ΠΡΟΣΕΥΧΗ - Καπαδόπουλος Ελισαίος

 Θεέ μου, Τρισυπόστατε, Ευλογητέ, ο εν Χριστώ αποκαλυφθείς εις ημάς.

Ανήκεις σε όλους, έπλασες όλους, νοιάζεσαι για όλους, έχεις το φιλάνθρωπο σχέδιό σου για όλους, αλλά είσαι και τόσο, τόσο δικός μου !....Των Ορθοδόξων Χριστιανών Θεός και Πατέρας.

Σε αγαπώ εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της ισχύος μου. Σ' αυτήν την εκστατική αγάπη Σου, βρίσκω το αληθινό νόημα της ζωής, που Συ μου χάρισες.

Μέσα από την απεραντοσύνη του ανέκφραστου μεγαλείου Σου, ανακαλύπτω εγώ, το πλάσμα Σου, το πεπερασμένο της ύπαρξής μου.

Κάθε ημέρα θέλω να ευαρεστώ ενώπιόν Σου, να αυξάνεις την ευδοκία Σου για τον ταπεινό επί γης αγώνα μου.

Νιώθω άπλετη χαρά που Σε σκέφτομαι, κάθε στιγμή που ανατείνω το νου μου στο εκθαμβωτικό μεγαλείο Σου.

Βάζεις τους ανθρώπους να με απογοητεύουν για να έρθω πιο κοντά Σου. Πόσο σ΄ευχαριστώ γι΄αυτό !

Είσαι η αρχή και το τέλος, ο σκοπός και το όριο του ανθρώπου.

Είσαι αξεπέραστος, ανυπέρβλητος. Πέρα από κάθε τελειότητα που θα μπορούσε ο νους μας να συλλάβει.

Μακριά Σου υπάρχει μόνο πίκρα και σκοτάδι.

Αποδείχθηκα ανάξιος πολλές φορές μέχρι τώρα.

Με παιδαγώγησες φιλανθρώπως για τα λάθη μου.

Με << κατατρόπωσες >> με την μακροθυμία και πανσοφία Σου για την ανόητη υπερηφάνειά μου.

Με θεράπευσες στοργικά καυτηριάζοντας τα γήινα πάθη μου.

Η λαβωμένη μου ψυχή άρχισε να βρίσκει γιατρειά όταν εμπιστεύθηκα την ύπαρξη μου στα χέρια Σου. Ελπίζω στον Παράδεισο γιατί γνώρισα τί θα πει πόνος, τί θα πει απογοήτευση, αδιέξοδο, απελπισία.

Εγώ ο ίδιος έκανα τη ζωή μου κόλαση, επιχειρώντας να ζήσω χωρίς Εσένα.

Τώρα που με φώτισες και Σε γνώρισα, τολμώ να πω : << Είσαι δικός μου ! >>

Ελπίζω να γίνω κάποτε και εγώ ολότελα δικός Σου, τυγχάνοντας δια του ελέους Σου την ατελεύτητη μακαριότητα, την Θεοκοινωνία....

Με σέβας,

Καπαδόπουλος Ελισαίος