Συνήλθε σε συνεδρία τη Δευτέρα, 9
Μάϊου 2022, υπό την προεδρεία της Α. Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού
Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού
Πατριαρχείου.
Κατ᾿ αρχήν αντηλλάγησαν μεταξύ του Παναγιωτάτου Πατριάρχου και του α’ τη τάξει εκ των Συνοδικών Αρχιερέων, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου οι ειθισμένες προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις επί τη λαμπροφόρω Αναστάσει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Κατά τις συνοδικές εργασίες μελετήθηκε, μεταξύ άλλων, επισταμένως και διεξοδικώς έκθεση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου περί της καταστάσεως των Ουκρανικών Κοινοτήτων και Ενοριών εν Αυστραλία.
Σύμφωνα με το Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, ομοφώνως απεφασίσθη όπως:
1) Ἅπασαι αἱ Οὐκρανικαί Κοινότητες καί Ἐνορίαι ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, αἱ ὑπαγόμεναι εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ἱεραπόλεως κυρίου Ἀντωνίου, ἑδρεύοντος ἐν Ἀμερικῇ, ἐντάσσονται, ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἐξῆς, εἰς τήν δικαιοδοσίαν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, μνημονεύουσαι τοῦ ὀνόματος τοῦ κανονικοῦ ποιμενάρχου πλέον αὐτῶν, Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Μακαρίου, τόν ὁποῖον τόσον ἡ Α.Θ. Παναγιότης ὅσον καί ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος συγχαίρουν διά τήν ἐπιτυχῆ ποιμαντορίαν καί διακονίαν αὐτοῦ ἐν τῇ πέμπτῃ Ἠπείρῳ, ἀναγνωρίζοντες ὅτι ἡ διοικητική διάκρισις καί ἡ πατρική αὐτοῦ ἀγάπη θά ἐνισχύσῃ τάς Οὐκρανικάς Ἐνορίας διά τήν πρόοδον καί τήν προαγωγήν τῶν κατά Θεόν ἔργων καί σκοπῶν αὐτῶν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς λοιπάς Οὐκρανικάς Κοινότητας ἐν Αὐστραλίᾳ, δεδομένου ὅτι ἡ Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ἔχει κανονικήν δικαιοδοσίαν ἐν τῇ Διασπορᾷ, συμφώνως καί πρός τόν Τόμον τῆς αὐτοκεφαλίας αὐτῆς.
2) Ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία οὐδέποτε ἀνεγνώρισε τόν Μητροπολίτην Φιλάρετον ὡς «Πατριάρχην Κιέβου» ἤ τήν ὕπαρξιν «Πατριαρχείου Κιέβου», διό καί ἡ ἵδρυσις Βικαριάτου ἐν Αὐστραλίᾳ ὑπό τοῦ οὕτως αὐτοαποκαλουμένου «Πατριάρχου» εἶναι ἀντικανονική καί ἀπαράδεκτος, μή ἀναγνωριζομένη ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
3) Ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Ἀρχιμανδρίτης» Νεκτάριος Ἀλεξανδρᾶτος, φερόμενος ὡς ὁ «Πρόεδρος» τοῦ ψευδοβικαριάτου, παρεπιδημῶν ἐν Αὐστραλίᾳ, δέν εἶναι κανονικός κληρικός‧ διό καί ὅλα τά μυστήρια καί αἱ ἁγιαστικαί πράξεις αὐτοῦ εἶναι ἀνυπόστατοι καί μή ἔχουσαι κανονικόν καί ἁγιαστικόν κῦρος, τά δέ ἐκδιδόμενα πιστοποιητικά αὐτοῦ δέν ἀναγνωρίζονται ὑπό οὐδενός κανονικοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου καί οὐδεμιᾶς κανονικῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.
Περαιτέρω, ἐθεωρήθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις.
Κατ᾿ αρχήν αντηλλάγησαν μεταξύ του Παναγιωτάτου Πατριάρχου και του α’ τη τάξει εκ των Συνοδικών Αρχιερέων, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου οι ειθισμένες προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις επί τη λαμπροφόρω Αναστάσει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Κατά τις συνοδικές εργασίες μελετήθηκε, μεταξύ άλλων, επισταμένως και διεξοδικώς έκθεση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου περί της καταστάσεως των Ουκρανικών Κοινοτήτων και Ενοριών εν Αυστραλία.
Σύμφωνα με το Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, ομοφώνως απεφασίσθη όπως:
1) Ἅπασαι αἱ Οὐκρανικαί Κοινότητες καί Ἐνορίαι ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, αἱ ὑπαγόμεναι εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ἱεραπόλεως κυρίου Ἀντωνίου, ἑδρεύοντος ἐν Ἀμερικῇ, ἐντάσσονται, ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἐξῆς, εἰς τήν δικαιοδοσίαν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, μνημονεύουσαι τοῦ ὀνόματος τοῦ κανονικοῦ ποιμενάρχου πλέον αὐτῶν, Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Μακαρίου, τόν ὁποῖον τόσον ἡ Α.Θ. Παναγιότης ὅσον καί ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος συγχαίρουν διά τήν ἐπιτυχῆ ποιμαντορίαν καί διακονίαν αὐτοῦ ἐν τῇ πέμπτῃ Ἠπείρῳ, ἀναγνωρίζοντες ὅτι ἡ διοικητική διάκρισις καί ἡ πατρική αὐτοῦ ἀγάπη θά ἐνισχύσῃ τάς Οὐκρανικάς Ἐνορίας διά τήν πρόοδον καί τήν προαγωγήν τῶν κατά Θεόν ἔργων καί σκοπῶν αὐτῶν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς λοιπάς Οὐκρανικάς Κοινότητας ἐν Αὐστραλίᾳ, δεδομένου ὅτι ἡ Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ἔχει κανονικήν δικαιοδοσίαν ἐν τῇ Διασπορᾷ, συμφώνως καί πρός τόν Τόμον τῆς αὐτοκεφαλίας αὐτῆς.
2) Ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία οὐδέποτε ἀνεγνώρισε τόν Μητροπολίτην Φιλάρετον ὡς «Πατριάρχην Κιέβου» ἤ τήν ὕπαρξιν «Πατριαρχείου Κιέβου», διό καί ἡ ἵδρυσις Βικαριάτου ἐν Αὐστραλίᾳ ὑπό τοῦ οὕτως αὐτοαποκαλουμένου «Πατριάρχου» εἶναι ἀντικανονική καί ἀπαράδεκτος, μή ἀναγνωριζομένη ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
3) Ὁ αὐτοαποκαλούμενος «Ἀρχιμανδρίτης» Νεκτάριος Ἀλεξανδρᾶτος, φερόμενος ὡς ὁ «Πρόεδρος» τοῦ ψευδοβικαριάτου, παρεπιδημῶν ἐν Αὐστραλίᾳ, δέν εἶναι κανονικός κληρικός‧ διό καί ὅλα τά μυστήρια καί αἱ ἁγιαστικαί πράξεις αὐτοῦ εἶναι ἀνυπόστατοι καί μή ἔχουσαι κανονικόν καί ἁγιαστικόν κῦρος, τά δέ ἐκδιδόμενα πιστοποιητικά αὐτοῦ δέν ἀναγνωρίζονται ὑπό οὐδενός κανονικοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου καί οὐδεμιᾶς κανονικῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.
Περαιτέρω, ἐθεωρήθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου