ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ +31 Ιουλίου 1996

ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ +31 Ιουλίου 1996

Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής.
 Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαϊκής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής. 

Ο Θεολόγος ΕΝΩΝΕ!!!.

Αποτελεί η περίπτωσή του το ιδεώδες πρότυπο του ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ!!!!.

του Λυκούργου Νάνη  ιατρού.

ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 

  Σαν σήμερα, στις 31 Ιουλίου 1996, μετέστη εκ των λυπηροτέρων επί τα θυμηδέστερα ο αείμνηστος μητροπολίτης Λαρίσης κυρός Θεολόγος Πασχαλίδης. Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής. Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαικής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο και αγαπήθηκε με πάθος απ τον πιστό λαό που ΣΥΣΣΩΜΟΣ αντέδρασε όταν η επισκοπική μισαδελφία και εμπάθεια τον στέρησε ετσιθελικά και παρά πάσαν έννοιαν ηθικής και δικαίου απ το ποίμνιό του.

   Ο αοίδιμος επίσκοπος ευτύχησε να ποδηγετηθεί πνευματικά απ το σέμνωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας, θεμελιωτή της αναγέννησης του μοναχισμού των Μετεώρων, κρατούμενο του Νταχάου,αγωνιστή της Εθνικής Αντιστάσεως και του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, οραματιστή μιας Εκκλησίας που θα εμπνέει με την πνευματικότητα που εκπέμπουν οι ταγοί της μακαριστό μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κυρό Διονύσιο Χαραλάμπους.

  Ο Διονύσιος επέλεξε σαν στενούς και έμπιστους συνεργάτες, αρχικά στη Λήμνο και κατόπιν στα Τρίκαλα όπου και θεοφιλώς κατά την αψευδή μαρτυρία πλήθους επαιόντων διακόνησε, τους μακαριστούς Πολύκαρπο Βαγενά μετέπειτα μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών και Θεολόγο Πασχαλίδη μετέπειτα μητροπολίτη Λαρίσης,Πλαταμώνος και Τυρνάβου. Και η συγκεκριμένη επιλογή του αποδείχθηκε απόλυτα επιτυχής όπως κατεδείχθη απ την πολιτεία των δύο αυτών κληρικών που σαγήνεψαν και μάγεψαν με την αρετή της κατά Χριστόν βιοτής τους τα ποίμνιά τους. 
    Δε θα ξεχάσω που μικρό παιδάκι βρέθηκα στην Κέρκυρα στον Άγιο Σπυρίδωνα περί το 1981. Μετά τη Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο μακαριστός Πολύκαρπος όλο το εκκλησίασμα, πολυπληθέστατο, περίμενε υπομονετικά να πάρει την ευχή και να ασπαστεί τη δεξιά χείρα του ποιμενάρχου του.   

  Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ο αείμνηστος, όπως και ο μακαριστός Θεολόγος, ενέπνεαν με την αγία ζωή τους τα ποίμνιά τους. Ο λαός του Θεού που ποθεί τη γνησιότητα έβλεπε την ανιδιοτέλειά τους, την αφιλοχρηματία τους, την ασκητικότητά τους, το γεγονός ότι είχαν πάρει την ιερότατη και μοναδική στο είδος της αποστολή τους στα σοβαρά, το γεγονός ότι εκδαπανήθηκαν υπέρ του ποιμνίου τους,το γεγονός ότι δεν υπήρξαν απλοί διαχειριστές της επισκοπικής εξουσίας και διεκπεραιωτές εγκυκλίων και γραφειοκρατικών πράξεων αλλά υπεύθυνοι ποιμένες που πυρπολούνταν απ το αποστολικό ιδεώδες. Και γι αυτό όχι απλώς τους αγάπησε αλλά τους λάτρεψε. Οι συγκεκριμένοι επίσκοποι υπήρξαν ιεροπρεπείς,σεμνοί,όχι πομπώδεις και στομφώδεις.
   Δε δημιουργούσαν τεχνητό θόρυβο γύρω απ το πρόσωπό τους. Η οσία βιοτή τους κραύγαζε από μόνη τους για την αξία τους. Ο αείμνηστος Θεολόγος όταν κηρύχθηκε έκπτωτος το μαύρο Ιούλιο του 1974 δε διέθετε χρήματα,ένεκα του ότι σκόρπιζε το μισθό του στους έχοντες ανάγκη,προκειμένου να πληρώσει το εισιτήριο του ταξιδίου της εξορίας από τη Λάρισα προς την Αθήνα.
    Ποτέ δεν κατέκρινε τον κατ εξοχήν υπεύθυνο της διώξεώς του και μάλιστα όταν κάποιοι συνομιλητές του καταφέρονταν με δριμύτητα εναντίον του εκείνος έλεγε χαρακτηριστικά: α τον ευλογημένο! Και μόνο η θέα της μορφής του σαγήνευε και προκαλούσε δέος! Κάθε φορά που αντίκρυζες τη μορφή του έλεγες ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άγιος!
   Η καθαρότητα της καρδιάς του αντιφεγγιζόταν στο κεχαριτωμένο και φωτεινό του πρόσωπο! Ο Θεολόγος συνδύαζε τη μειλιχιότητα με την ακεραιότητα.
Πράος, ευγενής, γλυκύς, μειλίχιος στη γενικότερη αναστροφή του.. Αλλά άκαμπτος, παραδοσιακός, σταθερός, αταλάντευτος σε θέματα ορθοδόξου ήθους και κανονικής τάξεως. Αντιτάχθηκε σθεναρά στην τοπική μασονική στοά κι αυτήν του την επιλογή προφανώς την πλήρωσε ακριβά. Διαθέτει και περγαμηνές αντιστάσεως στη δικτατορία όπως διά στοιχείων κατέδειξε ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής Νικόλαος Κατσαρός στον επικήδειό του. Συκοφαντήθηκε κατά τρόπο ΕΛΕΕΙΝΟ και από ιδιοτελείς και ζηλόφθονους εκκλησιαστικούς αξιωματούχους αλλά και από άσχετους με την εκκλησιαστική ζωή δημοσιογράφους που έφθασαν οι ευλογημένοι στο σημείο να ισχυρίζονται ότι ο ΑΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟΣ Θεολόγος και οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για την επάνοδό του στόχευαν στην "κουτάλα".
    Πληροφορώ τους αγαπητούς αναγνώστες ότι επί των ημερών του μακαριστού Θεολόγου σημειώθηκε ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ εσόδων στο ιερό προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής Τεμπών ενώ εξ όσων έχω αναγνώσει επί των ημερών κάποιων μοιχεπιβατών σημειώθηκε αντίστοιχο έλλειμμα. Προφανώς η δημιουργία πλεονάσματος αποτελεί καθρέφτη  χρηστής διαχειρίσεως και διοικήσεως. Η καταλυτική προσωπικότητα του αειμνήστου Θεολόγου συνετέλεσε κατά γενική ομολογία στη ΣΥΜΠΝΟΙΑ των μελών διαφόρων χριστιανικών κινήσεων της μητροπόλεως Λαρίσης.
   Απαξάπαντες οι πιστοί χριστιανοί της εν λόγω μητροπόλεως συνένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να αποκατασταθεί η ΔΕΙΝΩΣ ΤΡΩΘΕΙΣΑ κανονική τάξη διά της επαναφοράς του μητροπολίτη Θεολόγου στη διαποίμανση της μητροπόλεως Λαρίσης. 
   Ο Θεολόγος ΕΝΩΝΕ!!!.
Αποτελεί η περίπτωσή του το ιδεώδες πρότυπο του ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ.
   Η Εκκλησία της Λάρισας καυχάται για το μακαριστό ποιμενάρχη της. Αγάλλεται και χαίρει γιατί ωφελήθηκε πνευματικά απ την παρουσία και δράση του αγίου επισκόπου της. Αντικειμενικά στα πλαίσια ενός σχετικώς βραχείας εκτάσεως κειμένου δεν μπορεί να σκιαγραφηθεί ουδ επ ελάχιστον η προσωπικότητα του ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ της Θεσσαλικής γης όπως ευστοχότατα τον χαρακτήρισε ο επίσης μάρτυρας μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος.      Να έχουμε την ευχή του και να μας συνέχει και μας το αίτημά του όπως το διατύπωσε στην μεστή πνευματικότητος διαθήκη του: ΕΠΙ ΤΗΝ ΑΣΑΛΕΥΤΟΝ ΠΕΤΡΑΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΣΟΥ ΣΤΕΡΕΩΣΟΝ ΚΥΡΙΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ!
  Αγιε γέροντα που αγάπησες με πάθος το Χριστό και την Εκκλησία Του! Πρέσβευε υπέρ της αποκαταστάσεως της κανονικής τάξεως σ' Αυτήν! Και πρέσβευε υπέρ της δεινώς χειμαζομένης πατρίδας μας! Πολύκλαυστε άγιε ιεράρχα Θεολόγε!
           ΕΙΗ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΑΙΩΝΙΑ!  Λ.Ν.