Νὰ ὡριμάζουμε καθημερινὰ ἕως ὅτου θὰ μᾶς πάρει καὶ ὁ Κύριος - π. Γεώργιος Καψάνης

  Ἀκούω μερικὲς γριοῦλες ποὺ λένε: «Ἔ, ἐμένα μὲ ἔχουν ξεχάσει. Ἔχουν δουλειές, ἔχουν τὰ παιδιά τους…». Ναί, ἀλλὰ ὅσες δουλειὲς καὶ νὰ ἔχουν, νὰ ἔχουν χρόνο νὰ φροντίζουν γιὰ τὸν γέροντα πατέρα καὶ τὴν γερόντισσα μητέρα. Νὰ πηγαίνουν νὰ τοὺς λένε λόγια ἀγάπης καὶ παρηγοριᾶς, νὰ τοὺς χαϊδεύουν καὶ λίγο, διότι ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους δὲν εἶναι μόνο μὲ λόγια, ἀλλὰ εἶναι καὶ τρυφερότητα. Κι ἔτσι τρυφερὰ νὰ ἐκδηλώνει κανεὶς τὴν ἀγάπη του, ἔτσι μὲ πνεῦμα Θεοῦ. Κι ἔτσι θὰ ὁμοιάζουμε μὲ τὴν Παναγία μας. Ἡ Παναγία μας ἔτσι ἔκανε.
Εὔχομαι ὅλοι, ὅσοι εἴμαστε ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας, νὰ τὰ σκεπτόμαστε αὐτά, νὰ προοδεύουμε σ’ αὐτά, ὥστε νὰ μὴ περνᾶ ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς μας χωρὶς νὰ κάνουμε τίποτε. Ἀλλὰ νὰ ὑπάρχει μία ὡρίμανση. Νὰ ὡριμάζουμε καθημερινὰ ἕως ὅτου θὰ μᾶς πάρει καὶ ὁ Κύριος στὴν οὐράνιο Βασιλεία Του, διότι γιὰ ἐκεῖ προοριζόμαστε, ἀλλὰ ἂν φύγουμε ἀνώριμοι γιὰ τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι δυστύχημα.  

Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης