Πέμπτη 28 Ιουλίου 2022

Εκκλησία: Ανοίγει η συζήτηση για το σεξ και το φύλο; - π. Ιωάννης Χρυσαυγής

Εκκλησία: Ανοίγει η συζήτηση για το σεξ και το φύλο;

Με αφορμή τη βάπτιση από τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, σε τελετή που έγινε στη Γλυφάδα, δύο παιδιών με γονείς ένα ζευγάρι γκέι

Μια μεγάλη συζήτηση φαίνεται πως ανοίγει στο εσωτερικό της ορθόδοξης εκκλησίας με αφορμή τη βάπτιση από τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, σε τελετή που έγινε στη Γλυφάδα, δύο παιδιών με γονείς ένα ζευγάρι γκέι. Στις έντονες επικρίσεις και αντιδράσεις εκκλησιαστικών παραγόντων της ελλαδικής εκκλησίας, το περιβάλλον του κ. Ελπιδοφόρου απάντησε σε υψηλούς τόνους. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Αιδεσιμότατος Ιωάννης Χρυσαυγής  αρχιδιακόνος και θεολογικός σύμβουλος της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής και επίτιμος καθηγητής στο Sydney College of Divinity, αναρωτιέται σε επιστολή του «μήπως ήρθε η ώρα για μια ειλικρινή συζήτηση για το σεξ και το φύλο στην εκκλησία;».

Ολόκληρη η επιστολή του έχει ως εξής:

«Νωρίτερα αυτό το μήνα, μια καταιγίδα — αδικαιολόγητη, κακόβουλη — ξέσπασε όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, επικεφαλής της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής, επισκέφθηκε την Ελλάδα και ενώ εκεί βάφτισε δύο παιδιά που έφεραν στον κόσμο μέσω παρένθετης μητρότητας για να τα μεγαλώσει γκέι ζευγάρι.

»Όπως συνηθίζεται, ο Ελπιδοφόρος ενημέρωσε τον τοπικό επίσκοπο Μητροπολίτη Γλυφάδας Αντώνιο, ότι ερχόταν να τελέσει βάπτιση στη Μητρόπολη του. Ωστόσο, δεν ανέφερε τη φύση της γέννησης των παιδιών ή τη σεξουαλικότητα των γονέων. Μέχρι την περασμένη Τρίτη (19 Ιουλίου), η Ελληνική Εκκλησία είχε ορκιστεί να υποβάλει καταγγελία στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Κωνσταντινούπολη και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φούντωσαν από συζητήσεις.

»Σαφώς, δεν πρόκειται για μια συζήτηση για τη μυστηριακή χάρη.

»Αυτό που συνέβη ήταν απλώς άλλο ένα βάπτισμα, αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν κάτι που όλοι στον κόσμο της πίστης είναι εξοικειωμένοι τελευταία: Ένα άλλο επεισόδιο στους πολιτιστικούς πολέμους.

»Αποκάλυψε επίσης πόσο άσχετη είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία με την πραγματικότητα και τον κόσμο.

»Το παρατηρήσαμε στην απάντηση στο COVID-19. το είδαμε στην υπεράσπιση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μια απλή ματιά σε ταμπλόιντ και ιστολόγια αντικατοπτρίζει πώς ζει η Ορθόδοξη Εκκλησία στη δική της φούσκα. Εκεί διαπρέπουμε σε επιδεικτικές τελετουργίες και επιδεικτικά άμφια.

»Υπάρχουν ορισμένα θέματα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αισθάνονται μοναδικά άβολα να αναλύουν. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι η ομοφυλοφιλία, η οποία προκαλεί πολύ παθιασμένο συναίσθημα αλλά λίγο ορθολογικό λόγο. Το να επαναλαμβάνουμε απλώς τη συνθηματική φράση ότι «σιχαίνουμε την αμαρτία αλλά αγαπάμε τον αμαρτωλό» μπορεί συχνά να είναι καταδίκη που μεταμφιέζεται σε συμπόνια – είναι, τελικά, πιο εύκολο να επισημάνουμε από το να ακούσουμε.

»Πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από τους αγίους, τους οποίους πιο συχνά εξιδανικεύουμε παρά μιμούμαστε. Ο Άγιος Πορφύριος , ο οποίος έζησε από το 1906 έως το 1991, είναι γνωστός ότι ήταν τόσο «πληγωμένος από αγάπη» για τον Θεό που πήγε να αγιάσει «έναν οίκο κακής φήμης» κοντά στην πλατεία Ομονοίας της Αθήνας, προσφέροντας στους κατοίκους την ευκαιρία να προσκυνήσουν τον σταυρό. . Όταν του υπενθύμισαν πού βρισκόταν, ο Πορφύριος δήλωσε ότι οι πόρνες «σε καλύτερη πνευματική κατάσταση» να αγκαλιάσουν τον σταυρό από πολλούς άλλους.

»Μήπως συγχωρούσε την πορνεία όταν «αισθάνθηκε μια αίσθηση χαράς και ... τιμής» καθώς ευλογούσε αυτές τις γυναίκες;

»Δεν πρέπει να υπάρχει διαμάχη για μια βάπτιση, την οποία δικαιούνται όλα τα παιδιά. Γιατί τότε η ενέργεια του Ελπιδοφόρου προκάλεσε τέτοιες διαμάχες και κατηγορίες; Όταν μια ανεξάρτητη εκκλησία προσεγγίζει το οικουμενικό πατριαρχείο για το τι συνέβη, πρέπει να αναρωτηθώ τι ακριβώς κρύβουν οι φόβοι μας για αυτό το γεγονός.

»Φοβόμαστε ότι η παράδοση ή η αλήθεια μπορεί να αραιωθεί; Μήπως φοβόμαστε να ξετυλίξουμε ένα ύφασμα χωρίς ραφή; Ωστόσο, η ιστορική εκκλησία ποτέ δεν απέφυγε τις δύσκολες συζητήσεις στα συμβούλια κατά τη διάρκεια των αιώνων, ακόμη και - και ειδικά - όταν επρόκειτο για επίμαχα και περίπλοκα ζητήματα όπως το φύλο (ή τη σάρκα) του Χριστού και τη σημασία (ή το ύφος) της απεικόνισης των αγίων.

»Φοβόμαστε να ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας; Θα έπρεπε ο μητροπολίτης Γλυφάδας να ήταν περισσότερο ενημερωμένος για το τι συμβαίνει στην επισκοπή του; Ή μήπως υπάρχει άλλος λόγος για τον οποίο ανακατεύτηκε να πλύνει τα χέρια του και να καλύψει τα ίχνη του; Παραδέχεται ότι δεν θα είχε το θάρρος να αποφασίσει αν του είχαν δοθεί όλες οι πληροφορίες.

»Θα έπρεπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος να διευκρινίσει γραπτώς ότι τα παιδιά που βαφτίζονται δεν ανήκουν σε αυτό που ο μητροπολίτης Γλυφάδας αποκαλεί «παραδοσιακή οικογένεια»; Περιμένουμε το ίδιο και για παιδιά μονογονέων; Τι συμβαίνει στην περίπτωση των άθεων γονέων; Τι γίνεται με τους γονείς που κάνουν πολιτικό γάμο ή δεν έχουν παντρευτεί καθόλου;

»Σε τέτοιες περιπτώσεις, επιβάλλουμε περιορισμούς στη φωτογραφία ή τη δημοσιότητα, όπως έχει προταθεί σε αυτήν την περίπτωση;

»Φοβόμαστε μήπως είμαστε πολύ κοντά σε «αμαρτωλούς» ή πιθανώς μολυνθούμε από την αμαρτία; Ο μητροπολίτης Πειραιώς αγνόησε μια παρόμοια βάπτιση στο κέντρο της Αθήνας πριν από μερικά χρόνια. αλλά τον στενοχώρησε η πρόσφατη βάφτιση σε γειτονική μητρόπολη. Πολύ κοντά για άνεση; Μόλις ρωτήθηκε αν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι Ορθόδοξοι, φέρεται να απάντησε ότι, εάν υπάρχουν «σοδομίτες» στην εκκλησία, «πρέπει να απομακρύνουμε τέτοιους άρρωστους από τους άλλους». Πώς θα απαντούσε ο μητροπολίτης αν τον ρωτούσαν αν υπάρχουν γκέι επίσκοποι στην εκκλησία;

»Η άποψή του, ωστόσο, έχει μικρή σημασία γιατί καταδικάζει επίσης τον διεθνή σιωνισμό και τους Εβραίους τραπεζίτες, τον πάπα και όλους τους αιρετικούς. Κάποτε προέτρεψε τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν να προσηλυτιστεί στην Ορθοδοξία διαφορετικά θα αντιμετωπίσει την αιώνια κόλαση με τον Μωάμεθ. Νομίζω ότι ο καλός μητροπολίτης μπορεί να εκπλαγεί βλέποντας ποιος, όπως λέει στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, «προηγείται σας στη Βασιλεία του Θεού!»

»Φοβόμαστε να παραδεχτούμε τη δική μας δυσφορία ή αμηχανία όταν συζητάμε για σεξουαλικές αρχές ή πρακτικές; Μήπως ήρθε η ώρα για μια ειλικρινή συζήτηση για το σεξ και το φύλο στην εκκλησία; Πρέπει αυτοί που είναι επιρρεπείς να υποτιμούν τον τρόπο ζωής των άλλων —είτε αφιερωμένοι επίσκοποι είτε ψυχαναγκαστικοί κριτικοί— « πρώτα να βγάλουν το κούτσουρο από το δικό σας μάτι και μετά θα δείτε καθαρά να βγάλετε την κηλίδα από το μάτι του αδελφού σας », όπως είπε ο Ιησούς;

»Ο ρόλος των Ορθοδόξων Χριστιανών δεν μπορεί να περιοριστεί ούτε στην προσδοκία ενός διαχωρισμού των προβάτων από τις κατσίκες ούτε στην αποκήρυξη ενός αμαρτωλού κόσμου με την απομάκρυνση από όλα τα κοσμικά.

»Γνωρίζω δύο κυρίαρχα κείμενα που τολμούν να εξετάσουν την ομοφυλοφιλία με διαρκή, σεβασμό και ποιμαντικό τρόπο. Η πρώτη είναι μια «Επιστολή των Ορθοδόξων Επισκόπων της Γερμανίας προς τους Νέους για την Αγάπη, τη Σεξουαλικότητα και τον Γάμο», που υπογράφηκε από τον Μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνο το 2017 ως πρόεδρο εκ μέρους της Ορθοδόξου Επισκοπικής Διάσκεψης στη Γερμανία. Το δεύτερο είναι ένα έγγραφο με τίτλο «Για τη ζωή του κόσμου: Προς ένα κοινωνικό ήθος της Ορθόδοξης Εκκλησίας» (2020) που επισήμως ανατέθηκε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και εγκρίθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

»Φυσικά, κανείς δεν παραδέχεται πρόθυμα ή οικειοθελώς την προκατάληψη. Όλοι επιμένουν ότι ποτέ δεν θα «έριχναν την πρώτη πέτρα» — ακόμα κι όταν ρίχνουν πέτρες.

»Τι θα έκανε ο Χριστός; Ποιον θα επέκρινε ο Ιησούς, και πώς ο Ιησούς θα διόρθωνε κάποιον; Ποιον θα υποδεχόταν ο Ιησούς, και ποια συμπεριφορά θα περίμενε ο Ιησούς; Προτεραιότητά μας πρέπει να είναι να εξυψώσουμε ο ένας τον άλλον στο συντετριμμένο σώμα του Χριστού. Εάν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τον Θεό — εάν εμπιστευόμαστε το χριστιανικό ευαγγέλιο και την ορθόδοξη παράδοση — ελπίζω ότι μπορούμε να καταθέσουμε τις πέτρες μας και τις άμυνές μας και τους φόβους μας για να ακούμε και να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον με πνεύμα θεραπείας και θεραπείας και συμφιλίωση».  

Πηγή: Μακεδονία

35 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλά έκανες να το δημοσιεύσεις. Πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις.

Ανώνυμος είπε...

Είναι δυνατό τέτοια άθλια κείμενα να βρίσκουν καταφύγιο στο blog σου;

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις για «άθλια κείμενα». Σου αρέσει η μονόπλευρη ενημέρωση και όχι και μια άλλη γνώμη. Άθλιοι είναι όσοι κριτικάρουν στρατευμένα σε ιδέες που έχουν.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα δεν είναι μεμονωμένο. Όσο και να κλείνει κάθε κληρικός τα μάτια όπως η στρουθοκάμηλος δεν μπορεί να το αψηφήσει. Ας σταματήσουν οι αφορισμοί και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα η Εκκλησία να ενσκήψει στο θέμα όχι δελτία τύπου στο πόδι αλλά για να το αντιμετωπίσει. Όλες αυτές οι επιτροπές οι συνοδικές με κληρικούς και λαϊκούς θεολόγους ας ξεκινήσουν την μελέτη του. Αν δεν μπορούν να εκφέρουν άποψη ας τις καταργήσουν για να μην γεμίζουν τα Δίπτυχα με ονόματα χωρίς ουσία. Επιτέλους ας μας καθοδηγήσουν από το να τρέχουν από πανηγύρι σε πανηγύρι οι Επίσκοποί μας που μόνιμα είναι εκτός σκοπιάς.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

Ανοίγει η συζήτηση για το σεξ και το φύλο; Ανοίγει η συζήτηση για την ανθρωποκτονία και τον κανιβαλισμό; Ανοίγει η συζήτηση για το βιγκανισμό; Ανοίγει η συζήτηση για την παιδοφιλία; Ανοίγει η συζήτηση για την κτηνοβασία; Ανοίγει η συζήτηση για τον τροχό; Ανοίγει η συζήτηση για το αν η γη γυρίζει;

Ανώνυμος είπε...

Επόμενη στάση: Ο Χριστός ξανασταυρώνεται γιατί δε μερίμνησε να αποκτούν παιδιά από μόνοι τους οι γκέι και τελικά στους δύο τρίτος να χωρεί!

Ανώνυμος είπε...

Βάφτισαν δύο ομοφυλόφιλοι τα παιδιά "τους"; Το "τους" πού αναφέρεται; Η παρένθετη μητέρα μπαίνει κάπου; Έχει κηδεμονία η παρένθετη μητέρα κατά την Εκκλησία; Μήπως εργαλειοποιούνται οι γυναίκες; Πότε η φύση επιτέλους θα χειραφετηθεί για να δούμε και παρένθετο πατέρα; Γιατί η εκκλησία δεν υιοθέτησε την τακτική του Ισλάμ με την πολυγαμία; Γιατί δεν αγκάλιασε τους ανθρώπους που δεν μπορούσαν να περιοριστούν σε έναν/μια σύντροφο; Γιατί δεν άνοιξε νωρίτερα η συζήτηση και τώρα τόσοι άνθρωποι έμειναν αδικημένοι από τη στάση της Εκκλησίας; Τελικά η Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες ή τώρα που απελευθερώνεται αρχίζει να γίνεται Χριστός σιγά σιγά;

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα είναι λελυμένο για την Εκκλησία. Το μόνο που χρειάζεται είναι ποιμαντική καθοδήγηση σε κληρικούς και λαϊκούς για να καταλάβουμε οι πιστοί τα πάθη μας και να τα πολεμήσουμε.

Ανώνυμος είπε...

Πολλοί οι εισαγγελείς χωρίς έδρα εξαπολύουνε κατηγορώ ενάντια σε αυτή τη βάπτιση. Ο Χριστός είπε: «Τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω». Με ποιο δικαίωμα στερούν την βάπτιση σε αυτά τα παιδιά εξαιτίας των άλλων; Δεν είμαι ιεροδιδάσκαλος…. ακούω κηρύγματα. Παρακαλώ να μου γράψουν όχι τις απόψεις τους οι εισαγγελείς αλλά που και ποιός Κανόνας απαγορεύει να γίνει μια βάπτιση. Μην τρελαθούμε!!! γιατί πολλοί οι τρελοί στην εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

Δίκαιο έχουν οι σχολιαστές που μέμφονται το διαχειριστή. Τέτοια κείμενα, ελεεινά και τρισάθλια που ξεφτελίζουν το εκκλησιαστικό ήθος και το αλλοιώνουν δεν έχουν θέση σε τέτοια ιστολόγια.

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα ελεεινά και τρισάθλια σχόλια ξευτελίζουν όχι το ιστολόγιο αλλά εμάς που τα διαβάζουμε. Αν ο ξεφτίλας αυτός φοράει παρωπίδες να πάει σε στάβλο να συζητά με τα μουλάρια που φορούν παρωπίδες στα μάτια τους. Μας έχουν ζαλίσει με τις βλακείες τους. Ο π. Ιωάννης καταθέτη μια θεολογική γνώμη αν δεν μπορούν να την αντικρούσουν να το βουλώνουν. Τα ζητήματα αυτά δεν είναι για σχολιασμούς καφενείου που έχει συνηθίσει αυτός ο ανόητος να πετάει τις εξυπνάδες του. Ας σοβαρευτεί γιατί θα ακούσει και άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Τα παιδιά έπρεπε να βαπτιστούν τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση και επιθέσεις που συνήθως κάνουν οι αδελφοί Μητροπολίτες υποσκάπτοντες ο ένας τον άλλο. Βρήκαν ευκαιρία να κτυπήσουν με αγάπη αδελφική τον Ελπιδοφόρο ντροπή τους.
π. Παναγιώτης Μ.

Ανώνυμος είπε...

Εισαγγελείς χωρίς έδρα. Συμφωνώ!
Αλλά δε φοβάστε για πιστούς χωρίς Χριστό και μόνο κατ' όνομα χριστιανούς;

Αφήνοντας για λίγο στην άκρη την εν λόγω βάπτιση απαντήστε στο ακόλουθο ερώτημα. Ο λαός της χώρας μας, που θεωρούνται χριστιανοί ορθόδοξοι, είναι όντως κατηχημένος και πιστός; Αν απαντάτε καταφατικά τότε δεν υπάρχει κοινό έδαφος επικοινωνίας για να συζητήσουμε ότι άλλο η πνευματική άγνοια των βαπτισμένων, αλλά ψυχρών προς την πίστη, και άλλο ο εκκούσιος σκανδαλισμός και η αποπλάνηση των πιστών.

Οι εισαγγελείς χωρίς έδρα υπάρχει η πιθανότητα να κάνουν μια προσπάθεια πνευματικού αγώνα. Οι απαθείς προς την πίστη, οι πολιτικά ορθοί που κρατούν ίσες αποστάσεις ουδέν πρόβλημα αναγνωρίζουν στην κατάσταση. Αλλά δεν τους ενδιαφέρει και το τί θα γίνει στο κάτω κάτω.

Και επειδή ζητάτε κανόνες. Υπάρχουν, αλλά και πάλι θα τους πούμε παρωχημένους και δε θα εμβαθύνουμε στην ουσία τους. Ποιος ο ρόλος του αναδόχου στο νηπιοβαπτισμό και στο βάπτισμα ενήλικου; Είναι ο ίδιος; Πρέπει ο ανάδοχος να έχει πνευματική σχέση με τον τελούντα τη βάπτιση; Αρκεί να είναι άλλος ένας βαπτισμένος αλλά ψυχρός προς την πίστη;
Εδώ στις μέρες μας όταν ζητείται πιστοποιητικό βάπτισης στο νονό δυσανασχετεί ο κόσμος για τη γραφειοκρατία στην εκκλησία. Καλά κάνει. Αν έχει κάπου πνευματική αναφορά ουσιαστική και τακτική εκεί να πάει να παντρευτεί, να βαπτιστεί κ.ο.κ. και να μη του ζητηθεί κανένα χαρτί και να αναλάβει όλη την ευθύνη ο κληρικός του οποίου αποτελούν ποίμνιο.
Πολλά ζητήματα θα λύνονταν αν είχε το σθένος η εκκλησία να περιορίσει τα μυστήρια στις ενορίες των πιστών, όπου αυτοί ανήκουν, και εν συνεχεία μεριμνούσε για την ποιμαντική κατάρτιση των κληρικών ώστε με ωραίο τρόπο και κατανοητό να εξηγούν την ουσία των μυστηρίων, έχοντας και τη δυνατότητα να αναβάλουν τέλεση μυστηρίων. Και εν προκειμένω ακόμα κι αν ο Ελπιδοφόρος δεν το φέρει βαρέως ας είχε τη διάκριση να μην εκθέσει έναν άλλο ιεράρχη. Ας περιοριζόταν να τελέσει τη βάπτιση στην Αμερική.

Ζητώ συγγνώμη από όσους στενοχωρούνται με όσα γράφω, αλλά οι άγιοι αναγνώρισαν τα πάθη τους και δεν κράτησαν ίσες αποστάσεις σε αγιότητα και αμαρτία, σε Θεό και διάβολο.

Ανώνυμος είπε...

Κατάπτυστο το σχόλιο του 10:38.
Άσε τις σοφιστείες κύριε σχολιαστά!
Το βρήκαμε τώρα! Κάθε ετεροδιδασκαλία για θέματα που είναι λελυμενα εδώ και αιώνες τα βαφτίζουμε τεχνηέντως "διαφορετική άποψη" και "θέμα προς συζήτηση".
Θέμα προς συζήτηση οι ιδεοληψίες του κάθε κοσμικόφρονα κληρικού...
Αλλά δεν φταις εσύ! Φταίνε αυτοί, οι καθ ύλην αρμόδιοι, που για διάφορους λόγους αφήνουν τον κάθε ετεροδιδάσκαλο ανεξέλεγκτο!
Πού καταντήσαμε!
Ευτυχώς που είδαμε ένα μαζικό ξεσηκωμό για το αίσχος με τη βάφτιση που τέλεσε ο Αμερικής.
Πάλι το ποίμνιο διέσωσε την αξιοπρέπεια της Εκκλησίας!

Ανώνυμος είπε...

Βγαίνουν και από πάνω οι θρασείς υποστηρικτές του π. Ιωάννη Χρυσαυγή. Αντί να σιωπήσουν αιδημόνως. Θα τα ακούσουν, θέλουν δεν θέλουν. Έχει και το θράσος τα όριά του.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Ιωάννης είναι ένας σπουδαίος θεολόγος που γνωρίζει εκκλησιολογία και ποιμαντική. Βγαίνουν και μιλούν αυτοί που κατοικούν στην Ελλάδα που όταν έρχομαι στην Πατρίδα βλέπω ότι οι νέοι οικογενειάρχες δεν κρατούν παραδόσεις και τα παιδιά ξενυχτούν στα διάφορα κέντρα και ούτε που πατούνε στην Εκκλησία. Κοιτάξτε τα χάλια της Πατρίδας που την καταντήσατε για κλάματα και μετά μιλήστε για μας που ζούμε μέσα σε μια πανσπερμία ανθρώπων, θρησκειών και νοοτροπιών. Παρακολουθώ εκκλησιαστικά κανάλια και τον Λύχνο της Πάτρα και θυμάμαι μια συζήτηση την οποία είχε ο π. Ιωνάς από την Ταιβάν που τον ρώτησε ο Επίσκοπος Χρύσανθος πως μπορώ να έλθω να βοηθήσω. Και η απάντηση ήταν καθήστε εδώ. Ο π. Ιωνάς τρέχει με την Θεία Κοινωνία με το τρένο για να κοινωνήσει ανθρώπους ορθοδόξους που τον περιμένουν σε σταθμούς άλλων πόλεων. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια των πολλών ιερέων ούτε των ναών. Εδώ στην Αμερική υπάρχουν οικογένειες μικτών γάμων. Κάποτε θα πρέπει να υπάρξει μια ποιμαντική για όλους αυτούς. Θα σοκαριστούν οι χριστιανοί οι ‘’καθώς πρέπει’’ όταν πήγα στην Φιλανδία συνάντησα τον Αρχιεπίσκοπο Παύλο που έγραψε και το υπέροχο βιβλίο η Πίστη μας στις εκδόσεις Ακρίτας. Στα προβλήματα που είχε η εκκλησία τότε το 1983 μου είπε ότι ήταν η ομοφυλοφιλία που είναι διαδεδομένη στην χώρα του. Τα άλλα δόγματα κοινωνούσαν τους νεολαίους. Έπρεπε να πηγαίνουν στο στρατό οι ορθόδοξοι για εξομολόγηση και πολλοί τους έλεγαν ότι είχαν σχέσεις ομοφυλοφιλικές. Τότε το 1983 η Ορθόδοξη Εκκλησία της Φιλανδίας κοινωνούσε τους νέους αυτούς. Αυτά είναι προβλήματα στα οποία με τα ρόπαλα δεν βγαίνουν λύσεις. Στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν;;; Από θρησκεύουσες οικογένειες βγήκαν και αυτά τα παιδιά. Αντί οι Επίσκοποι να κάνουν δημόσιες σχέσεις να μαζευτούν και να τα λύσουν. Επιτέλους τα προβλήματα όσα και να τα σκεπάζουν ή να τα βάζουν κάτω από το χαλί υπάρχουν. Δεν τα λύνουν με γράμματα στην Σύνοδο απολογίας ότι δεν γνώριζα. Στην περιφέρειά τους δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι τι κάνουν τους πετάνε στα άχρηστα; Αν το κάνουν να παραιτηθούν είναι ανίκανοι να είναι Πατέρες.

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει κάποτε να απαντηθούν τα προβλήματα αυτά. Βλέπω πολλούς και στην εκκλησία με εμφανή θηλυπρέπεια. Κατοικοεδρεύουν στο ιερό. Μετά τους βλέπω κληρικούς. Με αυτούς θα ασχοληθεί κανένας. Προ ενός έτους από το λεκανοπέδιο διάκος τα πέταξε για να κάνει την ζωή του. για να μην θυμηθώ και τον διάκο του Χριστοδούλου ή πολλούς αρχιμανδρίτες που το «πάνε το γράμμα».

Ανώνυμος είπε...

Όσοι έφεραν αντίρρηση, κληρικοί και λαϊκοί, σε αποφάσεις της διοικούσας εκκλησίας σχετικά με μη πνευματικά, καινοφανή θέματα στον καιρό της πανδημίας κατηγορήθηκαν ως ανυπάκουοι. Ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου που ελέγχει την εκκλησία για πνευματική ολιγωρία σε ένα θέμα που Αυτή έχει ξεκάθαρη θέση αιώνες τώρα ανακηρύσσεται ως ήρωας ή "καλό είναι να ακούγεται και αυτή η άποψη".
Δύο μέτρα και δύο σταθμά!

Ανώνυμος είπε...

Οι κληρικοί που πήραν θέση ενάντια στο εμβόλιο είναι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. Ο πατέρας μου ιεροψάλτης πλανεμένος από ιερέα που τον τράβαγε κοντά του σε λειτουργίες που κάναν στα κρυφά με κόσμο κόλλησε από τον ιερέα που είχε προσβληθεί. Το αποτέλεσμα ο ιερέας ζει ο πατέρας μου πέθανε. Ο ξεδιάντροπος ήλθε και στην κηδεία. Αν υπήρχε προϊσταμένη αρχή (δες εκπαιδευτικούς, νοσηλευτικό προσωπικό κλπ) θα έπρεπε να τον βάλει σε αργία ή για την έμμεση δολοφονία να του ζήτηση και το πετραχήλι. Η Σύνοδος σωστά τα είπε πάντα όμως οι δολοφόνοι θα υπάρχουν.
Το σχόλιο είναι για τον 11.36

ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ είπε...

Πριν την πτώση των πρωτοπλάστων ο Αδάμ ήταν σε κατάσταση φωτισμού του νοός και έβλεπε τον Θεό και τους αγγέλους και είχε διαρκή επικοινωνία μαζί τους. Από την πτώση και μετά ο νους του ανθρώπου σκοτίστηκε, έχασε την επικοινωνία με τον Θεό, φόρεσε τους <> , δηλαδή την θνητότητα και την παθητότητα και στην συνέχεια αναπτύχθηκαν τα πάθη που είναι η παρά φύση κίνηση των φυσικών δυνάμεων της ψυχής. Η σεξουαλικότητα και το σαρκικό ένστικτο είναι διαβλητό πάθος κατά τους πατέρες και είναι συνέπεια της πτώσεως των πρωτοπλάστων. Είναι όπως λέγει ο όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής και άλλοι πατέρες χαρακτηριστικό μεταπτωτικού ανθρώπου. Ο θεός δεν είχε στα σχέδιά του οι άνθρωποι να γεννιούνται κατά αυτόν τον τρόπο, αλλά ήθελε να γεννιούνται απαθώς. Ο Χριστός μας ενσαρκωθείς παρέλαβε την ανθρώπινη φύση και την θέωσε. Οι δυο φύσεις του Χριστού μας ήταν ενωμένες ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως και αχωρίστως. Ο Χριστός μας παρέλαβε τα φυσικά ή αδιάβλητα πάθη, χωρίς την αμαρτία και ας έχουν γράψει τόσα βλάσφημα τόσοι ανήθικοι και βλάσφημοι μέσα στους αιώνες. Επίσης ο ενσαρκωθείς Χριστός μας ως τέλειος θεός και τέλειος άνθρωπος μπορούσε να είναι υπεράνω και των φυσικών παθών. Μπορούσε να μην φάει ποτέ, να μην κοιμηθεί ποτέ, να μην κλάψει, κ.λ.π. Επομένως, η σεξουαλικότητα είναι διαβλητό πάθος κατά τους πατέρες και την διδασκαλία της εκκλησίας. Μέσα όμως στο μυστήριο του γάμου το διαβλητό αυτό πάθος με την ευλογία του Χριστού μας γίνεται κατά χάριν αδιάβλητο και έτσι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν σαρκικές σχέσεις χωρίς να αμαρτάνουν. Η εκκλησία μας και ο Χριστός μας ευλογεί τον γάμο μεταξύ του ανδρός και της γυναικός. Κάθε άλλη άποψη αποτελεί πάρα φύση κατάσταση και ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας. Η ομοφυλοφιλία, ο σοδομισμός είναι θανάσιμο αμάρτημα κατά την διδασκαλία της εκκλησίας και ο Θεός το καταδικάζει. Όσο αφορά το μυστήριο του βαπτίσματος των παιδιών, σαφέστατα και είναι έγκυρο και δεν υπάρχει κανένα κώλυμα από τους ιερούς κανόνες. Τα παιδιά βεβαίως έπρεπε να βαπτιστούν. Καταρχήν ο ίδιος ο Αρχιεπισκοπος Αμερικής έπρεπε να είχε εξηγήσει στους ανθρώπους που ανέλαβαν την ανατροφή και κηδεμονία των παιδιών ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμάρτημα και έρχεται σε αντίθεση με το θέλημα του θεού. Είναι μία πάρα φύσιν κατάσταση η οποία ανατρέπει την ανθρώπινη οντολογία και φυσιολογία. Η προβολή των ομοφυλόφιλων μέσα στην εκκλησία είναι μεγάλο λάθος και σκανδαλίζει τους πιστούς. Έπρεπε να γίνει το μυστήριο του βαπτίσματος κρυφά, μυστικά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, φωτογράφους, μέσα μαζικής ενημέρωσης, κ.λπ. Τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα. Πρέπει να βαπτιστούν, να γίνουν μέλη της εκκλησίας του Χριστού, να πάρουν την χάρη του Αγίου πνεύματος. Όμως αυτή η προβολή των ομοφυλόφιλων μέσα στην εκκλησία σκανδαλίζει και ο απλός λαός νομίζει ότι η εκκλησία κάνει νεωτερισμούς και ανοίγματα προς τον χώρο της αμαρτίας και σε καταστάσεις αντίθετες με το ευαγγέλιο και την παράδοση της εκκλησίας. Η εκκλησία δεν κρίνει κανένα και ως νοσοκομείο θεραπεύει τον άνθρωπο που είναι άρρωστος από τον διάβολο και την αμαρτία. Σκοπός της θεραπευτικής της εκκλησίας είναι η θεραπεία των ανθρωπίνων παθών τα οποία είναι οι φυσικές δυνάμεις της ψυχής που έχουν πάρει λάθος δρόμο και κινούνται πάρα φύσιν. Στόχος της εκκλησίας είναι η μεταμόρφωση των παθών και επομένως η επιστροφή τους από την πάρα φύσιν, στην κατά φύσιν, ακόμα και υπέρ φύσιν κίνησή τους. Καλή μετάνοια να έχουμε όλοι μας. Καλό Σαββατοκύριακο.

Ανώνυμος είπε...

Το πνεύμα του σχολίου το οποίο απαντήσατε δεν προσπαθεί να ανοίξει και πάλι το θέμα της πανδημίας και τα περί αυτής.
Υπογραμμίζει τη διαφορετική αντιμετώπιση των καταστάσεων. Ότι τελικά όπως βαράει το νταούλι το πνεύμα της κουλτουριάρας εποχής μας παρασύρει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τη στάση κλήρου και λαού παρόλο που μπορεί να καταλήγουμε ασυνεπείς στις στάσεις μας.
Οπότε αν θέλετε πείτε την άποψη σας σχετικά με το κυρίως κείμενο που σχολιάζεται. Συμφωνείτε ή όχι με αυτό;

Ανώνυμος είπε...

Πάντα στις λογικές απόψεις, όπως αυτές του π. Ιωάννη, θα υπάρχουν και μερικοί οπισθοδρομικοί σχολιαστές, που θα κτυπούν γιατί έτσι τους μάθανε οι οργανώσεις και οι Γέροντες μοναστηριών και ενοριών, να πιστοποιούν την ομολογία πίστεως με τσιτάτα συνθήματα. Διάβασα ότι κάποιος, όταν έγινε ο χωρισμός της Ζωής, πήγε στον Πρόδρομο Γορτυνίας, και κατέφθασε ο λαϊκός γέροντας να τον γυρίσει στο Σωτήρα, και είπε ο «κακομοίρης» δεν αποφασίζω εγώ για μένα αλλά ο κ. … . Επί χρόνια τον έβλεπα να κάνει το παππαδάκι στην Μαυρομιχάλη που πήγαινα και εγώ κάποτε.
Σας πήραμε χαμπάρι και τα σχόλιά σας μας προκαλούν σε πολλούς γέλωτα όπως όταν πηγαίνεις στο δελφινάριο.
Σας εύχομαι καλά στερνά και να βάλτε μυαλά.
Στάθης…. ο κάποτε ομαδάρχης και στο Λαλιώτη.

Ανώνυμος είπε...

Προς Στάθη: να μιλάς με μεγαλύτερο σεβασμό για τους ανθρώπους των αδελφοτήτων.
"Εάν δεν υπήρχαν οι οργανώσεις δεν θα υπήρχε πνευματικός άνθρωπος στην Ελλάδα".
Τάδε έφη ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Εννοείται ότι η αυθαίρετη και άδικη γνώμη σου υπολείπεται σε βαρύτητα εν σχέσει με εκείνη του μακαριστού γέροντα.

Ανώνυμος είπε...

Η Ζωή και ο Σωτήρας ιδρύθηκαν τον 20ο αιώνα, φίλε μου 2 - 19.
Τον αποκλεισμό των ομοφυλοφίλων από την Βασιλεία των Ουρανών, τον ανήγγειλε ο Θεοφώτιστος Απόστολος Παύλος πρίν από 1900 χρόνια.
Οπως αντιλαμβάνεσαι, δέν ήταν επηρεασμένος ούτε από Οργανώσεις ούτε από Γέροντες.
Πρόσεχε τα σχόλια που γράφεις, γιατί τα θέματα αυτά δέν είναι κατάλληλα για γέλωτα.

Ανώνυμος είπε...

Απαντώ 4,11 στα όσα έγραψε ο 11.36 ο οποίος κάνει αναφορά «στον καιρό της πανδημίας κατηγορήθηκαν ως ανυπάκουοι.» και όχι περί ομοφυλοφιλίας. Αυτό είναι ένα θέμα που κάνει τζιζ στον εκκλησιαστικό χώρο. Στο θέμα της ανυπακοής στην πανδημία τουλάχιστον ο Σωτήρας έχασε κληρικούς και λαϊκούς. Σε αυτό απάντησα και εύχομαι ο Θεός να τους αναπαύσει γιατί δυστυχώς πήγαν χαμένοι.
Στο θέμα της ομοφυλοφιλίας η αντιμετώπιση τους είναι η απομάκρυνση για να μην επηρεασθεί η ηθική υπόληψη. Η θέση τους ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρη… μακριά από μας.

Ανώνυμος είπε...

Γνωρίζω 3,40 την προσφορά τους και τις αγαπώ αυτό όμως δεν μου στερεί το δικαίωμα να ασκώ κριτική. Εκτός και αν τις θεωρείς αλάθητες ή ότι έχουν το κύρος οικουμενικής συνόδου. Όποτε αναφωνώ ήμαρτον, ήμαρτον, ήμαρτον!

Ανώνυμος είπε...

Συνταυτίζομαι με αυτά που διάβασα, τόσο στον π. Χρυσαυγή, όσο και σε αυτά που υπογράφει ένας Πνευματικός:
"Η Εκκλησία δεν διώχνει ποτέ κανέναν. Είναι η αγκαλιά του Χριστού για όλους μας. Το θέμα της ομοφυλοφιλίας, ίσως δεν λυθεί, για κάποιους, σε αυτήν εδώ τη ζωή της φθοράς και της πτώσης, όπως και άλλα θέματα δεν λύνονται με σιγουριά· αν όμως λυθεί, δεν λύνεται με λόγια, κηρύγματα, αφορισμούς, έντονες αντιπαραθέσεις, παρά μόνο με γνήσια πίστη και αγάπη στο Χριστό, ειλικρινή αγάπη μεταξύ μας, θερμή προσευχή όλων για όλους και αληθινή ορθόδοξη πνευματική ζωή. (αρχιμ. π. Νικόλαος Πουλάδας)"

Ανώνυμος είπε...

1. Έπρεπε να παραμείνετε στην Ελλάδα για να τη σώσετε. Γιατί φύγατε στο εξωτερικό;
2. Σας πειράζει που ξενυχτούν και δεν εκκλησιάζονται οι νέοι στην Ελλάδα, αλλά η ομοφυλοφιλία μπορεί να προβάλλεται άνετα "επ' αγαθώ βεβαίως βεβαίως". Ευτυχώς εν συνεχεία την αναφέρετε σαν πρόβλημα του 1983. Αλλά το πνευματικό πρόβλημα του 1983 υποβαθμίστηκε σε βάθος 40ετίας και τώρα αποτελεί φυσιολογική κατάσταση. Βέβαια από τον καιρό των Σοδόμων ήταν προβλημα. Τα νούμερα μιλούν (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
3. Η επικράτηση ενός πάθους στην πλειοψηφία του πληρώματος δε συνιστά αιτία υποβάθμισης του πάθους. Το αν είναι διαδεδομένη η ομοφυλοφιλία δε σημαίνει ότι πνευματικά δεν είναι βλαβερή. Οι Ισραηλίτες εν μέσω των όφεων στην έρημο, όλοι δέχονταν δήγματα αλλά δε σταμάτησαν να κοιτούν το χάλκινο όφη για να γιατρεύονται.
4. Άλλο η πνευματική καθοδήγηση ενός ομοφυλόφιλου για να αποτινάξει το συγκεκριμένο και άλλα πιθανόν πάθη του και άλλο η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας ως κανονικής κατάστασης.

Ανώνυμος είπε...

Επανέρχομαι γιατί με προβληματίζει το θέμα από ψυχές που ζητούν βοήθεια. Καλύτερα θα ήταν πέρα από τα πυροτεχνήματα εύστοχων και άστοχων σχολίων να καταθέταμε γνώμες για ένα υπαρκτό θέμα στον χώρο της Εκκλησίας μας. Πονάω όταν συναντώ πληγωμένους ανθρώπους που αγαπούν την Εκκλησία και δεν μπορούν να ξεπεράσουν το φανερό ή κρυφό πάθος. Έχουν έλθει και παντρεμένοι που ζουν μια άλλη κρυφή ζωή. πολλοί νέοι και νέες βρίσκουν αυτό που ζητούν σε αυτή την «σχέση». Νιώθω αμηχανία, τι πρέπει να πω για να μην απογοητεύσω αλλά και να μην αμνηστεύσω. Σε κάθε περίπτωση ζητάω τον φωτισμό του Πνεύματος του Αγίου.
π. Νεόφυτος

Από το Ημερολόγιο του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 1977
Σκεφτόμουν το τρομακτικό φορτίο της ομοφυλοφιλίας: Προύστ, Ζιντ, Τζούλιεν Γκρίν, κ.λπ. Τόσοι άνθρωποι γύρω μας λέγουν: αυτό το φορτίο, αυτό το τραύμα, αυτή η νεύρωση προέρχεται από την απόρριψή τους από την κοινωνία, από την αναγκαιότητα να κρύβονται, να λένε ψέματα, κ.λπ.
Ίσως όλα αυτά να είναι εν μέρει αληθινά. Αλλά μόνο εν μέρει – πράγμα που δεν ενδιαφέρει στην πραγματικότητα. Ο Ζιντ, παραδείγματος χάριν, ξεπέρασε αυτή την άρνηση και υποχρέωσε τους ανθρώπους να τον δεχθούν. Νομίζω πως αυτό που πιο πολύ ενδιαφέρει είναι η αίσθηση ενός αδιεξόδου, μιάς ακόρεστης δίψας που δεν μπορεί να μεταμορφωθεί σε ζωή. Στο τέλος, όπως πάντα, δεν υπάρχει μόνο ένας τοίχος αλλά και ένας καθρέφτης.
Στον πεπτωκότα κόσμο, ο,τι είναι αυστηρά σεξουαλικό είναι άσχημο, διεστραμμένο, χυδαίο. Σ’ έναν «κανονικό» άνθρωπο, υπάρχει τουλάχιστον η δυνατότητα να μεταμορφώσει την ασχήμια και έτσι να την εξαλείψει. Για τους ομοφυλόφιλους, αυτή η δυνατότητα, αυτή η επαγγελία, αυτή η έκκληση, αυτή η πόρτα – δεν υπάρχει!
Αλλά, αν η ομοφυλοφιλία είναι μια εκτροπή, μια διαστροφή, από που άραγε προέρχεται, πως συμβαίνει, και γιατί δεν μπορεί να μεταβληθεί; Δεν γνωρίζω καμιά επιστημονική θεωρία, αλλά υποθέτω πως όλες τους ανάγουν το πρόβλημα στη βιολογία ή στην κοινωνία, δηλαδή σ’ εξωτερικά αίτια.
Μου φαίνεται όμως πως η ρίζα της είναι πνευματική: είναι η ουσιαστική αμφισημία των πάντων στον πεπτωκότα κόσμο. Σ’ αυτόν τον κόσμο των παραμορφωτικών κατόπτρων, η μία ανωμαλία γεννά μια άλλη -στην περίπτωσή μας, η πτώση της οικογένειας, η πτώση της ίδιας της εικόνας του σεξ, δηλαδή των σχέσεων ανάμεσα στον άνδρα και στη γυναίκα. Η πτώση επίσης της μητρότητας, η πτώση, τελικά, της ίδιας της αγάπης στη σωματική και συνεπώς στη σεξουαλική έκφρασή της.
Σ’ ένα επίπεδο, η ομοφυλοφιλία είναι ένα μείγμα φόβου και υπερηφάνειας· σ’ ένα άλλο είναι έρωτας και αυτοερωτισμός. Δεν είναι τυχαίο το ότι ένα κοινό γνώρισμα των ομοφυλοφίλων είναι ο εγωκεντρισμός τους (όχι κατ’ ανάγκην εγωισμός), ένα υπερβολικό ενδιαφέρον για τον εαυτό τους, ακόμη κι όταν αυτός ο εγωκεντρισμός συνδυάζεται με μια απεριόριστη περιέργεια και ένα άνοιγμα στη ζωή (όπως συνέβαινε με τον Ζιντ).

Ανώνυμος είπε...

π. Νεόφυτε το ενδιαφέρον σας για περιπτώσεις που προσέρχονται με το πάθος της ομοφυλοφιλίας φαντάζομαι ξεκινά πριν αρχίσουν τα gay pride, η διεκδίκηση δικαιωμάτων σύστασης οικογένειας και υιοθέτησης τέκνων. Αλλά η πλειονότητα των ανθρώπων, πιστών ή μη, δε γνωρίζουν ή δε θέλουν να παραδεχθούν ότι η Εκκλησία, δια των πνευματικών, μεριμνά και ενδιαφέρεται για αυτούς τους ανθρώπους όπως και για όλους μας. Αυτό που επιδιώκεται κατά τη γνώμη μου στην παρούσα φάση και μέσω όλης αυτής της κλιμάκωσης διεκδίκησης δικαιωμάτων είναι μια υποβάθμιση του πνευματικού υποβάθρου της ομοφυλοφιλίας ώστε η Εκκλησία να τοποθετηθεί ανοιχτά και να την καταστήσει κανονική κατάσταση.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε 8.33 εδώ στο Όρος οι ψυχές ανοίγουν. Ένας Πνευματικός ακούει όσα η ψυχή του λέει και προσπαθεί να βοηθήσει. Αυτοί με τα gay pride δεν ζητούν νομίζω συμβουλές από ιερείς, έχουν διαλέξει άλλο δρόμο. Αν ζητήσουν έχω υποχρέωση να συμβουλέψω. Ζητάω από κληρικούς που φτάνουν εδώ να με πληροφορίσουν και μου απαντούν δεν υπάρχει καμιά οδηγία ή βοήθεια από τον Μητροπολίτη. Με έκανε Πνευματικό και αυτό ήταν όλο.
Γιατί το βλέμμα είναι μόνο στους ομοφυλόφιλους, και όχι και σε όσους συζούν, κάνουν παιδί, και μετά πάνε στο γραφείο γάμων της Μητροπόλεως και στην ενορία για το «Μυστήριο». Πως υπάρχει ανοχή στη μοντέρνα «γαμοβάφτιση». Οι μέλλοντες σε γάμο μετανόησαν με την εξομολόγηση για την πορνεία που διέπρατταν; Δεν το νομίζω!!! Γιατί αυτούς δεν τους κατηχεί; Γιατί δεν τους αρνείται το Μυστήριο; Είναι σωστός ο Γάμος και η Βάπτιση με τις ευλογίες και την παρουσία Επισκόπων; Αυτά διδάσκει η Εκκλησία;
Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης.
Καλή αυριανή.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

π. Νεόφυτε αυτή η έγνοια που έχετε είναι που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση και η υγιής αδελφική αγάπη που δείχνετε στους ανθρώπους που προσέρχονται μπορεί να κινητοποιήσει τον οποιοδήποτε αμαρτωλό στη νοσταλγία της αγιότητας. Η βασική απαίτηση ωστόσο είναι να προσέλθει ο άνθρωπος όπως αναφέρατε οικειοθελώς.
Επιπρόσθετα ήθελα να σημειώσω ότι ευλογώντας την ομοφυλοφιλία η εκκλησία, τότε θα θεωρείται ήδη αθώα και η πορνεία την οποία μνημονεύετε περί των προγαμιαίων σχέσεων.
Σε κάθε περίπτωση όλοι ανεξαιρέτως οι πιστοί και οι κληρικοί χρειάζεται να ανδρωθούμε πνευματικά. Στις περισσότερες των περιπτώσεων επαναπαυόμαστε στη φώτιση και την ανάληψη ευθύνης για την ψυχή μας από τους πνευματικούς μας. Οπότε αποποιούμαστε του αγώνα που κι εμείς έχουμε να κάνουμε και της μελέτης. Εσείς αυτό που οφείλετε να κάνετε το κάνετε. Ζητάτε το φωτισμό του Αγ. Πνεύματος. Αν κάποια οδηγία υπάρχει και από κάποιον έμπειρο πνευματικό ή μητροπολίτη ίσως να είναι καλή. Αλλά πρωτίστως ο αγώνας μας και η ζωή μας είναι που ουσιαστικά μπορεί να ελκύσει τον οποιοδήποτε αμαρτωλό, αναξαρτήτως πάθους, στον έλεγχο της ζωής του και στην εκκίνηση της μετάνοιας.
Ευλογείτε. Καλή Κυριακή!

Ανώνυμος είπε...

Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο.
Δεν προσερχόμαστε κομπάζοντας για τις αρρώστειες μας (πάθη μας) αλλά με συντριβή και ταπείνωση εκλιπαρώνταςτη θεραπεία μας.
Κάθε άλλη προσέγγιση είναι εκτός του θεραπευτικού σκοπού της οπότε και απορριπτική.
Δεν ήρθε καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις ΜΕΤΑΝΟΙΑ (θεραπεία)
Οράτιος

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η διήγηση του π. Ευαγγέλου Παπανικολάου, για τον τρόπο που αντιμετώπισε ο Οσιος Παίσιος έναν ομοφυλόφιλο, και τόν οδήγησε σε μετάνοια.
Υπάρχει στο παρακάτω βίντεο, μετά το 6ο λεπτό

https://www.youtube.com/watch?v=oKiEhWosfgE

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε πολύ για το αναλυτικό και θεολογικά εμπεριστατωμένο σχόλιό σας!