθένας
μπορεί να είναι αυτό που είναι, και ό,τι
είναι, δεν πρέπει όμως να του δίνεται το δικαίωμα να το προβάλλει και να
απαιτεί να τον απο-δεχθεί η κοινωνία, όταν είναι κοινωνικά επικίνδυνος, όπως
πράγματι είναι ο Κίναιδος -
Ομοφυλόφιλος. Και ναι μεν γίνεται κατανοητή η δύναμη της αδυ-ναμίας,
αλλά οφείλουμε να αντισταθούμε. Και το οφείλουμε αυτό στην Κοι-νωνία μας. Να
αντισταθούμε στην προβολή και τη διαφήμιση, και πολύ περισ-σότερον στην
νομιμοποίηση του Κιναιδισμού –
Ομοφυλοφιλίας, και καλόν είναι, τα επικίνδυνα Κοινωνικά αυτά άτομα, ουσιαστικά
άρρωστα, να μην προ-ωθούνται στην Κοινωνία, πολύ δε περισσότερον να μην
προβάλλονται, γιατί ε-γκυμονούν πολλαπλούς κοινωνικούς, οικογενειακούς και
πολλούς άλλους κινδύνους.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πολύ αυστηρή ως προς το
φοβερό αυτό μίασμα της ανθρωπότητας. Διό
και απαιτεί την καθαρότητα των πιστών, ιδίως του Ιερατείου Της, για να
υπερασπιστεί την ιερότητα και την αξία της αποστολής Της, στον κόσμο, και
μάλιστα στο σημερινό αναρχούμενο, και σκληρά δοκι-μαζόμενο κόσμο.
Το ακατανίκητο αυτό πάθος του Κιναιδισμού –
Ομοφυλοφιλίας στην εποχή μας παρουσιάζει έξαρση, και τούτο οφείλεται, « αφ’
ενός εις την προϊούσαν χαλάρωσιν και αμαύρωσιν των ηθικών κριτηρίων εξ
επιδράσεως του γενι-κού υλόφρονος πνεύματος που χαρακτηρίζει την αλλοπρόσαλλη
εποχή μας, αφ’ ετέρου δε, ειδικώτερον, εις την μεγάλην ελευθεριότητα, ήτις
επικρατεί εις τας σχέσεις των δύο φύλων, και εκ τούτου σημειούται μιά τάσις
αναζη-τήσεως της ηδονής του απηγορευμένου »,
( ΘΗΕ. ενθ αν. )
Λοιπόν, ποίος τελικά θα προστατεύσει την Εκκλησία
του Χριστού από τα όσα Αγιο/Γραφικά και επιστημονικά ντοκουμέντα αναφέρθηκαν
ανωτέρω; Δεν υπάρχει άλλος, παρά μόνον ΕΝΑΣ. Αυτός, « ο μόνος δυνατός Φρουρός της Ορθοδόξου
πίστεώς μας, ο πιστός λαός του Θεού », ( Απόφαση των πέντε Πατριαρχών της Ανατολής ). Η μεγάλη ευθύνη εν προκειμένω του πιστού
λαού του Θεού είναι άκρως δεσμευτική, μάλιστα δε στους καιρούς μας, όπου « ο Κύριος είναι, εγγύς … μαράν αθά(= ο
Κύριος θα έλθει, έρχεται… » ( Φλιπ. 4,5
– Α΄ Κορ. 16,12 ).
Αδελφοί!! Η επέκταση και το παγκόσμιο
εναγκάλιασμα του Θεομίσητου Κιναιδισμού – Ομοφυλοφιλίας, μη εξαιρουμένης και
της απρόσεκτης και αχάριστης Χώρας μας, σημαίνει, ότι ο « Κύριος είναι εγγύς ».
Αδελφοί μου, « πρόσχωμεν!! ». Η Βασιλεία του
Θεού, φαίνεται, ότι μας σημαδεύει… «
Ενδυσάμενοι ουν τα όπλα του φωτός, εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν… μη ως
άσοφοι, αλλά’ ως σοφοί … εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισί
» ( Ρωμ. 13,12 – Εφεσ. 5,15 ).
Πρεσβύτερος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου