H επίσημη απονομή του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην εν Ουκρανία Ορθόδοξη Εκκλησία

H επίσημη απονομή του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην εν Ουκρανία Ορθόδοξη Εκκλησία

Κατά τη διάρκεια του πανηγυρικού Συλλείτουργου του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας που τελέστηκε για την εορτή των Αγίων Θεοφανείων στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι

*              *

Με κάθε μεγαλοπρέπεια πραγματοποιήθηκε ανήμερα της μεγάλης εορτής των Θεοφανείων η επίσημη απονομή, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, του Τόμου Αυτοκεφαλίας της εν Ουκρανία Ορθοδόξου Εκκλησίας στον πρώτο Προκαθήμενό της, Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφάνιο. 

Η τελετή πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του πανηγυρικού Συλλείτουργου των δύο Προκαθημένων.

Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Κιέβου Επιφάνιος και αμέσως μετά ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, περιστοιχιζόμενος από τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ουκρανίας και Αρχιερείς των δύο Εκκλησιών, τέλεσε τον Μεγάλο Αγιασμό. Στη συνέχεια τελέστηκε η Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχου και συλλειτουργούντος του Μητροπολίτη Κιέβου, με την συμμετοχή των Μητροπολιτών Γέροντος Περγάμου Ιωάννου,  Vinnytsia κ’ Bar Συμεών, Τρανουπόλεως Γερμανού, Halych Ανδρέου, Φιλαδελφείας Μελίτωνος,  Lviv κ’ Sokal Δημητρίου, Γαλλίας Εμμανουήλ, Lutsk κ’ Volyn Μιχαήλ, Δαρδανελλίων Νικήτα, Perejaslav-Khmelnitskiy κ’ Vyshneve Αλεξάνδρου, Προύσης Ελπιδοφόρου και του Αρχιεπισκόπου Chernihiv κ Nizhyn Ευστρατίου.

«Σήμερον ανοίγεται μία νέα σελίς εις την ιστορίαν της Ουκρανίας. Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, ως εχορήγησεν αυτοκέφαλον εκκλησιαστικόν καθεστώς εις όλας τας νεοπαγείς κατά τόπους Εκκλησίας, ούτως εγχειρίζει σήμερον εις τας χείρας Σας, τη χάριτι του Επιφανέντος Χριστού, τον Τόμον Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας Σας. Εις Υμάς ο Πανοικτίρμων  Θεός επεφύλαξε την τοιαύτην υψηλήν τιμήν, “ο Θεός σε εξελέξατο, αυτός σοι ενεπίστευσεν, ουκ ανθρωπίνη γέγονας ψήφω... μη υβρίσης, μηδέ καταισχύνης του Θεού την ψήφον”»,  επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριαρχης, απευθυνόμενος στον Μητροπολίτη Κιέβου, και πρόσθεσε: 

«Εισέρχεσθε σήμερον επισήμως και κανονικώς, ως η δεκάτη πέμπτη Εκκλησία, εις την ευλογημένην χορείαν των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Παρακαλούμεν και προτρεπόμεθα, αγωνισθήτε διά την ενότητα και την ειρήνην, πρωτίστως εις τοπικόν επίπεδον μετά των αδελφών εν Ουκρανία Ιεραρχών, ουχί δε μόνον μετ᾽ αυτών αλλά και μετά των εισέτι παραμενόντων υπό το ωμοφόριον του Μακαριωτάτου αδελφού Πατριάρχου Μόσχας, αδελφών Αρχιερέων, και βοηθήσατε αυτούς διά της εμπνευσμένης παρουσίας και σοφής διοικητικής διατριβής Σας να κατανοήσωσιν ότι αξίζει εις την Ουκρανίαν μία ενιαία εκκλησιαστική οντότης. Δημιουργήσατε τας προϋποθέσεις της συμφιλιώσεως. Εργασθήτε επί τη βάσει εκκλησιολογικών κριτηρίων και μόνον. Διοικήσατε αγαπητικώς και εν ταπεινώσει και αυτοθυσία. Το μέλλον ανήκει εις Υμάς, το μέλλον είναι ιδικόν σας».

Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνέχισε:

«Μη λησμονήσητε δε ποτέ την ευεργεσίαν ταύτην της Μητρός Εκκλησίας, αρχομένην ήδη από τον καιρόν του βαπτίσματος του ευσεβούς λαού Σας, επισφραγιζομένην δε σήμερον διά της χορηγήσεως εκκλησιαστικής διοικητικής ανεξαρτησίας. Η ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ιστορία λυτρώσεως και σωτηρίας. Εν επιγνώσει τούτου, η καθ᾽ ημάς Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία ενεργεί σήμερον άνευ ουδεμιάς ιδιοτελείας, άνευ ουδεμιάς σκοπιμότητος, αλλά μόνον διά την ενότητα του Ουκρανικού λαού και την σωτηρίαν των πιστών. Ακολουθήσατε όθεν την οδόν ταύτην της λυτρώσεως και της σωτηρίας και θεωρήσατε τον Τόμον της Αυτοκεφαλίας, τον οποίον λαμβάνετε σήμερον, όχι ως σύμβολον εξουσίας αλλά ως απόδειξιν αγάπης και θυσιαστικού φρονήματος, διά να προσφέρητε σωτηρίαν και Χριστόν εις την εν Ουκρανίαν ολκάδα Σας. Αξιοποιήσατε τα προνόμια τα διαλαμβανόμενα εν τω εγχειριζομένω Τόμω, ως στοχεία εσταυρωμένης αγάπης και ουχί ως βάσεις διά την εγκαθίδρυσιν μιάς εξουσιαστικής Εκκλησίας.

Ημείς, από του σεπτού της Ορθοδοξίας Κέντρου, θα παρακολουθούμεν στοργικώς τον βηματισμόν Σας και πάντοτε θα τείνωμεν χείρα βοηθείας, οσάκις θα  επιθυμήτε τούτο. Προσβλέπομεν δε εις την αγαθήν και άριστον συνεργασίαν μας, προς δόξαν Θεού και σωτηρίαν πιστών».

Αναφερόμενος προηγουμένως στους ακατάλυτους ιστορικούς και πνευματικούς δεσμούς του Οικουμενικού Θρόνου με την ιδρυθείσα υπ’ αυτού Ιερά Μητρόπολη Κιέβου, επεσήμανε:

«Εν τη εκμετρήσει των αιώνων της ιστορίας αυτής, η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως εστάθη εσαεί ως φιλόστοργος Μήτηρ, μεριμνώσα θυσιαστικώς διά τα κατά καιρούς αναφυόμενα προβλήματα, προστατεύουσα και φυλάττουσα ως κόρην οφθαλμού την Ιεράν ταύτην επαρχίαν αυτής από πειρασμούς αλλοιώσεως της πίστεως, του ορθοδόξου δόγματος και του εκκλησιαστικού φρονήματος. Ότε δε αι περιστάσεις των καιρών ούτως επέβαλον, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον διά του αοιδίμου προκατόχου ημών Διονυσίου του Δ´ επέτρεψε την χειροτονίαν του Κιέβου υπό του εκάστοτε Μόσχας, αλλ᾽ ουδέποτε παρεχώρησε την κανονικήν δικαιοδοσίαν αυτού εις το Πατριαρχείον της Ρωσσίας. Εξ άλλου, ο απαράβατος όρος της μνημονεύσεως του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου εν ταίς Ιεραίς Ακολουθίαις και τη Θεία Λειτουργία αποδεικνύει την αείποτε κανονικήν εξάρτησιν της Μητροπόλεως Κιέβου εκ της Μητρός αυτής Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Αλλά, καθώς μαρτυρούν αι αρχειακαί πηγαί και τα γεγονότα, τα τε παρελθόντα και τα εσχάτως συμβαίνοντα, ούτε ο Κιεβινός λαός εδέχθη ποτέ ότι αποτελεί μέρος της Εκκλησίας της Μόσχας, προβάλλων μάλιστα κατά καιρούς σθεναράν ένεκα τούτου  αντίδρασιν».

Ακολούθως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ενεχείρισε στον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας τον Τόμο Αυτοκεφαλίας καθώς και Άγιο Μύρο από τη Μητέρα Εκκλησία. Επίσης, του προσέφερε ως δώρο μια ποιμαντορική ράβδο, κατασκευασθείσα στην Πόλη.

Στην ομιλία του ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ουκρανίας εξέφρασε για μία ακόμη φορά την ευγνωμοσύνη του προς τη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Ο ευσεβής Ουκρανικός λαός και η Τοπική αυτού Εκκλησία, έχοντες λάβει την Ορθόδοξον Χριστιανικήν πίστιν εκ του κηρύγματος των Αποστόλων και της Μητρός Εκκλησίας, έχοντες διδαχθή το Θείον δόγμα εκ των Οικουμενικών Συνόδων και της διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων, έχοντες αποδεχθή τους ιερούς κανόνας ως οδηγόν διά την εκκλησιαστικήν ζωήν, τηρούν και ακολουθούν σταθερώς αυτήν την παρακαταθήκην. Εν τω παρόντι, μετά το σκότος της νυκτός ο ήλιος ανατέλει και πάλιν. Εξ αιτίας της σοφίας της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, παλαιαί αδικίαι εξέλειπον και η δικαιοσύνη αποκαθίσταται».

Εκκλησιάστηκαν ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο με την οικογένειά του, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Μάρκος Μπόλαρης, ο οποίος εκπροσώπησε την Ελληνική Κυβέρνηση, Πολιτειακοί και Κυβερνητικοί παράγοντες της Ουκρανίας, ο πρώην Πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτωρ Γιουσένκο, η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Γεωργία Σουλτανοπούλου, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε. και πλήθος πιστών από την Πόλη αλλά και την Ελλάδα, τον Καναδά, την Ουκρανία και πολλές χώρες του εξωτερικού.

Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο οι δύο Προκαθήμενοι, οι Αρχιερείς, οι επίσημοι και ο πιστός λαός εν πομπή μετέβησαν στην προκυμαία του Φαναρίου όπου ο Παναγιώτατος προεξήρχε της τελετής του Αγιασμού των υδάτων και της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στον Κεράτιο Κόλπο.

Στα παγωμένα νερά του Κερατίου βούτηξαν περισσότεροι από 30 νέοι από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό και τον Τίμιο Σταυρό έπιασε ο κ. Μιχάλης Βοσνακίδης, από τη Θεσσαλονίκη, στον οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε ως ευλογία χρυσό επιστήθιο σταυρό, ενώ ευλόγησε όλους τους υπόλοιπους κολυμβητές και τους προσέφερε σταυρουδάκια.