Ο απόηχος της πολεμικής του τρόπου της Θείας Μεταλήψεως - Του Β. Χαραλάμπους

Ο απόηχος της πολεμικής του τρόπου της Θείας Μεταλήψεως

Του  Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

___________________

Είναι αλήθεια ότι η πολεμική του  δια λαβίδος τρόπου Θείας Μεταλήψεως, έχει επηρεάσει αρκετούς πιστούς.  Αν και ο ‘’επιδημιολογικός’’ τρόμος που προκάλεσε τη δυσπιστία για τη Θεία Κοινωνία, θεωρούν πολλοί ότι έχει ‘’παρέλθει’’, ωστόσο δεν είναι λίγοι οι χριστιανοί οι οποίοι διστάζουν να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων. 
 
Τα έωλα θεολογικά επιχειρήματα όσων Κληρικών πρότειναν τη χρήση πολλών λαβίδων,  είχαν ως επακόλουθο τέτοιο απαράδεκτο δισταγμό.
 
Αν και  η άποψη των Κληρικών αυτών αντιβαίνει σε αυτό που η Εκκλησία μας πιστεύει, θεωρήθηκε από κάποιους ως ‘’επιδημιολογικώς καλή’’ επιχειρηματολογία.  Κι όμως ούτε και έτσι ευσταθεί.  
 
Λησμόνησαν πως κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων οι Κληρικοί;    Από το κοινό Άγιο Ποτήριο δεν κοινωνούν;  Δεν θα’πρεπε να κάνουν επακόλουθα παρόμοιο ‘’συλλογισμό’’ και για τον τρόπο που μεταλαμβάνουν οι Κληρικοί;   Περί αυτού κανένας λόγος δεν έχει γίνει. 
 
Όταν έχουμε Συλλείτουργο και μάλιστα πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο τι γίνεται;  Τι έχουν να απαντήσουν οι Κληρικοί αυτοί, οι οποίοι με τη έωλη θεολογικά άποψή  τους σκανδάλισαν τόσους πιστούς, για θέμα τούτο;  
 
Παρέλειψαν με βάση τον έωλο θεολογικά ‘’συλλογισμό’’ τους, να εξηγήσουν γιατί αφού πρώτος κοινωνεί από το Άγιο Ποτήριο ο Ιερέας, μετά να ακολουθούν οι πιστοί.  Ποια άποψη έχουν γι’ αυτό; 
 
Όταν για παράδειγμα ο Προκαθήμενος μιας Τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας συλλειτουργεί με Αρχιερείς και Ιερείς, ποιος τρόπος Θείας Μεταλήψεως σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, πρέπει να ακολουθηθεί;
 
Ας τολμηθεί πρώτα μια απάντηση γι’ αυτό το θέμα κι ύστερα ας διαμορφώσουν άποψη για τον τρόπο που μεταλαμβάνει ο πιστός λαός. 
 
Δεν τα σκέφτηκαν μάλλον αυτά και ως εκ τούτου η σιωπή, μετά τα έωλα ‘’θεολογικά’’ επιχειρήματά τους, είναι η μόνη τους καταφυγή.  Κι όμως για τη ζημιά που προκάλεσαν οι Κληρικοί αυτοί, δεν αρκεί η σιωπή, αλλά επιβάλλεται η ανασκευή.  
 
Ο Κύριος λέγει ότι, ‘’ο άρτος ον εγώ δώσω, η σάρξ μου εστίν’’ (Ιω. 6,54).   ‘’Η γαρ σαρξ μου αληθώς εστί βρώσις, και το αίμα μου αληθώς εστί πόσις’’ (Ιω. 6,55) λέγει ο Κύριος. 
 
Αυτά που είπε ο Κύριος διδάσκων στη συναγωγή της Καπερναούμ και πολλοί από τους μαθητές του είχαν σκανδαλισθεί λέγοντας ότι, ‘’σκληρός εστιν ούτος ο λόγος· τις δύναται αυτού ακούειν;’’ (Ιω. 6,60), επαναλαμβάνεται στις μέρες μας, εξ αφορμής τέτοιων έωλων θεολογικά επιχειρημάτων. 
 
Δεν αντιλαμβάνονται οι Κληρικοί αυτοί ότι, τέτοιες απόψεις έρχονται σε αντίθεση με αυτό που φρονεί η Εκκλησία μας; 
 
Η Εκκλησία μας ακραδάντως πιστεύει ότι η Θεία Κοινωνία, είναι κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και δεν μπορεί να γίνει δι’ αυτής μετάδοση μικροβίων και ασθενειών.