ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - π. Δημητρίου Μπόκου

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου,

Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία.

Πρωτοχρονιά χωρίς γιορτή του αγίου Βασιλείου είναι κάτι αδιανόητο για μας τους Χριστιανούς. Στη συλλογική μας μνήμη οι δυο γιορτές συνδέθηκαν αξεχώριστα. Η μοναδική, ανεπανάληπτη μορφή του μεγάλου αγίου αποτελεί δυναμικό πρότυπο, πλήρως καταξιωμένο στην κοινή συνείδηση και απολύτως δυνατό να νοηματοδοτεί τον πολύτιμο χρόνο που μας χαρίζει η φιλανθρωπία του Θεού.

Και είναι τα μέγιστα προσφιλής ο άγιος Βασίλειος σε όλους. Οργανικά ενταγμένος στην ζωή των απλών ανθρώπων, που τον θέλουν συνοδοιπόρο τους κατά τον δικό τους τρόπο. Έτσι, είναι εντελώς φυσικό γι’ αυτούς να θεωρούν σαν πρώτο έργο του Χριστού, όταν πρωτοπερπάτησε ως άνθρωπος στη γη, το ότι

εβγῆκε καὶ χαιρέτησε ὅλους τοὺς ζευγολάτες.

Τὸν πρῶτο ποὺ χαιρέτησε ἦτον άγιο Βασίλης.

-Καλῶς τὰ κάνεις, Βασιλειό, καλὸν ζευγάριν ἔχεις.

Μα έχει να κάνει και με τους γραμματισμένους ο άγιος, αφού

βαστάει εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι,

και διακηρύττει:

-Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω,

να μάθω τ’ άγια γράμματα και τ’ άγιο Ευαγγέλιο.

Από αυτό το άγιο Ευαγγέλιο ο σοφότερος θεολόγος της Εκκλησίας μας, ο οικουμενικός και διαχρονικός μας διδάσκαλος, ο άριστος ερμηνευτής των Γραφών Βασίλειος, μας δίνει δυνατά μηνύματα για να πορευόμαστε ορθά μέσα στον χρόνο της ζωής μας. Ας αλιεύσουμε λοιπόν κάτι από το βάθος της σοφίας του και ας το κάνουμε σύνθημά μας για τη νέα χρονιά.

Στην «Περί κρίματος Θεού» ομιλία του (ΕΠΕ 8, 50-52) ο άγιος, μεταξύ άλλων, αναφέρεται και σε κάτι που συμβαίνει συνήθως στους καλούς ανθρώπους. Ναι, σ’ αυτούς ακριβώς που διατείνονται και λένε: «Ξέρεις τι καλός άνθρωπος που είμαι εγώ; Δεν κάνω το παραμικρό κακό σε κανέναν. Δεν έχω πειράξει ούτε μύγα ποτέ». Και το λένε με κάθε ειλικρίνεια. Το πιστεύουν απόλυτα. Δεν ψεύδονται καθόλου. Είναι όντως αληθινό αυτό που λένε. Όμως, δεν λένε παρά μόνο τη μισή αλήθεια. Ποιο είναι το άλλο μισό που λείπει και που είναι απαραίτητο για να γίνει πραγματικά τέλειος ο άνθρωπος;

Δεν αρκεί μόνο να μη διαπράξουμε το κακό απέναντι στους συνανθρώπους μας. Χρειάζεται παράλληλα να τους νοιαστούμε με αγάπη. Να κάνουμε το καλό σε όλους αδιακρίτως, και πιο πολύ στον εχθρό μας, με όποιον τρόπο μπορούμε. Το να αγνοούμε τον άλλον και να αδιαφορούμε για τις ανάγκες του, είναι εξίσου καταδικαστέο με το να τον εχθρευόμαστε και να του κάνουμε κακό. Η παράλειψη των αγαθών έργων είναι εξίσου κακό με τη διάπραξη των κακών, λέγει ο άγιος Βασίλειος.

Και φέρνει σαν απόδειξη το γεγονός της τελικής κρίσης, όταν ο Κύριός μας, κατά την εξουσία που λόγω της απόλυτης υπακοής του έλαβε από τον Πατέρα, θα κρίνει «ζώντας και νεκρούς». Τότε θα πει σ’ αυτούς που θα σταθούν αριστερά του: «Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον», που έχει ετοιμασθεί για τον διάβολο και τους αγγέλους του. Και δεν θα προσθέσει ως αιτία, επειδή φονεύσατε ή πορνεύσατε ή αδικήσατε ή πράξατε κάτι απαγορευμένο, έστω και ελάχιστο. Αλλά τι θα πει; Επειδή δείξατε αμέλεια για τα αγαθά έργα: Πείνασα και δεν μου δώσατε να φάγω, δίψασα και δεν με ποτίσατε, ξένος ήμουν και δεν με περιμαζέψατε, γυμνός και δεν με ντύσατε, ασθενής και φυλακισμένος και δεν με επισκεφθήκατε (Ματθ. 25, 41-43).

Στην αρχή του νέου χρόνου η χάρη του αγίου Βασιλείου ας μας ενισχύει όλους να κάνουμε πράξη τα θεόσοφα λόγια του!