ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΕΣΣΑΝ Ἐπί τῇ ἐπισκέψει εἰς τήν Χίον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

 Π Ρ Ο Σ Φ Ω Ν Η Σ Ι Σ

ΤΟΥ  ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΧΙΟΥ,  ΨΑΡΩΝ  ΚΑΙ  ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ  κ. ΜΑΡΚΟΥ

ΕΙΣ  ΤΗΝ ΒΕΣΣΑΝ

Ἐπί τῇ ἐπισκέψει εἰς τήν Χίον

τῆς Α. Θ. Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

Παναγιώτατε,

Δοξάζομεν τὸν χορηγὸν παντὸς ἀγαθοῦ Θεὸν, διότι μᾶς ἠξίωσε νὰ εὑρισκώμεθα μαζί μὲ Ἐσᾶς εἰς τὸ χωρίον τοῦτο, τὴν Βέσσαν, παλαιόν μεσαιωνικόν οἰκισμόν, ὁ ὁποῖος ἕως τῆς σήμερον διατηρεῖ τὴν γραφικότητά του καὶ παραμένει ἕνα ἀπό τὰ ἀξιοθέατα τοῦ Δήμου Μαστιχοχωρίων τῆς Χίου.

Εὑρισκόμεθα εἰς τὴν ἰδιαιτέραν πατρίδαν τοῦ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντίνου τοῦ Ε΄ τοῦ Βαλιάδου, τοῦ ὁποίου τὴν προτομήν ἀπεκαλύψατε, πρὸ ὀλίγου, Παναγιώτατε, ἔργον τὸ ὁποῖον ἐφιλοτέχνησεν ὁ Χῖος γλύπτης Ἰωάννης Κουτσουράδης, τῇ φιλογενεῖ χορηγίᾳ ὁμαίμου οἰκογενείας αὐτοῦ, ἐκείνης τοῦ Σταύρου Κ. Χαλιορῆ.

Ὁ Ἐκκλησιαστικός οὗτος ἀνήρ, καὶ ὡς Ἱεράρχης καὶ ὡς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, κατηνάλωσε μακρὰ ἔτη τῆς ζωῆς του εἰς τὴν πνευματικὴν καὶ ἐκκλησιαστικὴν μόρφωσιν. Χαρακτῆρος ἠπίου, ἀντελήφθη τὸ ἐπισκοπικὸν ἔργον ὄχι ὡς δεσποτικὸν ἀξίωμα, ἀλλ᾽ ὡς διακονίαν Χριστοῦ καὶ τὴν διακονίαν του, συμφώνως πρὸς τὴν ἐντολὴν τοῦ Ἀποστόλου «ἐπληροφόρει» πάντοτε.

Ἠγαπήθη λίαν εἰς ἀμφοτέρας τὰς Μητροπόλεις τὰς ὁποίας ἐποίμανε, τὴν ἱεράν μητρόπολιν Μυτιλήνης καὶ τὴν γεροντικὴν μητρόπολιν Ἐφέσου, καὶ ὡς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐγνώριζε νὰ βαστάζῃ ὑψηλὰ τὸ Πατριαρχικὸν ἀξίωμα. Συνέβαλεν εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ ἐν ἰσχύϊ τυπικοῦ τῆς Μ. τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τοῦ ὡρολογίου καὶ τοῦ ἱερατικοῦ. Ἔδωκεν ὤθησιν εἰς τὸ Θεῖον κήρυγμα, κηρύττων ὁ ἴδιος, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς ἱδρύσεως εἰς τὰς ἐνορίας θρησκευτικῶν συλλόγων καὶ τῆς τοποθετήσεως ἱκανῶν ἱεροκηρύκων. Κινούμενος ἐκ τῆς ἀγάπης του πρὸς τὴν βυζαντινὴν μουσικήν, ἀνασυνέστησε τὸν ἐκκλησιαστικὸν μουσικὸν σύλλογον, ἵδρυσε μουσικὴν σχολήν καὶ ἐνδιεφέρθη διὰ τὴν ἔκδοσιν μουσικοῦ περιοδικοῦ. Ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Ε´ κατέχει διακεκριμένην θέσιν ὡς λόγιος καὶ ἀξιοπρεπής, ὡς εὐσεβὴς καὶ ἐνάρετος Ἱεράρχης.

Εὑρισκόμεθα ὅμως καὶ εἰς τὸ χωρίον, Παναγιώτατε, τὸ ὁποῖον ἐδοκιμάσθη ἰδιαίτατα ἀπό φοβεράν πυρκαϊάν τὸ 2012, μὲ ἀποτέλεσμα χιλιάδες μαστιχόδενδρα νὰ πληγωθοῦν βαθιά.

Ὁ κόσµος µας δηµιουργήθηκε ὑπό τοῦ Θείου Δημιουργοῦ ἐκ τοῦ µή ὄντος µέ ἀγάπη, σοφία καί ἀπόλυτον ἐλευθερία. Ἡ καταστροφή, ἡ µόλυνσις καὶ ἡ φθορά εἰσῆλθαν εἰς αὐτόν µετά ἀπό τήν βρῶσιν τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου τῆς γνώσεως. Στόχος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἁγιαστικῆς δράσεώς της εἰς τήν δηµιουργίαν εἶναι ἡ ἀποκατάστασις τοῦ ἀρχικοῦ κάλλους, ὄχι µόνον τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ὁλοκλήρου τῆς δηµιουργίας.

Εἰς τό πρόσωπόν σας σήμερον, Παναγιώτατε, διακρίνομεν ἕνα μήνυμα ἐλπίδος. Εἰς μίαν περίοδον κατά τὴν ὁποίαν ἡ κοινωνία μας καθημερινῶς βάλλεται, ἡ καταστροφή τοῦ περιβάλλοντός μας εἶναι ὁρατή, ὁ ἀτομικισμός καί ἡ ἔπαρσις δέν ἀπολείπουν, Ὑμεῖς ἔχετε διακηρύξει ὅτι: «Ἡ Ἐκκλησία παρέχει τό ἀντίδοτον διά τήν θεραπείαν τῶν οἰκολογικῶν προβλημάτων, καλοῦσα τούς πάντας εἰς ἀποκατάστασιν τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ εἰς τό ἀρχαῖον, τό πρωτότυπον κάλλος. Ἡ ἀνόρθωσις τῆς πεπτωκυΐας φύσεως τοῦ ἀνθρώπου, τῇ ἐπιπνοίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τῇ μετοχῇ εἰς τάς δωρεάς αὐτοῦ, ἀποκαθιστᾷ καί τήν ἁρμονικήν σχέσιν τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν κτίσιν καί τήν δημιουργίαν, τήν ὁποίαν ἐποίησεν ὁ Θεός πρός χαράν, τέρψιν καί ἀπόλαυσιν αὐτοῦ, ἀλλά καί ἀναγωγήν αὐτοῦ εἰς τόν Ἴδιον, τόν Πλάστην».

Ὁ λόγος Σας εἶναι λόγος ἐλπίδος, καταλλαγῆς καί ἑνότητος καί δι’ αὐτό θά πρέπῃ νά συνεχίσῃ νά ἀκούγεται ὅλο καί πιό ἰσχυρός, ὅλο καί πιό δυνατός, προκειμένου ἡ µεθοδικότης, ἡ ὑποµονή καί ἡ ἐπιµονή πού συστήνει νά νικήσουν ἐν τέλει τήν ἀλαζονείαν λειτουργοῦσαι ἀνασχετικῶς εἰς τήν πορείαν πρός τήν καταστροφήν.

Πλεῖστα τὰ ἔτη Σας, Παναγιώτατε.