Δύο γεγονότα από τη ζωή του π. Βασιλείου Χριστοδούλου - Γεώργιος Βασ. Χριστοδούλου

Χαλάνδρι Αττικής

29 Ιανουαρίου 2022

                     Αγαπητέ Αναστάσιε,

    Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σε συγχαρώ για το έργο σου μέσα από την ιστοσελίδα αυτή. Είναι ένας λύχνος που φωτίζει την πορεία μας, μια «άγκυρα ελπίδας» στο ταξίδι της ζωής μας με οδηγό το Θεό. Εύχομαι υγεία και δύναμη ούτως ώστε να συνεχίσεις την προσπάθειά σου στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Έχοντας περάσει ημέρες από την προς Κύριον εκδημίαν του μακαριστού και αγαπημένου μας πατέρα Βασιλείου Θ. Χριστοδούλου, θα ήθελα σε ένδειξη αγάπης και σεβασμού να υπενθυμίσω δύο γεγονότα από τη ζωή του, τα οποία ξεχώρισα από το αρχείο και τις σημειώσεις του και μαρτυρούν την πραγματική του πίστη στο Θεό και τη Θεία Πρόνοια.

     Το πρώτο αφορά την περίοδο της ανεγέρσεως του Ι.Ν. Αγίας Αικατερίνης Πατρών (1983-1985), έργο δύσκολο και με πολλά εμπόδια, κυρίως οικονομικά. Κατά την πορεία των εργασιών και ενώ απαιτούντο ακόμη σημαντικές δαπάνες, τα πράγματα οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο λόγω πλήρους ελλείψεως χρημάτων και οι εργασίες διεκόπησαν. Θλίψη και στενοχωρία είχε καταλάβει όλα τα μέλη της Επιτροπής. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία η λύση του προβλήματος επήλθε μετά από λίγες ημέρες.

Μια ευσεβής ενορίτης, βαρέως ασθενούσα, απέστειλε υπέρ αναρρώσεως αυτής, μέσω εμπίστου σ’ αυτήν προσώπου, και ενεχείρισε στον μακαριστό π. Βασίλειο, για την ανοικοδόμηση του Ι.Ν. Αγίας Αικατερίνης, 60  χρυσές λίρες, που αντιστοιχούσαν με την ισοτιμία της εποχής σε 600.000 δραχμές περίπου, ποσό αρκετά σημαντικό. Με αυτό λύθηκε άμεσα και οριστικά το όλο πρόβλημα των δυσκολιών ως προς την αποπεράτωση του Ιερού Ναού. Δια να διατρανώνει μετά ταύτα ο μακαριστός π. Βασίλειος και να γράφει «Ποιός άλλος χριστιανοί μου, εκτός από την Πολιούχο μας Αγία Αικατερίνη, εφώτισε την αγία και ευσεβή αυτή ψυχή να προσφέρει και μάλιστα στον κατάλληλο χρόνο το σεβαστό αυτό ποσόν και να καταστεί έτσι δυνατό να αποπερατωθεί ο Ναός που είναι αφιερωμένος στην Αγία».

         Επίσης, ένα δεύτερο αξιοσημείωτο περιστατικό αφορά και αυτό τον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Πατρών. Την 17^η Ιανουαρίου 1988, ημέρα Κυριακή, ξημερώνοντας του Αγίου Αντωνίου και περί ώρα 03.00΄ ο μακαριστός π. Βασίλειος δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τη νεωκόρο στην οικία του για πυρκαϊά στον Ιερό Ναό, ο οποίος σημειωτέον μόλις είχε αποπερατωθεί. Έσπευσε άμεσα στον Ιερό Ναό και διαπίστωσε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, όλη η εκκλησία ήταν γεμάτη από καπνούς, το δάπεδο απ’ άκρου εις άκρον ήταν διάσπαρτο από κηρία αναμμένα και χαρτιά αναμμένα ανάμεσα σ’ αυτά, ώστε κατά την πρόθεση των εμπρηστών να επεκταθεί τάχιστα η φωτιά και να μην υπάρξει αντίδραση. Η πρώτη εικόνα ήταν απελπιστική, πλην όμως με την έγκαιρη συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και της Αστυνομίας με την πάροδο του χρόνου η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο, περιορίστηκε δε και τελικά κατασβέσθηκε χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερες ζημίες. Για να φανεί και πάλι ότι η Αγία Αικατερίνη, χάριτι Θεού, βοήθησε με θαυμαστό τρόπο για άλλη μια φορά, να μην επεκταθεί δηλαδή η φωτιά. Τι είχε συμβεί; Η πλησίον διαμένουσα νεωκόρος αείμνηστη Σωτηρία μετέβαινε κάθε Κυριακή στο Ναό για να ανοίξει και να ανάψει τα καντήλια στις 03.30΄ (η ακολουθία άρχιζε στις 04.00΄). Την Κυριακή όμως εκείνη (17-11-1988) η νεωκόρος, όπως η ίδια είπε, αισθάνθηκε ένα «σκούντημα», σαν κάποιος να την ξύπνησε στις 03.00΄, δηλαδή μισή ώρα νωρίτερα απ’ ότι ξυπνούσε κανονικά (στις 03.30΄). Μετά δεν μπορούσε να κοιμηθεί άλλο, σαν μια αόρατη φωνή (εσωτερική), άνωθεν, να της έλεγε «σήκω πήγαινε εις την εκκλησίαν δια να ετοιμάσεις το μνημόσυνο». Πράγματι δε η νεωκόρος την Κυριακή εκείνη μετέβη στον Ιερό Ναό μισή ώρα νωρίτερα (03.00΄). Αυτή η μισή ώρα ήταν που έσωσε την εκκλησία από την ολοσχερή καταστροφή. Για να διακηρύττει έκτοτε ο μακαριστός π. Βασίλειος και να γράφει «Αυτό δεν ήταν θαύμα της Αγίας μας;»  και να τελείται έκτοτε κάθε χρόνο Ευχαριστήριος Ιερά Αγρυπνία.

              Αυτήν την πίστη ευχόμεθα να έχομεν και ημείς, μιμούμενοι το παράδειγμά του και διαφυλάσσοντες την Ιεράν Παρακαταθήκην του.         

               Ας είναι αιωνία η μνήμη του και ο Κύριος ας τον κατατάξει εν σκηναίς δικαίων, ώστε, εις την άνω Ιερουσαλήμ πλέον, να πρεσβεύει και μεσιτεύει προς τον Θεόν  υπέρ όλων ημών και της σωτηρίας των ψυχών μας.

 

Γ ε ώ ρ γ ι ο ς  Β α σ.  Χ ρ ι σ τ ο δ ο ύ λ ο υ