Ζούμε στην εποχή που το «θαύμα» μπροστά στην
κάμερα έχει χιλιάδες likes και «Αμήν!»
από ανθρώπους που δεν ξέρουν που
πέφτει η ενορία τους, γιατί κάνουμε τον Σταυρό μας και τι σημαίνει η Αγία
Τριάδα. Σε μια εποχή που η πνευματικότητα εξαντλείται σε μια φανουρόπιτα για να
καλοπαντρέψουμε τις κόρες μας και δεν μας ενδιαφέρει πώς να προσανατολίσουμε
την ύπαρξή μας στον Χριστό και να έχουμε μια προσευχόμενη ζωή, τα θέλουμε όλα
καλά και γρήγορα. Καταντήσαμε τον Χριστό ένα λυχνάρι απ’ όπου θα βγει σαν άλλο
τζίνι το Άγιο Πνεύμα, για να μας κάνει τα χατίρια που γουστάρουμε. Θέλουμε
υγεία, καλοζωία, δουλειές, φράγκα και για όλα αυτά θα κάνουμε και μια αρτοκλασία,
έτσι, για να μας δει ο κόσμος. Μετάνοια, αυτομεμψία, υπακοή, ταπείνωση, τα
βρίσκεις πλέον μόνο στα βιβλία και στους βίους των Αγίων. Είμαι 9 χρόνια Ιερέας
και κανείς μέχρι τώρα δεν μου έχει δώσει ένα όνομα για να κάνουμε προσευχή για
μετάνοια. Όλα τα αιτήματα είναι για γάμους, παιδιά, δουλειές, συνεντεύξεις,
χρήματα κλπ. Είπαμε… Θέλουμε το τζίνι!!!
Έχουμε περάσει την πνευματικότητα
σε άλλο επίπεδο. Πλέον έχει άλλα «χαρίσματα». Μιλάμε για αγία ανυπακοή,
“κόβουμε” τους Αγίους και τους κανόνες όπως μας βολεύει και τους κουμπώνουμε
στην καθημερινότητα όπως μας αρέσει, αντάρτικο στους Δεσποτάδες και τη Σύνοδο,
βρίσιμο σε όποιον φοράει ράσο και κολλάμε σαν τη βδέλλα όταν ακούσουμε για
«θαύμα» σε ζωντανή μετάδοση αλλά φυσικά και σε καμιά προφητεία για το πότε θα
ανάψουμε κεριά στην Αγιά Σοφιά. Αυτό μας μάρανε. Το ότι δεν ξέρουμε την τύφλα
μας για την πίστη και την παράδοσή μας δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό είμαστε.
Μαγκιά, φούμαρα και μεσαιωνισμός. Να απειλήσει η γιαγιά την κόρη στη βάπτιση
για το όνομα, να μην απλώσει ρούχα το βράδυ έξω μέχρι το σαραντισμό και άλλες
τέτοιες ανοησίες. Έχουμε έναν πλούτο που λέγεται Αγία Γραφή – Ιερά Παράδοση και
Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά έχουμε γίνει χειρότεροι από τους Ταλιμπάν.
Ούτε έχουμε καταλάβει, ούτε
θέλουμε να μάθουμε ποιος είναι ο Χριστός γιατί ήρθε και τελικά ποιο είναι το
νόημα της επίγειας ζωής μας που κάποια στιγμή τελειώνει.
Μας αρέσει να φτιάχνουμε
παραμύθια και να ζούμε μέσα σε αυτά όπως γουστάρουμε. Έχουμε πλέον τη νέα
αίρεση που λέγεται «Προσωπική Ορθοδοξία και πνευματικότητα». Δηλαδή κάνει ο
καθένας ό,τι θέλει και ό,τι γουστάρει και αυτό το ονομάζει πνευματικότητα.
Κουράστηκα…
Παλαιά όταν κάποιος μου έλεγε ότι
ο γάιδαρος “πετάει“ καθόμουν να του εξηγήσω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα κλπ
κλπ. Πλέον του λέω ότι πετάει και μάλιστα καλύτερα από Boeing 747. Σε όποιον
έχει καλή διάθεση και προαίρεση θα πούμε δυο κουβέντες. Στους άλλους σιωπή και
προσευχή. Αν τα βάλεις με Ταλιμπάν θα χάσεις κατά κράτος!
Έτσι θα είμαστε ευτυχισμένοι όλοι
. . .
Προσευχή για να ανοίξουν οι
καρδιές και έχει ο Θεός . . .
ΥΓ. Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα
απλό σταυρουδάκι. Και αυτό μπορεί να κάνει θαύματα. Δεν έχει διαφορά με άλλους
Σταυρούς, διότι πολύ απλά σε κάθε Σταυρό είναι επάνω το ίδιο Πρόσωπο. Μην το
ξεχνάμε…
Καλή μετάνοια σε όλους μας.
π. Σπυρίδων Σκουτής
Πηγή: euxh . gr
4 σχόλια:
Πικρές αλήθειες που τολμά ένας Ιερέας να τις πει στην Εκκλησία. Αλλά σε ποια Εκκλησία;
Συνεχίστε τον αγώνα σας για καταρτισμό ψυχών.
Εκκλησία δεν είναι όλοι αυτοί που πάνε σε εκκλησιαστικές κοσμικές δεξιώσεις στον ναό (Γάμος, Βάπτιση, ή το μοδέρνο Γαμοβάπτιση, μνημόσυνα, κηδείες, Ευχέλαια απογευματινά των 10 λεπτών και πολλά άλλα.
Ο Λαός του Θεού έχει ξυπνήσει εσείς καθήστε με τις εισπράξεις των παγκαριών και της μεγάλη τσέπης αετονύχιδων παπάδων.
Εξιστόρηση πραγματικής νοσηρής κατάστασης.
Το φάρμακο ποιος θα το δώσει για να σταματήσει κατρακύλα μας.
Όταν οι πιστοί Ορθόδοξοι υποδέχονταν τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο του φώναζαν «Έξω κλήρον νέον κλήρον»
Στο Ευαγγέλιό του ο Λουκάς γράφει:
“Ουδείς βάλλει οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς· ει δε μη, ο νέος οίνος θέλει σχίσει τους ασκούς, και αυτός θέλει εκχυθή, και οι ασκοί θέλουσι φθαρθή. Αλλά πρέπει να βάλληται ο νέος οίνος εις ασκούς νέους”- ή, σε περισσότερο καθομιλούμενη έκδοση, “Κανείς δεν βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά. Ειδάλλως το καινούριο κρασί θα σκίσει τα ασκιά, και αυτό θα χυθεί και τα ασκιά θα καταστραφούν. Αλλά το καινούριο κρασί πρέπει να το βάζουν σε καινούρια ασκιά”. Η γνωστή αυτή ευαγγελική ρήση, περιγράφει ένα τακτικό σφάλμα (το να χρησιμοποιεί κανείς καινούργια πράγματα με παλιούς, ξεπερασμένους τρόπους), η Ευαγγελική επιταγή τα λέει όλα κάθαρση, και επαναφορά στην τάξη των λαϊκών των επίορκων κληρικών.
«Έξω κλήρον νέον κλήρον»
Αλλά αυτά δεν τα περιμένω γιατί και οι Ιεράρχες έχασαν την γνησιότητα. Από Επίσκοποι έγιναν …. .
Ακούω ιεραποστόλους που μιλάνε για μαγικά κόλπα, μαντζούνια, και διάφορα άλλα που χρησιμοποιούνε οι μάγοι για να κάνουν επίδειξη δύναμης στους ανθρώπους. Τελικά αυτοί οι ιερείς που χρησιμοποιούνε σταυρούς και λαδάκια το κάνουνε από ευλάβεια ή μήπως τους έχει συσκοτίσει τα μυαλά τους κάποιος άλλος. Υπάρχει ανάγκη Μετάνοιας σε όλους μας.
Δημοσίευση σχολίου