«Ἡ ταπεινοφροσύνη ἔβαλε τὸν τελώνη παραπάνω ἀπὸ
τὸν Φαρισαῖο. Ἡ ὑπερηφάνεια νίκησε καὶ τὶς ἀσώματες δυνάμεις καὶ τὶς ἔκανε
διαβολικές. Ἡ ταπεινοφροσύνη καὶ ἡ ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτημάτων ἔβαλε στὸν παράδεισο
τὸν ληστὴ πιὸ μπροστὰ ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους. Ἄν, λοιπόν, αὐτοὶ ποὺ ὁμολογοῦν τὰ ἁμαρτήματά
τους ἀποκτοῦν τόση παρρησία, οἱ ἄλλοι ποὺ βλέπουν στὸν ἑαυτό τους τόσα ἀγαθὰ καὶ
παρ᾽ὅλα αὐτὰ διατηροῦν ταπεινὴ τὴν ψυχή τους, πόσα στεφάνια δὲν θὰ πετύχουν;»
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
1 σχόλιο:
Τί είναι ταπεινοφροσύνη; Η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας.Το να τον θεωρούμε «μηδενικό» και «ἔσχατον δὲ πάντων» (Α Κορ. 15,8) παρά τίς όποιες αρετές και χαρίσματα που έχουμε.
Τί είναι υπερηφάνεια; Η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας. Το να πιστεύουμε ότι κάτι είμαστε αξιολογώντας τις ικανότητές μας και τα έργα μας, ξεχνώντας ότι «δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17,10).
Εδώ παρατηρούμε πως και η ταπεινοφροσύνη και η υπερηφάνεια παίρνουν σάρκα και οστά από το «τί ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας» Ένας ενδελεχής αυτοέλεγχος, μια αυτοπαρατήρηση και μπορούμε να δούμε από το τι «πάσχουμε». Να δούμε τον πραγματικό μας εαυτό και την αξία του.
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι περιγράφει ένα απλό τρόπο ενδοσκόπησης και αξιολόγησης: «Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν».
Και τανάπαλιν, όσο μικρότερος ο παρονομαστής (η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας) τόσο μεγαλύτερη η αξία του κλάσματος.
Χ.Ο.
Δημοσίευση σχολίου