Ανοιχτή επιστολή του Μητροπολίτη Νιγηρίας Αλέξανδρου στον Οδησσού Αγαθάγγελο

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑΣ κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΟΔΗΣΣΩ ΚΑΙ ΙΣΜΑΗΛ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ κ.ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟ

    Σεβασμιώτατε,

Με ιερή αγανάκτηση διάβασα στο διαδίκτυο την επιστολή που στείλατε προς τον Πάπα και Πατριάρχη της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας και Πατριάρχη μου Θεόδωρο τόν Β΄ καί πραγματικά συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά ότι η κατάσταση στην Ορθοδοξία μας έχει αλλοιωθεί προς το χειρότερο αφού η ισότητα θεωρείται από πολλούς ως “ισοπέδωση”.

Πέρα από τα όσα υβριστικά γράφετε εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου και των σοφών ενεργειών Του επί του Ουκρανικού εκκλησιαστικού ζητήματος (στο οποίο περιμένω να δω πότε θα συνειδητοποιήσετε ότι εσείς τελικά επεκτείνετε το σχίσμα διότι δεν μπορείτε να παραδεχθείτε ότι στην Εκκλησία μας, τα πάντα έχουν αρχή, μέση και τέλος), και για τα οποία, ως Ορθόδοξος Χριστιανός και Ιεράρχης λυπάμαι πολύ καθώς δεν σας τιμούν αυτές οι εκφράσεις, σας απευθύνω αυτή την επιστολή μη ανεχόμενος να εκφράζεσθε με αυτό τον ιταμό τρόπο προς τον Πατέρα και Πατριάρχη μου. Εκφράζω δε και τις απόψεις μεγάλης μερίδας των Ιεραρχών μας οι οποίοι στεκόμαστε ενώπιον του Πατριάρχου μας, ως γνήσια παιδιά προς τον Πατέρα.

Αναφέρεστε σε “χάος” και έλλειψη ενότητας μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών και ότι με τη βοήθεια ηγετών αυτού του κόσμου “καταστρέφεται η Ορθοδοξία”. Όλα αυτά, όμως, Σεβασμιώτατε, αφορούν αποκλειστικά και μόνο σε εσάς, σε αυτό που εκπροσωπείτε και σε κανένα άλλον. Το χάος βασιλεύει στις συνειδήσεις σας, υποσκάπτετε με κάθε τρόπο την ενότητα, χρησιμοποιείτε ζηλωτές όπου γης, υποδαυλίζετε την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, όπως την παραλάβαμε από τους Πατέρες της Εκκλησίας, δεν αναγνωρίζετε την εκκλησιαστική πράξη της επιστροφής από το σχίσμα, δεν μελετάτε την εκκλησιαστική ιστορία, θέλετε να επιβληθείτε με κοσμικά και οικονομικά μέσα, κατηγορείτε για “εθνοφυλετισμό” και “ανατολικό παπισμό” τον Οικουμενικό Πατριάρχη και ταυτόχρονα ιδρύετε Μητροπόλεις Ρωσικές σε κάθε τόπο μη σεβόμενοι καμία δικαιοδοσία αλλά και έχοντας στο νου ότι “όπου Ρώσος εκεί και Ρωσική Εκκλησία”. Τα διαβάζουμε καθημερινά. Αυτό ποιοί Κανόνες σας το υπαγορεύουν; Από πού το αντλείτε; Ποιός σας έδωσε αυτό το πραγματικά “παπικό” προνόμιο; Έχει τάξη η Εκκλησία. Έχει Πρώτο όχι για διακοσμητικό στοιχείο αλλά με αποφασιστικό ρόλο.

Όταν τον Σεπτέμβριο του 2018 ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχε επισκεφτεί την Ουκρανία, δεν είχε γίνει ακόμη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο η αποκατάσταση του σχίσματος, οπότε και κανονική Εκκλησία ήταν η του Ονουφρίου. Οπότε για ποιά διγλωσσία Τον κατηγορείτε; Από τον Οκτώβριο του 2018 και με την αποκατάσταση των σχισματικών έγινε παράλληλα και μια άλλη εκκλησιαστική πράξη την οποία φαίνεται ότι δεν κατανοήσατε. Έγινε η άρση του Πατριαρχικού Γράμματος του Διονυσίου Δ΄ και με τον τρόπο αυτό η περιοχή του Κιέβου έχασε οποιαδήποτε εκκλησιαστική σχέση υποτέλειας σε σχέση με τη Μόσχα αφού το πνεύμα του Γράμματος αλλοιώθηκε και θεωρήθηκε ως κληροδοσία του Κιέβου προς τη Μόσχα. Αντί να σας χαροποιήσει η αποκατάσταση των αδελφών σας, εσείς δείξατε την αποστροφή σας με τον χειρότερο τρόπο. Δεν έγιναν η μόνη κανονική Εκκλησία με την αποκατάστασή τους. Απλά ενώθηκαν στο Σώμα της Εκκλησίας.

Μετά από δύο μήνες έγινε η Ενωτική Σύνοδος, καθώς τόσο η Πολιτεία όσο και πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι, κληρικοί και μη, ζητούσαν Αυτοκεφαλία. Ο μόνος που μπορεί να δίνει αυτού του είδους τις Αυτοκεφαλίες είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Αυτοκεφαλίες, όπως είναι η Πενταρχία, δίνει μόνο η Οικουμενική Σύνοδος. Σας προσκάλεσε, αν δεν κάνω λάθος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Μπορούσατε να πάτε, να πείτε είμαστε 90, δεν συμφωνούμε, δεν θέλουμε ή ψηφίζουμε αυτόν για Προκαθήμενο, να μιλήσετε. Δεν το κάνατε. Τυφλωμένοι από τον εγωισμό.

Κατηγορείτε τον “Κριτή της Οικουμένης” ότι έκρινε από βία ή ανάγκη επειδή η κρίση Του ήταν αντάξια των προκατόχων Του. Τον κατηγορείτε για προδοσία εσείς που δεν σεβαστήκατε εκείνον που σας έδωσε την Ορθοδοξία και την Εκκλησία, τον Οικουμενικό Θρόνο. Κατηγορείτε ότι πλήγωσε τον Ἀγιο Σεραφείμ του Σάρωφ ο Μακαριώτατος. Αν ήταν σήμερα με σάρκα και οστά δίπλα σας αυτός ο Άγιος τί θα είχε να πει για τα κατορθώματά σας; Δεν θα αναγνώριζε τη Λαύρα των Σπηλαίων, όπου μέσα στις λάρνακες ο Χριστός, μέσα στις οπές της γης ο Χριστός, και έξω, σε καρδιές, σε ύλη, στα πάντα ο χρυσός! Αναφέρατε τον Άγιο Ιερομάρτυρα Γρηγόριο τον Ε΄ (καί όχι τον Β΄), τον Οικουμενικό Πατριάρχη που έφερε στους ώμους του το πάθος του ποιμνίου Του. Και αυτόν τον ήρωα δεν διστάσατε να τον εκμεταλλευτείτε!

Όλα τα αρνητικά που γράφετε για τους Οικουμενικό Πατριάρχη και Πατριάρχη Αλεξανδρείας σας τα επιστρέφω διότι σας ανήκουν. Σας ανήκει η διαίρεση της Εκκλησίας, το ότι επικαλείστε Κανόνες και δεν τους σέβεστε, ότι κάνετε επιδρομές και επιβάλλετε τη θέλησή σας, υποταγμένοι σε αρχές και εξουσίες αυτού του αιώνα.

Σας παρακαλώ αδελφικά να ανακαλέσετε τις χυδαιότητες εναντίον αυτών των προσώπων διότι τους αδικείτε και αδικείτε τον εαυτό σας γινόμενος υποχείριο ψεύδους και συκοφαντίας. Ως Ιεράρχης του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ανατολής, σας συμβουλεύω με αγάπη να μετανοήσετε και να διαβάσετε την εκκλησιαστική ιστορία, να διαβάσετε τί έκανε παλιότερα η Εκκλησία, πώς δεχόταν τους επιστρέφοντες από σχίσμα ή αίρεση, να δείτε πραγματικά τον κόσμο απαλλαγμένοι από τον ρωσισμό σας, να ζητήσετε το έλεος του Θεού, να επιστρέψετε στην Αλήθεια. Ως τότε, να κρατήσετε αυτούς τους χαρακτηρισμούς προπηλακισμού για τους εαυτούς σας και όχι για τον άνθρωπο της αγάπης, της θυσίας, της Ιεραποστολής, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄.

Σεβασμιώτατε, αρυόμενος εκ της τελευταίας παραγράφου της επιστολής σας προς τον Πατριάρχη μας όπου γράφετε κατά λέξη: «Δεν πρέπει να λησμονούμε και το γεγονός ότι καθένας από μας θα σταθεί μπροστά στο βήμα της κρίσεως του Θεού, έχοντας κατά νούν ότι ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν ξεπλένει την αμαρτία του σχίσματος», έρχομαι να σας ρωτήσω με πολύ σεβασμό στην αρχιερωσύνη σας και την ευθύνη σας ενώπιον του Θεού, ως επισκόπου της Εκκλησίας Του, για τις ψυχές που εμπιστεύθηκε υπό το ωμοφόριο σας: Την αμαρτία μας ως ποιμένων της Εκκλησίας, να μην δίδουμε ακόμη και το ίδιο μας το αίμα προκειμένου να θεραπεύσουμε την πληγή του σχίσματος, τι την ξεπλένει;

Μιμηθείτε και εσείς τους Προκαθημένους με πρώτον τον Οικουμενικόν Πατριάρχην οι οποίοι θυσιαστικώς δεν δίστασαν να τρώσουν την πλευράν τους για να κερδίσουν χιλιάδες ψυχών…

«Ὥσπερ πελεκάν, τετρωμένος τήν πλευράν Σου Λόγε Σούς θανόντας παῖδας ἐζώωσας, ἐπιτάξας ζωτικούς αὐτοῖς κρουνούς» (Β’ Στάση των Εγκωμίων).

Με τιμή

+ Ο Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος