Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ 

(Ματθ. 8, 28 - 9, 1)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Κορφοβούνι, στις 24/7/2005)

 
Τι τραβά την καρδιά σου;
 
Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μίλησε για ένα θαύμα του Χριστού. Πήγε στη χώρα των Γερσεσηνών και βρήκε δύο δαιμονιζομένους, οι οποίοι είχαν μέσα τους πολλά δαιμόνια. Τα δαιμόνια αναγνωρίζοντας τον Χριστό, καταλαβαίνοντας ότι είναι ο Κύριος του κόσμου, άρχισαν να τον παρακαλούν να μη τα στείλει στην κόλαση «προ καιρού». Πριν έλθει η ημέρα της δευτέρας Παρουσίας. Τότε που θα πάνε υποχρεωτικά στην κόλαση.
Τον παρεκάλεσαν να τους επιτρέψει -αν τα διώξει από τους ανθρώπους- να πάνε στα γουρούνια. Εκεί έβοσκε μια μεγάλη αγέλη γουρούνια. Ο Χριστός τους επέτρεψε. Βγήκαν τα δαιμόνια, μπήκαν στα γουρούνια και αυτά σαν να παλάβωσαν, ώρμησαν στη θάλασσα και πνίγηκαν όλα.
Πρόκειται για θαύμα από τα μεγαλύτερα που μπορεί να φαντασθεί κανείς. Γιατί βλέπει ότι αυτά που φοβόμαστε και μερικές φορές τα τρέμουμε -τα μάγια και τον διάβολο- μπροστά στον Χριστό είναι ένα φύσημα. Και αν έχουμε μυαλό δεν ακουμπάμε ποτέ τη ζωή μας, το μέλλον μας, την ευτυχία μας, πάνω στο διάβολο και στα έργα του. Αλλά ακουμπάμε πάνω στον Χριστό.
Όμως οι άνθρωποι της περιοχής εκείνης που είδαν ότι πνίγηκαν τα γουρούνια τους, που ήταν για τον καθένα τους χρήμα, βγήκαν από την πόλη, βρήκαν τον Χριστό και του είπαν:
-Σε παρακαλούμε, πήγαινε κάπου αλλού, γιατί μας είσαι ζημία.
Ξέρετε τι μας λέει αυτή η περικοπή; Όταν ο άνθρωπος αφήσει τον εαυτό του να δεθεί με την γη και όχι με τον Θεό, τότε βλέπει μεν τον Θεό και τα θαύματά του και δεν τον αγαπάει, αλλά τον αποστρέφεται και τον μισεί. Θέλουμε παράδειγμα; Ας πάρουμε από τον εαυτό μας. Όταν έχουμε κάτι που μας βαραίνει, ερχόμαστε στην Εκκλησία και δεν έχουμε το θάρρος να κοιτάξουμε την εικόνα του Χριστού. Δεν έχουμε διάθεση να πάμε να προσκυνήσουμε. Πολλές φορές μάλιστα, εξ’ αιτίας ορισμένων πράξεών μας, δεν έχουμε διάθεση ούτε σταυρό να κάνουμε, ούτε στην Εκκλησία να πάμε, ούτε να δοξάσουμε τον Θεό.
Και κάτι παραπέρα: Μερικοί, επειδή η καρδιά τους κόλλησε πολύ στη γη, ξεστομίζουν λόγια κατά του Θεού. Όσο πιο πολύ μάλιστα έχουν βάλλει στην καρδιά τους τα αγαθά του κόσμου τούτου, τόσο πιο εύκολα εκφράζονται με ασέβεια για Αυτόν που οι άγγελοι τον δοξολογούν. Ξέρουμε ότι σε χώρες που μαινόταν το αθεϊστικό φρόνημα, γκρέμιζαν τις Εκκλησίες με τόση χαρά, σαν να έφτειαχναν κοινωφελή ιδρύματα. Και με ανάλογη λύσσα και χαρά έσφαζαν τους ιερωμένους.
Όποιος λοιπόν αφήσει να κολλήσει η καρδιά του στη γη όχι μόνο ξεχνά τον Χριστό αλλά αρχίζει να τον μισεί. Αυτό τι μας λέει; Προσέξατε, υπάρχει ένα δίπολο. Ή στη μια πλευρά θα πας ή στην άλλη.
 
Τι αξίζει για σένα;
 
Οι Γεργεσηνοί, είχαν τους δύο δαιμονισμένους, σάρκα από την σάρκα τους. Ξαφνικά, τους είδαν να έχουν γίνει υγιείς. Αλλά δεν έκαναν την χαρά εκείνων των ανθρώπων χαρά τους. Τα χρήματα που υπολόγιζαν πως έχασαν από την παρουσία του Χριστού, από το ότι πνίγηκαν τα γουρούνια, τους έκανε να καταλήγουν στο συμπέρασμα, που έχει τόση «πέραση» στις ημέρες μας: Ότι δηλαδή ο άνθρωπος -για τον άνθρωπο που δεν πιστεύει στον Χριστό- δεν έχει αξία καμιά. Δεν αξίζει ούτε ένα γουρούνι. Όμως για τον Χριστό και για κείνον που πιστεύει στον Χριστό, ο κάθε άνθρωπος αξίζει περισσότερο από όλο τον κόσμο. Είπε ο Χριστός: «Τι θα ωφελήσει άνθρωπον, αν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημιωθεί την ψυχή του»;
Όχι νάχει 5 γουρούνια και να μαζεύει μερικά εκατομμύρια για να ζήσει η οικογένειά του, αλλά το χρήμα των βασιλιάδων του πλούτου να έχει, τι κατάφερε; Και σε τι κατάντημα έχει φτάσει ο άνθρωπος αυτός, όταν εκείνο που ο Χριστός το εκτιμάει τόσο πολύ, δηλαδή την αξία που λέγεται «άνθρωπος», «ψυχή» αυτός τα καταφρονεί;
Όποιος διασώζει μέσα του ένα κουκουτσάκι ανθρωπιά, λέει: «τι να τα κάνω τα χρήματα όταν χάνεται άνθρωπος;». Αν κάποιος θέλει να λέγεται άνθρωπος, είναι δυνατόν, να μην υπολογίζει τον άλλο για τίποτε; Ούτε όσο ένα γουρούνι; Κάπως έτσι φθάνει κανείς στην αθεΐα. Ποιός όμως φταίει που κατάντησε εκεί;
 
Υπάρχει καλή διάθεση;
 
Τι μας λέει ο απόστολος; Μη νομίσετε ότι το να γίνεις πιστός, είναι κανένα βουνό σαν την Πίνδο. Εύκολο είναι! Στην καρδιά σου είναι κρυμμένο το θέμα της πίστεως. Άμα θέλεις ομολογείς. Αποδέχεσαι τον Χριστό. Βάζεις την καρδιά σου με το μέρος του Χριστού.
Όποιος βάλλει με το μέρος του Χριστού την καρδιά του, και τον παραδεχθεί ότι είναι Κύριος, σωτήρας και ευεργέτης, θα σωθεί. Δεν είναι τίποτε σπουδαίο λέει ο απόστολος Παύλος. «Καρδία πιστεύεται». Μέσα στην καρδιά. Με μια κίνηση της καρδιάς σου πιστεύεις στον Χριστό. Και το λες με το στόμα. Όποιος πιστεύει μέσα στην καρδιά του τον Χριστό, ότι είναι σωτήρας του κόσμου και ευεργέτης, και με το στόμα του το λέει, αυτός θα σωθεί. Δηλαδή; Η σωτηρία μας είναι θέμα διάθεσης καλής απέναντι στο Θεό και το λόγο Του.
Τι σημαίνει αυτό; Ο Χριστός, βρήκε τους δύο δαιμονιζομένους και με την θεϊκή δύναμή Του έδιωξε τα δαιμόνια από τους ανθρώπους. Εκείνοι το είδαν και το κατάλαβαν. Και οι άλλοι το είδαν και το κατάλαβαν. Και εμείς το ακούμε, το καταλαβαίνουμε και σκεπτόμαστε:
-Τι με συμφέρει; Ποιό είναι το σωστό; Τι πρέπει να κάνω;
Με λίγη καλή διάθεση απαντάμε: «Δεν υπάρχει επιλογή. Δεν είναι τίποτε ίσο με τον Χριστό. Κοντά Του είμαι κερδισμένος. Εκείνος που νικά τα δαιμόνια, είναι μεγαλύτερος από όλες τις πρόσκαιρες επιτυχίες. Εκείνος που νικά τα δαιμόνια, κρατά τον κόσμο και την αιώνια ζωή στα χέρια Του. Δεν θα είμαι λοιπόν τρελλός, αν δώσω αξία στη ζωή μου από το πώς θα φάω και πώς θα γλεντήσω; Και από το αν θα έχω λίγα περισσότερα χρήματα για να διασκεδάσω πιο τρελλά; Στο κάτω - κάτω μήπως το έχω σίγουρο ότι τα χρήματα που μαζεύω, θα μου χρειάζονται και αύριο; Αν πεθάνω τι θα ακούσω; Άμυαλε, α ητοίμασας, τινι έσται; Να πώς σκέπτεται όποιος έχει η καλή διάθεση.
Η κακή διάθεση τι είναι; Υποδούλωση στο κοσμικό φρόνημα! «Μια ζωή την έχουμε, αν δεν την χορτάσουμε, τι θα καταλάβουμε; Εγώ θέλω λεφτά, διασκέδαση, καλό αυτοκίνητο, κρασί, εξοχικά... Δεν με παρατάς με την αιώνια ζωή». Μπράβο! Πολύ καλή διάθεση! Σαν αυτή που είχαν οι Γαδαρηνοί. Από τα γουρούνια τους έδιναν αξία στη ζωή τους.
Διαβάζουμε στο βίο του αγίου Αρέθα, που ζούσε στη Ρωσία. Μια μέρα πήγαν στο σπίτι του ληστές. Του τα πήραν όλα. Ο Αρέθας καθόταν και έκλαιγε. Αλλά επειδή ήταν καλός άνθρωπος κατέβηκε ένας άγγελος και του είπε:
-Γιατί κλαις Αρέθα; Ξέρεις τι χάνεις; Αν αυτή την στιγμή, σκεπτόσουν: «Τι είναι αυτά που έχασα; Και τι είναι αυτά που έχω μπροστά μου; Και έλεγες: ‘’Δόξα σοι Χριστέ μου, μπορώ να ζήσω και χωρίς τα πράγματα που μου κλέψανε’’». Και αν ευχαριστούσες τον Θεό, και τον παρακαλούσες σε να αξιώσει της Βασιλείας Του, θα έπαιρνες στέφανο δόξης».
Η καλή διάθεση είναι να κάνεις τον Σταυρό σου και να δοξάσεις τον Χριστό.
Η κακή διάθεση είναι να αρχίσεις να βρίζεις και να αγανακτείς που έχασες ένα γουρούνι ή κάποια χρηματάκια που στα έκλεψαν.
Πόσο απέχουν μέσα στην καρδιά σου αυτές οι τοποθετήσεις; Μια τρίχα!
Βέβαια, το κατάλαβε ο Αρέθας, άλλαξε βίο και έγινε άγιος από την υπόδειξη του αγγέλου.
Όμως η υπόδειξη του Χριστού μέσα στο ευαγγέλιό του, είναι ανώτερη από την υπόδειξη του αγγέλου. Όσο μεγαλύτερος είναι ο Χριστός από τον άγγελο. Ας την ακούσουμε.
Άλλο παράδειγμα: Ὁ απόστολος Παύλος ήταν διώκτης της Εκκλησίας. Μια μέρα πηγαίνοντας για την Δαμασκό είδε τον Χριστό μέσα στο φως και άκουσε τη φωνή Του. Ήταν εύκολο να πει ο απόστολος Παύλος:
-Τι σχέση μπορώ να έχω με αυτόν; Που τον εδίωκα; Που ήθελα να καταστρέψω το έργο Του; Ας συνεχίσω την ζωή μου.
Αλλά από την άλλη μεριά σκέφτηκε:
-Αυτός που μου μιλά είναι μέσα στο το φως της θείας δόξης και εξουσιάζει τον κόσμο, μου λέει ότι είμαι λάθος, επιτρέπεται να μείνω στο λάθος;
Και έλεγε αργότερα ο απόστολος:
-Δεν έμεινα κολλημένος στις μέχρι τότε ιδέες μου. Δεν έμεινα απειθής, αλλά πίστευσα και υποτάγηκα στο θέλημα του Χριστού. Σάρωσα ολόκληρο τον εαυτό μου, ολόκληρη τη ζωή μου στο σκουπιδοντενεκέ και τα πέταξα όλα από πάνω μου, γιατί κατάλαβα ότι ο Χριστός είναι η εγγύηση της ζωής. Και τρέχω σε όλο τον κόσμο να διδάξω το άγιο θέλημά Του και να τον παρακαλώ να με ελεήσει και μένα για τις αμαρτίες μου. Και τόνιζε ο απόστολος:
«Εγώ εδίωξα την Εκκλησία του Χριστού και μισούσα τον Χριστό. Τι μεγαλύτερο κακό να είχα κάνει; Μα με φώτισε και με κάλεσε και με πήρε στη Βασιλεία Του».
Να κάνουμε πολλές θυσίες, πολλά καλά έργα, πολλές προσευχές, για να δοξάζουμε και να ευχαριστούμε τον Χριστό. Και τότε θα βλέπουμε τι πλούτος έρχεται στην ψυχή μας.
Να μας αξιώσει ο Θεός να μη βάζουμε την αξία της ζωής μας στα γουρούνια και στα προϊόντα των γουρουνιών, αλλά στον Χριστό. Αμήν.

Πηγή: Ι. Μ. Πρ. Ηλιού