Οἱ «θεοί» τῆς γῆς πεθαίνουν - π. Δανιήλ Ἀεράκη

 Οἱ «θεοί» τῆς γῆς πεθαίνουν

 

Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Οἱ «θεοὶ» τῆς γῆς εἴδωλα! Τὰ εἴδωλα ξετρελλαίνουν. Τὰ εἴδωλα πέφτουν! Οἱ πολλοί, οἱ περισσότεροι, δὲν λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεό. Ὁ ἀληθινὸς Θεὸς «ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη» (Βαρ. γ' 38). Ἦλθε ἐν τῷ προσώπω τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ οἱ Ἀπόστολοι κατώρθωσαν νὰ ἐπιστρέψουν τοὺς ἀνθρώπους στὸν ἀληθινὸ Θεό, στὸν Χριστό, τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. «Ἐπιστρέψατε -λέει ὁ Παῦλος- πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων» (Α' Θεσ. α' 9).

• Κατὰ καιροὺς ὅμως οἱ ἄνθρωποι παλιμβαρβαρίζουν! Ὑψώνουν ἰδιάζοντα κάθε φορά εἴδωλα, τὰ προσκυνοῦν, τὰ ἐξυμνοῦν, τὰ λατρεύουν. Εἴδωλο μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας τραγουδιστής ἢ ἕνας ἠθοποιὸς ἢ ἕνα γυμνὸ μοντέλο ἢ ἕνας δικτάτορας ἢ ἕνας μεγιστάνας τοῦ πλούτου ἢ ἀκόμα καὶ ἕνας ποδοσφαιριστής!

•Στ' ἀλήθεια, τί πάθανε οἱ ἄνθρωποι καὶ ἀντὶ νὰ θαυμάζουν ἕνα πνεῦμα, πού μὲ τὶς ἐφευρέσεις του εὐεργετεῖ τὸν κόσμο, θαυμάζουν ἕναν ποδοσφαιριστή; Τὸ ποδόσφαιρο εἶναι ἕνα ἄθλημα, δὲν εἶναι μία θρησκεία.

Ὁ ποδοσφαιριστὴς εἶναι ἕνα ἄτομο, πού κύριο προσὸν ἔχει τὸ κλώτσημα μιᾶς μπάλας! Καὶ φυσικά τό ν' ἀθλοῦνται τὰ παιδιὰ καὶ οἱ νέοι εἶναι καλό, ἀναγκαῖο καὶ ὠφέλιμο. Ἀλλοίμονο ὅμως ὅταν ὁ ἀθλητισμὸς γίνεται ἀλητισμός!

• Καὶ τρισαλλοίμονο ὅταν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἀφιονίζωνται ἀπὸ τὶς κλωτσιὲς ἑνὸς ποδοσφαιριστή! Αὐτὸ πού συνέβη τὸ τριήμερο 25-27 Νοεμβρίου 2020 ἦταν πρωτοφανές. Τὰ κανάλια ὅλου τοῦ κόσμου (κυριολεκτικὰ) ἔψελναν τὸν «ὕμνο» τοῦ «θεοῦ», πού πέθανε. Καὶ ὁ «θεός», πού πέθανε, ἦταν κάποιος ποδοσφαιριστής, ὀνόματι Μαραντόνα. Στὴν πατρίδα του, τὴν Ἀργεντινή, κήρυξαν τριήμερο πένθος. Τὸ ἴδιο καὶ στὴ Νεάπολι τῆς Ἰταλίας, πού ἔπαιζε γιὰ πολλὰ χρόνια. Οἱ ἐφημερίδες ὅλου τοῦ κόσμου εἶχαν ὡς τίτλο πρωτοσέλιδης εἰδήσεως: «Ὁ θεὸς μας πέθανε! Πέθανε ὁ θεός τοῦ ποδοσφαίρου»! Τὸ νεκρὸ σῶμα του τὸ ἐξέθεσαν καὶ σὲ λαϊκὸ προσκύνημα!

Τί νὰ πῆς σ' αὐτὸ τὸ λαὸ (καὶ εἶναι πολλὰ ἑκατομμύρια); Νὰ τοὺς θυμίσης τὸ «οὐ ποιήσεις σεαυτὸν εἴδωλον» (Ἐξόδ. κ' 4); Νὰ θυμίσης στὴ νεότητα, πού ὑστερικὰ στρίγγλιζαν γιὰ τὸ θάνατο τοῦ εἰδώλου τους τὸ «Φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων» (Α' Ἰωάν. ε' 21); Νὰ ἀντιτάξης τὴν εἰδωλοποίησι καὶ θεοποίησι ἀνθρώπων στὴ στάσι τῶν Ἀποστόλων στὰ Λύστρα τῆς Λυκαονίας (Πράξ. ιδ' 15); Νὰ ὑπογραμμίσουμε, ὅτι τύποι σὰν τὸν Μαραντόνα εἶναι πρότυπα πρὸς ἀποφυγήν.

• Ἀλήθεια, τί πρόσφερε ὁ Μαραντόνα; Μιὰ ζωὴ χλιδῆς καὶ πλούτου. Μιὰ νεότητα, πού μετὰ τὴν μπάλα μέθυσε μὲ τὰ ναρκωτικά. Ἕνα μεγιστάνα ἀναρίθμητων ἀκινήτων σὲ μιὰ χώρα ποῦ δέρνεται ἀπὸ τὴ φτώχεια

•Ἀλλ' ὅσο κι ἂν ἄτομα καὶ Μ.Μ.Ε τὸν λάτρευσαν, τὸ συμπέρασμα εἶναι ἕνα: «Οἱ θεοὶ τῆς γῆς πεθαὶνὸυν»!