Δεν είναι πρέπον να δίδεται ως δώρον εις αιρετικόν επιτραχήλιον ή αρχιερατικόν εγκόλπιον - Του Β. Χαραλάμπους

Δεν είναι πρέπον να δίδεται ως δώρον εις αιρετικόν επιτραχήλιον ή αρχιερατικόν εγκόλπιον

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

_________________

Το επιτραχήλιο  δίνεται σε Ιερείς και  Αρχιερείς της Εκκλησίας και δεν δωρίζεται σε λαϊκούς αιρετικούς, οι οποίοι καλούνται ‘’επίσκοποι’’.  Εκτός Εκκλησίας δεν χειροτονούνται Ιερείς και Επίσκοποι. 
 
Δωρίζοντας ένα επιτραχήλιο ή ένα αρχιερατικό εγκόλπιο σε αιρετικό ‘’επίσκοπο’’, παρεπόμενα  υπάρχει έμμεση αναγνώριση της ‘’αρχιερωσύνης’’ του.  Για την Εκκλησία ένας αιρετικός ‘’επίσκοπος’’, ο οποίος δεν ανήκει στην Εκκλησία, είναι λαϊκός και μάλιστα αιρετικός λαϊκός. 
 
Είναι μεγάλο ατόπημα να δωρίζεται επιτραχήλιο  σε αιρετικούς ‘’επισκόπους’’.  Το επιταχήλιο συμβολίζει την άνωθεν δοθείσαν  χάριν της ιερωσύνης.   Για ποια δοθείσαν χάριν της ιερωσύνης μπορούν να ομιλήσουν, για κάποιον που ανήκει σε αιρετική κοινότητα;   Δεν μειώνεται με αυτή την απαράδεκτη ‘’προσφορά’’, η λειτουργική σπουδαιότητα του επιτραχηλίου;  
 
Τα κρόσσια τα οποία φέρει ένα επιτραχήλιο, αποτελούν σύμβολο των ποιμαινομένων ψυχών, για τους οποίους θα δώσει λόγο ο Ιερέας ή ο Αρχιερέας, κατά τη φοβερή ημέρα της μέλλουσας Κρίσης.    Ένας αιρετικός ‘’επίσκοπος’’, ο οποίος ανήκει σε μια αιρετική κοινότητα, θα δώσει λόγο για την παραμονή στην αίρεση των συνανθρώπων μας, οι οποίοι τον ακολουθούσαν στην αιρετική διδασκαλία του. 
 
Γιατί να δίδεται επιτραχήλιο σε αιρετικό, μη έχοντα την της ‘’ιερατείας χάριν’’;  ‘’Τα ιερά άμφια χάριν έχουσιν θεία’’, αναφέρει ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης (P.G.155). Γιατί παραθεωρείται το γεγονός ότι, η Θεία Χάρις είναι η καταβαίνουσα ‘’επί την ώαν του ενδύματος’’ του Ιερέως ή του Αρχιερέως;   Ποια η χρεία μιας τέτοιας πράξης, εκτός της ανθραπάρεσκης αγάπης, για να χρησιμοποιήσουμε την ομολογιακή έκφραση του Αγίου Παϊσίου; 
 
Όταν ο Ιερεύς ενδύεται το άμφιό του απαγγέλλει, ‘’Ευλογητός ο Θεός ο εκχέων χάριν επί τους Ιερείς αυτού’’.  Ένας αιρετικός ‘’ιερέας’’, ο οποίος ανήκει σε αιρετική κοινότητα, δεν έχει τη χάρη της ιερωσύνης.
 
Ο συμβολισμός επίσης ενός αρχιερατικού εγκολπίου γιατί παραθεωρείται;   Γιατί να δωρίζεται αρχιερατικό εγκόλπιο σε αιρετικό, ο οποίος δεν έχει την χάρη της Αρχιερωσύνης;  Αυτή η πράξη ‘’δώρου’’, δε αποτελεί έμμεση αναγνώριση αρχιερωσύνης; 
 
Θα μπορούσε να δοθεί ως δώρο αρχιερατικό εγκόλπιο σε Ορθόδοξο λαϊκό;  Πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να δοθεί σε αιρετικό μη έχοντα τη χάρη της αρχιερωσύνης, γιατί το αρχιερατικό εγκόλπιο συμβολίζει και την ομολογία της Πίστης.
 
Το συμβολισμό τον οποίο έχει ένα επιτραχήλιο ή ένα αρχιερατικό εγκόλπιο, γιατί τον παραθεωρούν;  Αυτά δυστυχώς επιτάσσει η κακώς νοούμενη συνύπαρξη στον αιώνα της σύγχυσης όπου ζούμε.  Δεν είναι όμως  αυτά που γνωρίζει η Εκκλησία μας.
 
Η παρουσία επίσης Ιεραρχών της Εκκλησίας μας σε ‘’χειροτονίες’’, οι οποίες γίνονται σε αιρετικές κοινότητες, ποια έννοια έχει;  Όταν στο τέλος εύχονται κιόλας στον ‘’χειροτονηθέντα’’, ωσάν να πρόκειται για κανονικό επίσκοπο, ‘’καλή εκκλησιαστική διακονία’’, ποια έννοια έχει μια τέτοια ευχή;  Πότε στην Ιστορία της Εκκλησίας έχουν επισυμβεί τέτοια άτοπα;   Είναι πρωτόγνωρα και απαράδεκτα αυτά που γίνονται στις μέρες μας.