Η πρώτη φλερτάρει τα ενενήντα.
Η δεύτερη πάτησε πρόσφατα τα
επτά.
Προγιαγιά η Λευκή.
Δισέγγονη η Αλεξία.
Τεχνίτισσα η μάνα Λευκού, από τις
πρώτες, φημισμένες κεντίστριες της Μοδίτικης πιπίλλας [*].
Φιλότεχνη η μικρή Αλεξία. της
αρέσουν πολύ τα χρώματα, τα σχήματα, η κίνηση...
Στο στρογγυλό μας τραπεζάκι που
περήφανα φιλοξενεί την καλλιτεχνική σφραγίδα της μαστόρισσας, η μικρή
καλλιτέχνιδα δημιούργησε το δικό της έργο !
Κάτω λεπτό βελονάκι και άσπρη
κλωστή, πάνω πλαστελίνη και έντονα χρώματα !
Όταν κεντούσε η Λευκή, έκανε
πνευματική εξάσκηση.
«Κάθε κομπούδι, γιέ μου,
λαλούμεν δόξα Σοι τζιαι Κύριε ελέησον !»
Η αθωότητα ενός παιδιού πολύ εκφραστική:
«Παππού, γιαγιά, έκαμα τη
σαρανταποδαρούσα για τα παιδάκια του πολέμου. Να τα φυλάξει στην μεγάλη της
πλάτη και να δαγκώσει τους κακούς που τα κυνηγούν !»
Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά ;
Οι προσευχές των γιαγιάδων κι η
αθωότητα των παιδιών κεντούν ακόμα ζωντανή την ελπίδα!
Πανίκος Θεοφάνους
______________
[*] πιπίλλα: παραδοσιακό
κέντημα του βελονιού, που συναντάμε στην Κύπρο και αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου