Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον
Θεϊκά δημιουργήματα
Οἱ ἄνθρωποι θαυμάζουν τά ἔργα
τέχνης, καί πολλές φορές διδάσκονται ἀπ᾽ αὐτά. Διδάσκονται διότι στά
πραγματικά ἔργα τέχνης αἰσθητοποιοῦνται ἔννοιες πνευματικές καί ἐκφράζονται ἀνώτερες
πνευματικές ἀξίες. Μάλιστα κάθε ἔργο, εἴτε ὑλικό εἶναι εἴτε πνευματικό φέρει
τήν σφραγίδα τοῦ τεχνίτη του, εἶναι δηλαδή ἀντάξιο ἐκείνου ὁ ὁποῖος τό
κατασκεύασε.
Ὑπάρχει
ὅμως πάνω στή γῆ ἔργο τέχνης καί σοφίας ἀνώτερο ἀπό τό ἔργο τοῦ Θεοῦ πού
λέγεται ἄνθρωπος; Δημιούργημα τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος γοητεύει, ἐκπλήττει καί
συναρπάζει μέ τήν συμμετρία καί τήν ἀπαράμιλλη ἁρμονία τῶν μερῶν του καί διδάσκει μέ τό οὐράνιο
βάθος τῶν ἐννοιῶν του. Ἄς δοῦμε λοιπόν
προσεκτικώτερα τίς δύο ἔννοιες τοῦ ἀποστολικοῦ λόγου. Τήν ἔννοια τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου καί
τοῦ σκοποῦ τόν ὁποῖο αὐτή ἐξυπηρετεῖ.
******
« Αὐτοῦ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπί ἔργοις ἀγαθοῖς »
Ἦταν πραγματικά συγκλονιστική ἡ στιγμή κατά τήν ὁποία ὁ Τριαδικός Θεός δημιούργησε τόν πρῶτο ἄνθρωπο «χοῦν λαβών ἀπό τῆς γῆς». Ἔλαβεν ὁ Θεός χῶμα ἀπό τή γῆ καί ἔπλασε τόν Ἀδάμ καί ἐνεφύσησε στό προσωπό του τήν δημιουργική πνοή του, προσδίδοντάς του «ψυχήν ζῶσαν» (Γεν. β´7).
Τόν ἔπλασε κατ᾽εἰκόνα δική του καί τοῦ χάρισε τά δικά του θεϊκά χαρακτηριστικά. Ἀλλά τόν ἔκαμε καί κυρίαρχο τῆς κτίσεως, ἀθάνατο καί ἀπαθῆ, ἄκακο καί ἁγνό, καθαρό στό νοῦ καί στήν καρδιά του. Τόν ἔπλασε ὡς ἔνσαρκο ἄγγελο καί οὐράνιο ἄνθρωπο. Τοῦ χάρισε τήν δυνατότητα νά βλέπει καί νά συνομιλεῖ μέ τόν Θεό. Νά ζεῖ παίρνοντας ζωή ἀπό τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ καί τήν κοινωνία μαζί του. Ὡς
δημιούργημα τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος ἐμφανίζει ἔκδηλα τά σημεῖα τῆς τελειότητας καί
τῆς συμμετρίας τῆς σωματικῆς. Ἐκπλήσσονται οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες ἀπό τήν
λεπτότητα, τήν τελειότητα καί τήν σκοπιμότητα, τήν ἁρμονία καί τήν θαυμαστή
συνεργασία πού παρουσιάζουν τά μέλη τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος.
Τό
ἴδιο ἰσχύει καί γιά τό λογικό τοῦ ἀνθρώπου. Χάρη στίς ἱκανότητες καί τίς ἐκδηλώσεις
του ὁ ἄνθρωπος πραγματοποιεῖ τήν θεϊκή παραγγελία πού τοῦ δόθηκε κατά τήν ἡμέρα
τῆς δημιουργίας του: «πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε αὐτῆς». Καί κάθε
πιστός καί εὐσεβής ἄνθρωπος σέ ὧρες πνευματικῆς περισυλλογῆς δέν μπορεῖ παρά
νά ἐπαναλάβει τά λόγια τοῦ ψαλμωδοῦ: «Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, Κύριέ μου, ὁ τόσο
μικρός καί ἀφανής σέ σύγκριση πρός τό μεγαλειῶδες σύμπαν, ὥστε σύ νά τόν ἐνθυμεῖσαι
καί μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη νά φροντίζεις γι᾽ αὐτόν»;
Ὅταν
ὅμως ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα περιφρόνησαν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί ἄκουσαν τήν
προτροπή τοῦ διαβόλου, ἀρνήθηκαν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀπομακρύνθηκαν ἀπ᾽ αὐτόν
ἔγιναν δοῦλοι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Συμπαρέσυραν στή πτώση τους ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο
γένος. Οἱ ἄνθρωποι διαστράφηκαν πλέον ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἀπέκτησαν ροπή πρός
τό κακό. Τό λογικό τοῦ ἀνθρώπου ἀντί νά ἀσχολεῖται μέ θεῖες θεωρίες, ἀντί νά μελετᾶ καί νά ἐμβαθύνει στό
λόγο τοῦ Θεοῦ στράφηκε μονομερῶς πρός τή κτίση καί τά κτίσματα καί ἐλησμόνησε
τόν Δημιουργό του. Ἡ ἀγάπη του ἀντί ὁλόθερμη νά στρέφεται πρός τόν στοργικό
Πλάστη καί Δημιουργό του δόθηκε σέ πρόσωπα καί πράγματα πρόσκαιρα καί ἀπατηλά. Ἡ
θέλησή του ἀποχαυνώθηκε καί μένει ἀνενέργητη στό καλό. Ἀντίθετα δελεάζεται άπό τά μάταια καί φθαρτά πράγματα.
*******
Ὅμως ὁ Ἅγιος Θεός μέσα στό ἄπειρο ἔλεος καί
τήν ἀγάπη του δέν μᾶς ἐγκατέλειψε στήν ἀθλιότητα τῆς πτώσης μας. Δέν μᾶς
περιφρόνησε. Δέν ἔπαυσε νά ἐνδιαφέρεται γιά μᾶς. Γι᾽ αὐτό προχώρησε σέ νέα
δημιουργία, τήν ἀναδημιουργία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτή ἡ δεύτερη πνευματική τώρα
δημιουργία ἔγινε ἡμέρα Παρασκευή, ὄχι στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ ἀλλά στό σταυρό τοῦ
Γολγοθᾶ. Στήν Ἐδέμ ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ἀπό χῶμα, στόν Γολγοθᾶ τόν ἀνέπλασε
μέ τό τίμιο Αἷμα του. Μέ τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή του μᾶς ἀναγέννησε
καί μᾶς ἔκαμε πάλι παιδιά του. Διότι ἀπό τήν λογχευθείσα πλευρά του, ἀπό τήν ὁποία
ἔρρεσυεν αἷμα καί ὕδωρ, ὁ Ἐσταυρωμένος Κύριος ἀναγέννησε καί ἀναγεννᾶ ὅλους
τούς πιστούς. Αὐτό τό ὕδωρ τῆς τιμίας
πλευρᾶς του εἶναι κατά τούς ἱερούς Πατέρες τό ἴδιο τό νερό τοῦ Ἁγίου
Βαπτίσματος. Ἐκεῖ μέσα στό νερό τῆς Ἁγίας Κολυμβήθρας, πεθαίνουμε γιά τήν ἁμαρτία
καί ζοῦμε γιά τόν Χριστό.
Καί
κατά τό ὑπερφυές Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, κοινωνοῦμε τό ἴδιο τό αἷμα πού
ἔρρευσε ἀπό τήν ἁγία πλευρά τοῦ Κυρίου μας. Κάθε φορά πού κοινωνοῦμε Σῶμα καί
Αἷμα Χριστοῦ, γινόμαστε νέοι ἄνθρωποι, μετουσιωνόμαστε σέ θεοφόρα δοχεῖα ἁγιασμοῦ
καί χάριτος.
*****
Ἔτσι
ὅμως μποροῦμε νά ἐκπληρώσουμε τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο δημιουργηθήκαμε δηλαδή «ἐπί
ἔργοις ἀγαθοῖς». Ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ὅτι ἡ σωτηρία μας
δέν προῆλθε ἀπό τήν τήρηση τῶν ἔργων τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ἀλλ᾽ ὅτι σωθήκαμε
δωρεάν «τῇ αὐτοῦ χάριτι» (Ρωμ. γ´24), «διά πίστεως» (Ἐφεσ. β´8). Ἦταν λοιπόν ἐνδεχόμενο
κάποιοι νά παρανοήσουν τήν ἀλήθεια καί νά θεωρήσουν ὅτι μέ μιά ἁπλή θεωρητική
πίστη εἶναι δυνατόν νά σωθοῦν. Ἀλλ᾽ ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος μέ τρόπο ἀδιαφιλονείκητο
διακηρύττει, ὅτι ναί μέν ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου πηγάζει ἀπό τήν σταυρική Θυσία
τοῦ Κυρίου καί παρέχεται ἀπό τόν Ἴδιο δωρεάν, γιά νά σωθοῦμε ὅμως χρειάζεται
νά ἐργαζόμαστε τά ἔργα τῆς ἀρετῆς. Αὐτά τά ἔργα ζήτησεν ὁ Θεός ἀπό τήν πρώτη
μέρα τῆς δημιουργίας. Ἄλλωστε ἡ τήρηση τῆς πρώτης ἐντολῆς τήν ὁποία ἀπαίτησε ἀπό τούς πρωτοπλάστους δέν ἦταν τίποτε ἄλλο
παρά ἔργο ὑπακοῆς στό θεῖο θέλημα.
Ὁ
Ἀπόστολος τό διακηρύττει μέ τό σημερινό ἀνάγνωσμα. Εἴμαστε λέει δημιουργήματα
τοῦ Θεοῦ «κτισθέντες ἐπί ἔργοις ἀγαθοῖς». Ἀλλά καί αὐτός ὁ Κύριος εἶπε στούς
Μαθητές Του «ὑμεῖς φίλοι μου ἐστε, ἐάν ποιῆτε ὅσα ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν» (Ἰω. ιε´14).
Θά
πεῖτε ποιά εἶναι τά ἀγαθά ἔργα τά ὁποῖα ζητεῖ ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς. Γενικώτερα εἶναι
ὁ ἁγιασμός μας. Δηλαδή ἡ συνεχής προσπάθεια νά προάγεται ὁ ἄνθρωπος στήν ἐν
Χριστῷ ζωή. «Κατά τόν καλέσαντα ἡμᾶς ἅγιον καί αὐτοί ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε»
(Α´Πέτρ. α´15). μᾶς λέγει ὁ Ἀπ.Πέτρος. Μή αὐταπατώμεθα, ἀδελφοί. Ἐάν δέν ἀγωνισθοῦμε
κατά τοῦ κακοῦ καί τῆς ἁμαρτίας· ἐάν δέν ἀγωνισθοῦμε νά προοδεύουμε σέ ἀρετή
καί ἁγιότητα δέν βρισκόμαστε σέ ἀσφαλῆ πορεία.
Ἔχουμε
ὅμως καί εἰδικώτερα ἔργα ἀγαθά νά ἐργασθοῦμε, πού εἶναι τά ἔργα τῆς δικαιοσύνης
καί τῆς ἀγάπης. Ἐκεῖνος πού ζεῖ κατά τό παράδειγμα τοῦ πράου καί ταπεινοῦ τῇ
καρδίᾳ Ἰησοῦ δέν εἶναι δυνατό νά δολιευθεῖ, νά ἀδικήσει, νά περιφρονήσει τόν ἀδελφό
του, νά ἀδιαφορήσει γιά τίς ποικίλες ἀνάγκες του.
« Αὐτοῦ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπί ἔργοις ἀγαθοῖς »
Ἀδελφοί,
δημιουργηθήκαμε φυσικῶς γιά νά ζήσουμε ὡς ἄνθρωποι, ἀναδημιουργηθήκαμε
πνευματικῶς γιά νά ζοῦμε ὡς ἅγιοι. Νά ἐργαζόμαστε τά ἔργα τά ἀγαθά. Αὐτά ὅμως
τά ἀγαθά ἔργα τότε μόνο παράγονται, ὅταν
ζοῦμε «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Ἄς ἀγωνιζόμαστε λοιπόν ὅπως θέλει ὁ Θεός.
1 σχόλιο:
Σήμερα,θα σου ευχόμασταν! Εντρύφησες,όσον ολίγοι,εις τους Πατέρας της Αγίας μας Εκκλησίας!Ορθοτόμησες τον λόγον της Αληθείας, ως ο εορτάζων σου Άγιος!Ύμνησεςτον Κύριον,με την ποιητικήν ευαισθησίαν του Γρηγορίου του Θεολόγου! Πατέρα και Αδελφέ πολυφίλητε,εύχου και υπέρ ημών των αμελών και αμαρτωλών στο Ουράνιο Θυσιαστήριο!
Δημοσίευση σχολίου