Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Χριστοδουλόπουλος

Ο σεβαστός 

Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Χριστοδουλόπουλος

προϊστάμενος του ιστορικού Ναού Παντοκράτορος Πατρών 

και πρώην Λυκειάρχης, 

ήταν γαλουχημένος από της παιδικής του ηλικίας με τα ορθόδοξα νάματα. Έλαβε το Μοναχικό Σχήμα στην σεβάσμια Ιερά Μονή Ομπλού.

Λειτουργώντας κάθε Κυριακή, ανελλιπώς, αλλά και κάθε μεγάλη γιορτή, αγίαζε και τον εαυτό του και τον λαό του Θεού. Γινόταν πάντα «τύπος των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει».

Διακανόνισε με συνέπεια το μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως και οδήγησε πολλούς στην αλλαγή πλεύσης και στη σωτηρία.

Στη συμπεριφορά αν και διέθετε πολλά χαρίσματα ήταν απλούς, ευθύς και ειλικρινής. Στην προσωπική του ζωή λιτός, ασκητικός, απέριττος και πάντα ανυπόκριτος.

Ένας φωτεινός λύχνος μετεκινήθηκε ξαφνικά από τον παρόντα κόσμο στην αιωνιότητα, ζώντας από τώρα στη σφαίρα της 8ης ημέρας.

Όσοι τον ζήσαμε από κοντά, όσοι ξέραμε τα βιώματα, τις επιδιώξεις και τους προσανατολισμούς του είμαστε βέβαιοι ότι «απόκειται αυτώ ο της δικαιοσύνης στέφανος», αναφωνούμε μαζί με τον Άγιο Μέγα Βασίλειον: «Ουκ απεστηρήθημεν του αγαπητού αδελφού, αλλ’ απεδώκαμεν τούτον τω Κυρίω. Ουδέ ηφανίσθη αυτού η ζωή, αλλ’ επί το βέλτιον διημείφθη. Ουχ η γη κατακρύψει τον αγαπητόν ημών, αλλ’ ουρανός υποδέξεται.» Κι όπως διδάσκει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ημέρα εκείνη που θα ακουστεί η σάλπιγγα του Αρχαγγέλου «οψόμεθα αυτόν μηκέτι εκδημούντα, μηκέτι φερόμενον υπό τεσσάρων, μηκέτι πενθούμενον,...αλλά λαμπρόν, ένδοξον, υψηλόν....»

Σεβαστέ και αγαπητέ μου π. Γερβάσιε «Χριστός σε αναπαύσοι εν χώρα ζώντων και πύλας παραδείσου ανοίξοι σοι και βασιλείας δείξοι πολίτην και άφεσιν σοι δώη ων ήμαρτες εν βίω φιλόχριστε.»

Μην ξεχνάς και εμάς στο επουράνιο θυσιαστήριο

Η μνήμη σου αιωνία!

Αναστάσιος Κωστόπουλος