Στην ένδο-χώρα (μου)
Ανέτειλε ο Αύγουστος
όπως η κάθε μέρα ανατέλλει.
Έτσι τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβρη έπειτα.
Τίποτα παράξενο σ’ αυτή την ένδο-χώρα (μου).
Τον μέσα ήλιο μου παλεύω ν’ αναστήσω
να υψωθεί μεσούρανα, να κάψει, να ζεστάνει
να λιώσει λίγο το βασιλιά Γενάρη.
Κι ας έρθει πάλι έπειτα δριμύτερος χειμώνας.
Κι ίσως - λέω ίσως - ποτέ να μην ξανά-ανατείλει.
Αυτή η μια φορά,
θεμέλιο Διάβασης!
Στάχυς
3 σχόλια:
Αναστάσιε ευχαριστούμε για τις ποιητικές / ποιοτικές αναρτήσεις των τελευταίων ημερών (Αλεξανδρεύς - Ορφέας - Στάχυς)
Ευχαριστίες στον Στάχυ.
Νομίζω ότι κάποιος έλεγε "εξομολογουμαστε όλη μας τη ζωή για να καταφέρουμε μία φορά να το κάνουμε μετανοημένοι".
Φίλε, Στάχυ, σου το εύχομαι!
Δημοσίευση σχολίου