Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ
ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ
12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ
ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ!
Αρχιμ.
Ειρηναίου Μπουσδέκη
Στή συζήτηση
όλη και την παραφιλολογία για την δήθεν αντικανονικότητα των Ιερωνυμικών
επισκόπων, ή των 12 εκθρονισθέντων επισκόπων, υπάρχει και μια άλλη σοβαρή
παράμετρος που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψη. Ποιό σώμα είναι κατάλληλο να
κρίνει την αντικανονικότητα ή μη κάποιου επισκόπου;
-σίγουρα όχι ο
κοσμικός νομοθέτης. Η κρίση ανήκει όλη στην διοίκηση της Εκκλησίας. Είναι
εσωτερική υπόθεση της Εκκλησίας η κανονικότητα ή μη ενός επισκόπου. Η Εκκλησία
με την βοήθεια των Ιερών Κανόνων της θα κρίνει την κανονικότητα. Κανείς άλλος.
Η κρίση γύρω από την κανονικότητα των επισκόπων από την κοσμική εξουσία είναι
μιά επέμβαση στα interna της Εκκλησίας, μη αποδεκτή από τό σώμα της Εκκλησίας.
Δυστυχώς μια τέτοια επέμβαση τολμήθηκε από το δικτατορικό καθεστώς Ιωαννίδη. Με
νομοθέτημα (την 3 Συντακτική Πράξη) η κοσμική εξουσία έκρινε τους εκλεγμένους από τον Ιερώνυμο 29
επισκόπους (και τους 5 της Αριστίνδην του Ιερώνυμου) αντικανονικούς και τους
εξέβαλε εκτός Ιεραρχίας (ως αντικανονικούς).
-Και η μερίδα των επισκόπων που όψιμα
θυμήθηκαν την αντικανονικότητα των Ιερωνυμικών επισκόπων (και ειδικότερα των 12
εκθρονισθέντων) είναι υπόλογοι. Αφού ισχυρίζονται ότι είναι αντικανονικοί από
την ημέρα της εκλογής τους γιατί δεν κατήγγηλαν την αντικανονικότητά τους από
την πρώτη στιγμή; Πως τους δέχθηκαν σε κοινωνία; Πως συλλειτούργησαν οι πιό
πολλοί απ' αυτούς μαζί τους; Πως μετείχαν σε Συνόδους της Ιεραρχίας μαζί τους;
Πως κάποιοι απ’ αυτούς μετείχαν και στην 12μελή Σύνοδο με τους Ιερωνυμικούς στη
διάρκεια της θητείας του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου; (Ο τότε Ιωαννίνων Σεραφείμ
Τίκας μετείχε στις Συνόδους 1969-1972, 1972-1973 και 1973 μέχρι την παραίτηση
Ιερωνύμου). Δεν ντράπηκαν όλοι αυτοί οι επίσκοποι να επικαλεσθούν μετά πολλά
έτη (σε κάποιες περιπτώσεις μετά πέντε ή έξι έτη από την εκλογή των
Ιερωνυμικών) ότι ήδη από την εκλογή τους ήταν αντικανονικοί; Πότε ψευδόταν και
πότε έλεγαν αλήθεια; Τότε πού αναγνώριζαν την κανονικότητά τους ή μετά που την
αμφισβήτησαν; Πάντως στους γνώστες του Κανονικού Δικαίου είναι γνωστό ότι οι
επίσκοποι που τόσο εύκολα μεταβάλουν την άποψή τους και τους αναγνωρισμένους
απ’ αυτούς αδελφούς τους μετά τους αμφισβητούν, υπέχουν σοβαρές Κανονικές
ευθύνες και πρέπει παραδειγματικά να τιμωρηθούν.
1 σχόλιο:
Είναι όνειδος για τη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία,η διαπόμπευση Ιεραρχών,όταν μάλιστα τα παραπτώματα για τα οποία κατηγορούνται-αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν- δεν αφορούν δογματικά θέματα ,αλλά διαδικαστικές υποθέσεις ,τη βάση των οποίων αγνοεί το ποιμνιο.Η υπόθεση των 12 Αρχιερέων ,απότελεί την πλέον εντυπωσιακή απόδειξη της εκκοσμίκευσης της Σύγχρονης διοικούσας Εκκλησίας ,που το μόνο που καταφέρνει είναι να απομακρύνει τους πιστούς από τους ναούς και την ενοριακή ζωή.Επειδή είμαι σε θέση να γνωρίζω κάποια πράγματα ,τη συγκεκριμένη κατάσταση ,τη συντηρούν και οι πολιτικοί. Ρώτησα σχετικά κάποιον πρώην υπουργό για κάποιο άλλο διοικητικό Εκκλησιαστικό θέμα και η απάντησή του ήταν "Αφησε τους παπάδες να τα βρουν μόνοι τους", Και βέβαια δεν ξεχνάμε τη στάση πολιτείας και Εκκλησίας, όταν κοιμήθηκε ο πρώην Αττικής Δωρόθεος,προς τον μακαριστό Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημο,που επισφραγίσθηκε με ακοινωνησία ,και μολις ο Νικόδημος κοιμήθηκε ,ο σημερινός Αρχιεπισκοπος έσπευσε να του τελέσει την Εξόδιο ακολουθία ,ενω όσον ήταν εν ζωή του διατηρούσε το επιτίμιο,κάτι που δεν άγγιξε ούτε ο "χαρισματικός" Χριστόδουλος Αυτή η υποκριτική συμπεριφορά μας κάνει να διερωτώμαστε: "άραγε πιστεύουν;"
Δημοσίευση σχολίου