Για κάποια τρένα που σήμερα σφυρίζουν στον παράδεισο.
Τώρα που το πένθος της Σαρακοστής πήρε σάρκα και οστά. Τώρα
που η ζωή μοιάζει λίγη. Τώρα που μαύρα πανιά θα τυλίξουν σώματα απροετοίμαστα
για αποχωρισμούς. Τώρα είναι το προσωπικό και συλλογικό μας στοίχημα, να βρούμε
τη σπίθα της Αναστάσεως σ όλο αυτό. Ίσως αυτή τη φορά η σπίθα να μοιάζει με
νερό, με το κοινό δάκρυ που κύλησε στο μάτια μας και μας έκανε ένα.
Ο Θεός να αναπαύει τις ψυχές των κεκοιμημένων και να γεμίζει
μυστικώς με απαντήσεις τα άπειρα "γιατί" των ζωντανών.
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης Πρόδρομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου