ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ, Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ - Β. Χαραλάμπους

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ, Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

Του   Β. Χαραλάμπους

Την προικώα διδασκαλία του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ας έχομε ως υπόδειγμα Ορθόδοξης ακρίβειας. Η μίμηση του Ομολογητή Αγίου μας, είναι υπόδειγμα χριστιανικής αρετής.  Αποτελεί ένα μεγάλο οικουμενικό διδάσκαλο της Ορθοδοξίας.  Ο σταυροφόρος βίος του κατά την μακρά εκείνη περίοδο των αντίθεου και απάνθρωπου κουμμουνιστικού συστήματος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, είναι υπόδειγμα καρτερίας και χριστιανικού αγώνα. 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να διαφυλάσσει  απαραχάρακτη, τη διδασκαλία του μεγάλου Ομολογητή Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.  Δεν πρέπει να γίνονται ενέργειες και αναφορές που αντιστρατεύονται τη μοναδικότητα και την καθολικότητα της Εκκλησίας.  Οι ενέργειες  μας πρέπει να είναι ανάλογες των υποθηκών του μεγάλου Ομολογητή Αγίου μας. Δεν πρέπει να γίνονται  αναφορές που αντιστρατεύονται την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι δηλαδή αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

‘’Αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού’’ καλεί την Ορθόδοξη Εκκλησία ο μεγάλος  αυτός Άγιος, δίδοντας την πραγματική διάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.  Οι παρακαταθήκεςωτου αποτελούν προικώον δώρημα για την Εκκλησία της Σερβίας.   «Όντως, η ζωή εν τη Εκκλησία είναι πάντοτε καθολική, ευρίσκεται πάντοτε εν τη κοινωνία : ‘’συν πάσι τοις αγίοις’’ , ‘’μετά πάντων των αγίων’’.  Το αληθινόν κατά συνέπειαν μέλος της Εκκλησίας αισθάνεται ενεργώς μετά της αυτής πίστεως μετά των Αποστόλων, των Μαρτύρων και των Αγίων όλων των αιώνων· αισθάνεται ότι ούτοι είναι αιωνίως ζωντανοί και ότι πάντας αυτούς διαπερά ταυτοχρόνως μία και η αυτή θεανδρική δύναμις και ενέργεια, μία και η αυτή θεανθρωπίνη ζωή, μία και η αυτή θεανθρωπίνη αλήθεια.  Δεν υπάρχει καθολικότης εκτός της εκκλησιαστικότητος, διότι μόνον η αληθινή και πραγματική ζωή εν τη Εκκλησία δημιουργεί εις τον άνθρωπον την αίσθησιν της καθολικότητος της πίστεως, της αληθείας και της ζωής· το ζην ‘’συν πάσι τοις αγίοις’’, μετά πάντων των μελών της Εκκλησίας όλων των αιώνων», αναφέρει χαρακτηρισικά ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. 

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στο ομολογιακό κείμενό του  «Καθολικότης της Εκκλησίας», αναφέρει ότι «η ίδια η φύσις  της Εκκλησίας είναι καθολική.  Ο Σωτήρ Χριστός είναι το περιεχόμενο της παραδόσεως της αποστολικότητος εν τω Σώματι της Εκκλησίας.  Η Θεανθρωπίνη αυτή καθολικότης της Εκκλησίας και καθολικοποίησις εν τη Εκκλησία διακρατείται και πραγματοποιείται δια της αεί ζώσης Υποστάσεως του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία κατά τον πλέον τέλειον τρόπον ενώνει τον Θεόν και τον άνθρωπον…». 

Η Εκκλησία του Χριστού είναι μια και μοναδική.  Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει : «Η Εκκλησία δεν είναι μόνο μία, αλλά και μοναδική.  Εν τω Κυρίω Ιησού δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν πολλά σώματα, κατά τον ίδιον τρόπον δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εν αυτώ πολλές Εκκλησίες.  Εν τω θεανθρωπίνω αυτού σώματι η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, όπως ο Θεάνθρωπος, ο  Χριστός, είναι ένας και μοναδικός»*. 

Όταν αναφέρεται ο Άγιος Ιουστίνος στο δόγμα περί του αλαθήτου του Πάπα, αναφέρει ότι δεν είναι ‘’ μόνο αίρεσις, αλλά παναίρεσις’’.   Το δικαιολογεί μάλιστα καθότι ‘’καμμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα – ανθρώπου’’.

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς δίνει τη σωστή δογματική και εκκλησιολογική εκτροπή τη κακοδοξίας του αλαθήτου.  Αναφέρει με σαφήνεια τα εξής για τη πλάνη του αλαθήτου : «Το αλάθητον είναι φυσικόν θεανθρώπινον ιδίωμα και φυσική θεανθρώπινη λειτουργία της Εκκλησίας ως Θεανθρωπίνου Σώματος του Χριστού, του οποίου αιωνία Κεφαλή είναι η Αλήθεια, η Παναλήθεια, η Δευτέρα Υπόστασις της Υπεραγίας Τριάδος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.  Δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα εις την πραγματικότητα ο πάπας ανεκηρύχθη εις Εκκλησίαν και ο πάπας-άνθρωπος, κατέλαβε τη θέση του Θεανθρώπου.  Αυτός είναι ο τελικός θρίαμβος του ουμανισμού, αλλά συγχρόνως και ‘’ο δεύτερος θάνατος’’ (Αποκ. 20,14. 21,8) του παπισμού, μέσω δε αυτού και του κάθε ουμανισμού.  Όμως κατά την Αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, η οποία από της εμφανίσεως του Θεανθρώπου Χριστού υπάρχει εις τον επίγειον κόσμον ως θεανθρώπινον σώμα, το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα είναι όχι μόνο αίρεσις, αλλά παναίρεσις.  Διότι καμμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα – ανθρώπου.  Δεν υπάρχει αμφιβολία· το δόγμα αυτό είναι η αίρεσις των αιρέσεων, μία άνευ προηγουμένου ανταρσία κατά του Θεανθρώπου Χριστού.  Το δόγμα αυτό είναι φευ! Η πλέον φρικτή εξορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού από την γην·»

Αυτή την προικώα διδασκαλία του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ας διαφυλάξομε απαραχάρακτη.  Αυτόν τον μεγάλο Άγιο ας έχουμε ως υπόδειγμα Ορθόδοξης ακρίβειας.  Η μίμηση του Ομολογητή Αγίου μας αποτελεί ευεργεσία στην Εκκλησία.  Η χρήση των λεχθέντων του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, αποτελούν εγγύηση Ορθόδοξης ακρίβειας.  Οι ενέργειες μας πρέπει να είναι ανάλογες των υποθηκών του μεγάλου Ομολογητή Αγίου μας. Ας πάψουν επιτέλους οι αναφορές που αντιστρατεύονται την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι δηλαδή αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Ας πάψουν επιτέλους οι συγκρητισμοί και τα άλλα οικουμενιστικά ολισθήματα.  Αυτόν τον μεγάλο Άγιο ας έχουμε ως υπόδειγμα Ορθόδοξης ακρίβειας. 

*Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας» (Αναδημοσίευση από τη γαλλική μετάφραση στον Ορθόδοξο Τύπο, 29/6/2007)