Η αιφνίδια εκδημία της αείμνηστης Μαίρης Α. Καραχάλιου - π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Η αιφνίδια εκδημία της αείμνηστης Μαίρης Α. Καραχάλιου

          Σε χρόνο απρόβλεπτο η ζωή καθώς κυλούσε ήρεμα, Κύριος οίδεν, προσκάλεσε στη βασιλεία Του την εν Χριστώ αδελφή μας Μαίρη Καραχάλιου.

          Με βαθιά συγκίνηση και μεγάλη λύπη πληροφορηθήκαμε τον αιφνίδιο θάνατό της. Μας άφησε και ανηρπάγη στον ουρανό. Η κοίμηση της ήταν απλή, όπως απλή και ήρεμη ήταν και η ζωή της, ευθεία, ειλικρινής, γεμάτη από αγάπη για το Θεό και τον συνάνθρωπο.

          Υπηρέτησε τους ρόλους που τις επεφύλαξε ο Θεός με θαυμαστή επιτυχία, ως συζύγου,μητέρας και κοινωνικής εργάτριας  για πολλά χρόνια πιστή στο καθήκον. Είχε συναίσθηση και ευθύνη της αποστολής της την οποία  εξεπλήρωσε με ταπείνωση και υποδειγματική αφοσίωση. Δεν υπολόγιζε τους κόπους προκειμένου τα πάντα να γίνονται “ευσχημόνως και κατά τάξιν”.

          Δεν εργάζονταν ως εργάτρια, αλλά διακονούσε  με τον τρόπο της την οικογένεια, την υπηρεσία της και την ιεραποστολή, διευκολύνοντας  όλους ν’ αγαπήσουν την έντιμη οικογένεια, τη σωστή υπηρεσία  και την ανιδιοτελή διακονία της στην εξωτερική ιεραποστολή.

          Θα μπορούσε κανείς να πει, ότι ήταν πλασμένη γι’ αυτή την αποστολή, όπως φαίνεται μέσα από την επιτυχημένη οικογενειακή, κοινωνική και φιλανθρωπική της προσφορά.

          Ο χώρος της οικογένειας και της ιεραποσολής ήταν και ο χώρος του εξαγιασμού της. Άριστη οικογενειάρχης, σύζυγος, μητέρα. Ακούραστη παρά την προχωρημένη ηλικία της, αεικίνητη για να τα προλαμβάνει όλα,  να εξυπηρετεί, να βοηθεί, να διακονεί μέχρι τέλους.

          Μακρόθυμη, ανεξίκακη, απλή, αυθόρμητη, σταθερή. Πιστή στην αλήθεια της Εκκλησίας. Ζούσε την χριστιανική ζωή της Εκκλησίας με την συμμετοχή στην λατρεία, την μυστηριακή ζωή και στο φιλανθρωπικό έργο της ενορίας .

          Με την όλη ζωή της δίδασκε, ότι η καλοσύνη και η αγιότητα είναι απλή και επιτυγχάνεται με την πίστη στο Θεό και την αγάπη στον συνάνθρωπο. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού.

          Σήμερα οι οικείοι σου, το συγγενικό και το περιβάλλον της ιεραποστολής, η ενορία σου, την οποία αγαπούσες με κάθε τρόπο, σε  προπέμπουν με ευχές και προσευχές στη βασιλεία του Θεού. Μαζί με τη  λύπη μας  νοιώθουμε και μια ψυχική ευφροσύνη. Σαν κάτι να μας λέει, ότι η ψυχή σου βρίσκεται στα χέρια το δικαιοκρίτη Θεού. Μπορούμε να γιορτάζουμε την ανάπαυσή σου  κοντά στον Θεό τον Οποίο τόσο πιστά υπηρέτησες. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά για όλους τους δικούς σου ανθρώπους.

          Ας είναι αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστη και αείμνηστη αδελφή μας

          πρωτ. Γερασιμάγγελος Στανίτσας