Σήμερα η εκκλησία μας τιμά
τη μνήμη του Προφήτου Ζαχαρίου, του Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Στρατηλάτου, και
του Αγίου Μακαρίου επισκόπου Πάφου.
O Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης
καταγόταν από τα Ευχάϊτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Εύξεινου
Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε για τη γενναιότητά του και
γρήγορα προήχθη στους υψηλότερους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αθλητής
γενναιότατος ο Θεόδωρος, ήταν συγχρόνως και υπόδειγμα σεμνότητας όπως αρμόζει
σε έναν γνήσιο Χριστιανό.
Όταν ο αυτοκράτορας Λικίνιος
επισκέφθηκε την Ηράκλεια, είχε την ευκαιρία να δει και να θαυμάσει από κοντά
τον Θεόδωρο. Ζήτησε ωστόσο κάποιες περαιτέρω πληροφορίες για τον Άγιο, οι
οποίες τον δυσαρέστησαν, μαθαίνοντας ότι ο Θεόδωρος ήταν Χριστιανός. Τότε
παρήγγειλε να τον φέρουν ενώπιόν του. Με βίαιο τρόπο τον διέταξε να θυσιάσει
στα είδωλα, αλλά ο Άγιος με θάρρος αρνήθηκε και μάλιστα, παίρνοντας χρυσά και
ασημένια αντικείμενα από τους ναούς, τα έδωσε στους φτωχούς.
Παρά τις παρακλήσεις, τις απειλές
και τις υποσχέσεις, ο Άγιος Θεόδωρος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του.
Καθαιρέθηκε από το αξίωμά του, υποβλήθηκε σε φριχτά βασανιστήρια και τέλος
αποκεφαλίστηκε για την αγάπη του Σωτήρος Χριστού.
Ο όσιος Μακάριος, του οποίου την
μνήμη επίσης εορτάζουμε σήμερα, ήταν επίσκοπος Πάφου και εκοιμήθη ειρηνικά το
έτος 1688 μ.Χ.
Σήμερα, μεταξύ άλλων ναών στην
πατρίδα μας, πανηγυρίζει ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
4 σχόλια:
Άγιε Θεόδωρε Στρατηλάτη πρέσβευε να διορθωθεί ο κ. Αναστάσιος και να μην δημοσιεύει κείμενα του Αλβανίας Αναστάσιου και του Βαρθολομαίου και άλλων ομοϊδεατών τους.
Εδώ γέλασα με την ικεσία προσευχή του φαρισαίου σχολιαστή.
Κατ αρχήν διευκρινίζω ότι δεν είμαι ο πρώτος σχολιαστής που χαρακτηρίσθηκε "φαρισαίος σχολιαστής" από τον ψυχοανατόμο και "ετάζοντα νεφρούς και καρδίας" δεύτερο σχολιαστή.
Μου προξενεί αλγεινή εντύπωση ο επιεικώς απαίσιος τρόπος με τον οποίο απαξιώνει το συσχολιαστή του ο δεύτερος εν σειρά σχολιαστής.
Ευασθητοποιημένος στα της Ορθοδόξου πίστεως ο πρώτος σχολιαστής απήυθυνε την αίτηση-προσευχή του στον εορτάζοντα άγιο προκειμένου ο ιστολόγος να παύση να δημοσιεύει αντορθόδοξα και οικουμενιστικά κείμενα.
Τι πιο φυσικό, αναμενόμενο,λογικό και δίκαιο από την πλευρά του!
Και ο έτερος σχολιαστής γελά...
Να του θυμίσουμε άραγε το σχετικό αρχαίο ρητό για αυτόν που γελά όταν δεν πρόκειται για κάτι γελοίο;
Το χείριστον όλων βεβαίως συνίσταται στον α-τεκμηρίωτο χαρακτηρισμό ωως "φαρισαίου" του συσχολιαστή του!
Πόθεν τεκμαίρεται κάτι τέτοιο; Ας μας απαντήσει αρκούντως και πειστικώς ο εν λόγω κύριος.
Δεν φτάνει μόνο η πρεσβεία. Αν αγαπά τον Αναστάσιο (μάλλον τον ιστολόγο) τον Αναστάσιο ( μάλλον Αλβανίας με τα εξαιρετικά του κείμενα ενάντια στους κριτές πάσης οικουμένης εκ Πειραιώς) και τον Βαρθολομαίο (μάλλον τον Οικουμενικό Πατριάρχη) να πάει γονυπετής στην Παναγία της Τήνου και να προσευχηθεί για την σωτηρία και την μετάνοιά τους. Όχι μόνο ΛΟΓΙΑ από εδώ αλλά ΕΡΓΑ. Κατά τα άλλα θα πω και εγώ ότι είναι φαρισαϊκά.
Δημοσίευση σχολίου