Το αφιέρωμα για το ἔπος της Κύπρου 1955-1959 στο «Ενορία εν δράσει...» ξεκίνησε

Του Κωνσταντίνου Δαντίλη Στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…» ο Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού, επιμελήθηκε και παρουσίασε, όχι «απλά ένα φιλολογικό μνημόσυνο», αλλά μία «επιτακτική ανάγκη να γνωρίσουμε τους Νεομάρτυρες το 20ου αιώνα, οι οποίοι στα χρόνια εκείνης της δοκιμασίας επέλεξαν το δρόμο του καθήκοντος και της θυσίας».  Ένα αφιέρωμα με ζωντανές εικόνες, μνήμες και παραδόσεις. Ένα αφιέρωμα με πρότυπα, ήρωες και έντονη συγκίνηση.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με Βυζαντινούς Ύμνους από μέλη της Χορωδίας του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού και στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο Αρχιμανδρίτης Συμεών Βενετσιάνος, Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και Διευθυντής του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

«Μελετούμε την ιστορία για να ερμηνεύσουμε το παρόν», τόνισε ο π.Συμεών, υπογραμμίζοντας πως «όσο περισσότερο τιμούμε εκείνους που θυσιάστηκαν, τόσο περισσότερο αναβαπτιζόμαστε και αντλούμε δύναμη και κουράγιο». «Η Κύπρος άλλαξε πολλούς αφέντες, αλλά την ψυχή της δεν την πούλησε ποτέ, μπορούσε να λέει ένα γενναίο ‘’ΟΧΙ’’, που κόστιζε σε πόνο, αίμα, θυσία και δάκρυα», προσέθεσε.  Κάνοντας μία ιστορική αναδρομή από την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου στο νησί, έφτασε μέχρι «τις ελπίδες των Κυπρίων για ένωση του νησιού τους με την Ελλάδα, οι οποίες αναπτερώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, οπότε η Ελλάδα πολεμούσε το φασισμό και το ναζισμό ως σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας». «Στις 15 Ιανουαρίου 1950 η Εθναρχούσα Εκκλησία της Κύπρου πραγματοποίησε το ενωτικό δημοψήφισμα μέσα σε κλίμα γενικού ενθουσιασμού και ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα σε ποσοστό 95,7%», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο π.Συμεών, κάνοντας στη συνέχεια αναφορά στην πρώτη προκήρυξη του Διγενή: «Με τη βοήθεια του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράσταση ολοκλήρου του Ελληνισμού και με τη βοήθεια των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα  διά την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού». Μεταξύ άλλων, σημείωσε και μία μεγάλη επιτυχία της Ε.Ο.Κ.Α. «Ήταν η μάχη που έγινε στις 11 Δεκεμβρίου κοντά στα Σπήλια, όπου ήταν τα λημέρια της Ε.Ο.Κ.Α. Εκεί βρίσκονταν ο Διγενής, ο Αυξεντίου και άλλοι αγωνιστές. Οι Άγγλοι στρατιώτες προχωρούσαν από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, για να περικυκλώσουν τους αγωνιστές. Ο Αυξεντίου, που με τρεις άλλους επιτηρούσε την περιοχή, πυροβόλησε και προς τις δύο κατευθύνσεις των Άγγλων. Επειδή επικρατούσε πυκνή ομίχλη, οι Άγγλοι και των δύο ομάδων νόμισαν ότι πυροβολούνται από μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. οπότε για αρκετή ώρα αλληλοπυροβολήθηκαν, με αποτέλεσμα να έχουν 15 νεκρούς και 35 τραυματίες».   Αφού αναφέρθηκε σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα και ενέργειες, μίλησε για την «υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου όπου  έληξε ο απελευθερωτικός αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. και άρχισαν οι προετοιμασίες για τη δημιουργία του νέου κράτους. Στις 16 Αυγούστου 1960 εγκαθιδρύθηκε επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία και αρχίζει μια καινούργια περίοδος στην ιστορία της Κύπρου». Στη Συνέχεια ο π.Συμεών με ιδιαίτερη συγκίνηση επεσήμανε τα δίσεκτα χρόνια, «γεμάτα πόνο, με γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του νησιού: η τουρκοκυπριακή ανταρσία, η διχοτόμηση της Λευκωσίας με την περίφημη ‘’πράσινη γραμμή’’ το 1963, οι βομβαρδισμοί στην Τυλληρία, οι μάχες στην Κοφίνου, το προδοτικό πραξικόπημα, η τουρκική εισβολή το 1974, η κατοχή που εξακολουθεί έως σήμερα, η ανακήρυξη του ψευδοκράτους και το σχέδιο Ανάν»  είναι μερικά από αυτά.  Φτάνοντας στο σήμερα και μιλώντας για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπογράμμισε πως «το κοινοτικό κεκτημένο εμφανίζεται μόνο στο ελεύθερο μέρος της Κύπρου, όμως η συμφωνία ένταξης καλύπτει την ένταξη ολόκληρης της Κύπρου. Αυτό σημαίνει ότι και η τουρκική μειονότητα της Κύπρου απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα της ένταξης». «Το συμβούλιο ιστορικής μνήμης αγώνα Ε.Ο.Κ.Α. 1955 - 1959 έχει καταγράψει τη θυσία τουλάχιστον 170 αγωνιστών. Ανάβουμε απόψε ένα κερί ευγνωμοσύνης στη μνήμη τους» είπε με συγκίνηση, αναφερόμενος παράλληλα σε ονόματα αγωνιστών και ιστορικά γεγονότα. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο π.Συμεών επεσήμανε: « Η Πρωταπριλιά του 1955 δεν ήταν ένα ψέμα. Ήταν το ξεκίνημα μιας αληθινής άνοιξης, που γενιές και γενιές οραματίστηκαν. Τα όνειρα του Κυπριακού λαού έπαιρναν σάρκα και οστά. Ήταν η δυναμική έκφραση, η γρανιτένια θέληση, ηρωική απόφαση ενός υπόδουλου λαού να ζήσει ελεύθερος». «Σε καιρούς δύσκολους, που οι αληθινοί ήρωες σπανίζουν, θέλουμε να θυμόμαστε αυτό τον αγώνα που μυρίζει λιβάνι και αγιοκέρι. Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη τους. Η Ελληνική ψυχή έχει ανάγκη, ειδικά σήμερα, να γαλουχηθεί και πάλι από τη θυσία εκείνων, των αγίων και ηρώων… Στην πατρίδα μας δεν περισσεύει κανείς. Με ενότητα, με πίστη, με σεβασμό στην παράδοσή μας που έθρεψε και πότισε το λαό μας, να αναλάβουμε το δικό μας αγώνα ενάντια σε εκείνους που θέλουν και πάλι σήμερα να γίνουν κατακτητές, να μη λυγίσουμε, να φυλάξουμε Θερμοπύλες, το αποψινό μας προσκύνημα στην ιερή μνήμη των αθανάτων εκείνων αγνών ηρώων ας γίνει τάμα ζωής και υπόσχεση, για την προάσπιση των αιώνιων, των ωραίων, των μεγάλων και αληθινών ιδανικών του έθνους μας και του λαού μας». Με την ολοκλήρωση της ομιλίας του π.Συμεών Βεβετσιάνου, νέοι του Ιερού Ναού Φανερωμένης Χολαργού, απέδωσαν τραγούδια που μιλούσαν για τους αγώνες των Κυπρίων αδελφών μας, ενώ στη συνέχεια διαβάστηκαν επιστολές των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. Η Εκδήλωση, ολοκληρώθηκε με Κυπριακούς Παραδοσιακούς Χορούς.