"Τώρα και μια ματιά στον εαυτόν μας. Εμείς είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι. Τί κάνουμε; Τί λέμε εμείς στον Κύριο; Έρχεται κάθε φορά. Λέγει μια ωραία φράση στην Αποκάλυψη: «Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω» (Αποκ. Γ’, 20), είμαι έξω από την πόρτα σας, από την πόρτα τής πατρίδας σας, από την πόρτα τής οικογενείας σας, από την πόρτα τής καρδιάς σας. «Ιδού έστηκα και κρούω», είμαι απ’ έξω και χτυπώ. Θα μου ανοίξεις; Δεν θα μου ανοίξεις; Είναι στη δική σου επιλογή. Αν όμως ανοίξεις, θα εισέλθω μέσα και θα καθίσω μαζί σου στο τραπέζι σου να φάμε μαζί.
Για σκεφτείτε! Να είναι ο Κύριος
συνδαιτυμόνας και κυρίαρχος μέσα στο σπίτι, μέσα στην οικογένειά μου, μέσα στην
ύπαρξή μου, μέσα στην κοινωνία. Αν συνέβαινε αυτό το πράγμα, θα είχαμε τα
φαινόμενα που έχουμε; Είναι τρομερό πράγμα, όταν ανοίγεις το ραδιόφωνο, όταν
ανοίγεις την εφημερίδα και βλέπεις να αναφέρονται τρομερά εγκλήματα και άλλες,
αδικαιολόγητες πολλές φορές, απάνθρωπες εκδηλώσεις. Γιατί γίνονται όλα αυτά;
Γιατί δεν έχει μπει ο Χριστός μέσα στην καρδιά μας. Γιατί δεν φροντίσαμε να
ανοίξουμε την καρδιά μας και να δεχθούμε το Χριστό μέσα στην ύπαρξή μας.
† Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Ι.
Φάσσος
Από το βιβλίο του: «Η Συγκατάβαση του Θεού και η
Ευθύνη του Ανθρώπου», Εκδόσεις «ΤΑΩΣ» 2008)
2 σχόλια:
Για εμένα υπήρξε ο στοργικότερος πνευματικός που γνώρισα. Με την πραότητα των συμβουλών του κατάφερνε να μου δώσει δύναμη για αγώνα μετάνοιας. Δεν γνώρισα τόσα χρόνια πνευματικό όπως αυτόν.
Ας μην μας ξεχνάς πάτερ.
Συμφωνώ κι επαυξάνω!
Δημοσίευση σχολίου