Μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (18 Μαρτίου)

Σήμερα, Τετάρτη 18 Μαρτίου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων.

Ο Άγιος Κύριλλος καταγόταν από την Παλαιστίνη και έζησε στα Ιεροσόλυμα τον 4ο αιώνα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και ακολούθως αναδείχθηκε Επίσκοπος Ιεροσολύμων σε διαδοχή του Μαξίμου του Γ’.

Ο Άγιος, από τους πρώτους μήνες της αρχιερατείας του, αναδείχθηκε με τις περίφημες Κατηχήσεις του, υπερασπιστής των Αποφάσεων και των ΌρωνΠίστεως της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συγκροτήθηκε το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εξορίσθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και έγινε δεκτός υπό του εκεί Επισκόπου Σιλβανού. Επέστρεψε στην έδρα του, όπως και οι λοιποί εξόριστοι Επίσκοποι, το έτος 361 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη, ο οποίος, θέλοντας να έχει κοντά του όλους τους εχθρούς του αυτοκράτορα Κωνστάντιου, ανακάλεσε τους εξόριστους Αρχιερείς. Ο Άγιος Κύριλλος αισθανόταν την ανάγκη να επιδοθεί στη διαποίμανση του ποιμνίου του.

Μετά το θάνατο του Ιουλιανού του Παραβάτου, στις 26 Ιουλίου 363 μ.Χ., εξορίσθηκε και πάλι από τον αυτοκράτορα Ουάλη (364 – 378 μ.Χ.) για ένδεκα χρόνια και επανήλθε στα Ιεροσόλυμα μετά το θάνατο του αυτοκράτορα. Ο Άγιος Κύριλλος κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 387 μ.Χ.

Το κύριο συγγραφικό έργο του Αγίου Κυρίλλου είναι οι 23 Κατηχήσεις, οι οποίες εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Διακαινησίμου εβδομάδας του έτους 348 μ.Χ. στη Βασιλική της Αναστάσεως. Σκοπός των Κατηχήσεων ήταν από τη μιά η εισαγωγή των Κατηχουμένων στις θεμελιώδεις πτυχές της διδασκαλίας της χριστιανικής πίστεως και του ηθικού βίου των Χριστιανών, κι από την άλλη η φανέρωση των Μυστηρίων της Εκκλησίας στους νεοβαπτισθέντες. Η αξία των Κατηχήσεων του Αγίου
Κυρίλλου είναι ανυπολόγιστη. Κανένα άλλο έργο δεν φανερώνει με τόση παραστατικότητα όλο σχεδόν το τελετουργικό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όσο οι Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου, που αποτελούν έκτυπη αναπαράσταση αυτής της ίδιας της Αποστολικής Τελετουργικής Παραδόσεως.

Η εφαρμογή στη ζωή μας του περιεχόμενου της ευχής του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, η οποία επαναλαμβάνεται αυτές τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι η ρεαλιστή σύνδεσή μας με το Χριστό και την Εκκλησία.

«Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων. Αμήν».

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου