«Ἀδικουμένων προστάτις...»
Πρέπει να ζούμε όχι μόνο «ευσεβώς», αλλά και «δικαίως». Μπορεί η
ευσέβεια όντως να είναι μια αρετή, εξίσου όμως σημαντική είναι και η
δικαιοσύνη.
Το βάρος της αδικίας δεν το έχει μόνο αυτός που τη διαπράττει, αλλά και
οι γύρω του, που δεν αντιδρούνε απέναντί του, υπερασπιζόμενοι τον αδικούμενο. Η
αντίδραση στοιχίζει. Στοιχίζει κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικά. Βολεμένοι
στον τρόπο ζωής τους με τα προνόμιά του, οι άνθρωποι δεν θυσιάζουν κάτι για τον
συνάνθρωπό τους που αδικείται.
Η αδικία είναι πικρή, πολλές φορές σκληρή. Είναι ένας δυνατός πειρασμός στη ζωή μας. Βοηθάει όμως πολύ, να έχουμε στο μυαλό μας Εκείνη που είναι η προστάτις των αδικουμένων. Τους συντρέχει, τους απαλύνει τον πόνο, τους βοηθάει.
Ας Την παρακαλούμε. Γνώρισε κι αυτή στην επίγεια ζωή Της την αδικία, τον
πόνο, την ανθρώπινη σκληρότητα. Η
Παναγία μας είναι κοντά μας, και ό,τι Της ζητήσουμε ειλικρινά θα το ακούσει
1 σχόλιο:
Η ευσέβεια στις μέρες μας αλλά και πάντα δεν συμβαδίζει με την δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη θέλει τολμηρούς. Αυτοί δεν υπάρχουν στον χώρο μας που κυριαρχεί ο συμβιβασμός και το εγώ θα βγάλω τα κάρβουνα από την φωτιά. Άστα σε άλλους. .
Δημοσίευση σχολίου