ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΙΚΟ
Με άνεμους βουνίσιους.
Με κήπους
τίμιους, από υάκινθους και ηλιοτρόπια.
Παιδιά να κάνουν τούμπες στο γρασίδι.
Να
τρέχω αβασάνιστα και ά(σ)κοπα.
Ο άγιός μου να με κρατά.
Κει κατοικεί πνεύμα
Πατ(ε)ρικό.
Δεν μπορώ χωρίς αυτούς, αλλιώς θά
'ναι βαρυχειμωνιά.
'Η κανείς ή όλοι μαζί...
Τι περιμένεις;
Ελευθέριος Βάσσος
θεολόγος - φιλόλογος
1 σχόλιο:
Συγχαρητήρια,...πολύ ωραίο ποίημα!...
Δημοσίευση σχολίου