Σαρακοστιανή… συμβουλή - «Κ.Π.»

 

Σαρακοστιανή…  συμβουλή  

 
Δὲν εἶναι εὐγενικό, οὔτε συνετό, οὔτε σωστὸ νὰ λέμε, δὲν πρέπει νὰ λέμε εὔκολα καί ἀδιάκριτα καὶ μάλιστα στὸν καθένα:
Τὶς σκέψεις μας καὶ τὰ συναισθήματά μας.
Τὰ σχέδιά μας πρὶν ἀκόμη ὁλοκληρωθοῦν.
Τὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν οἰκογένειά μας.
Τὶς καλὲς πράξεις καὶ τὰ κατορθώματά μας.
Τὶς καλοσύνες καὶ τὶς ἐλεημοσύνες μας.
Τὸν πνευματικό μας ἀγώνα καὶ τὴν ἄσκηση στὴν ἀρετή.
Τὶς πνευματικές μας γνώσεις χωρὶς βίωμα καὶ ἐμπειρία.
Τὰ ἀρνητικὰ σχόλια, τίς κριτικές καὶ τὶς πληροφορίες γιὰ τοὺς ἄλλους.
Τὰ μυστικὰ ποὺ κάποιοι μᾶς ἐμπιστεύθηκαν.
Οὔτε περιαυτολογοῦμε καυχώμενοι γιὰ ὅ,τι καλὸ δικό μας. Οὔτε προσβάλλουμε διαδίδοντας ὅ,τι κακὸ γιὰ τὸν ἄλλο. Οὔτε βλασφημοῦμε τὰ Θεῖα, Θεὸς φυλάξοι… Τὰ λόγια εἶναι φτερά, τὰ παίρνει ὁ ἄνεμος, πετοῦν γρήγορα. Στὴν πορεία τους ἢ χάνονται ἢ δυστυχῶς πολλαπλασιάζονται ἀλλοιωμένα. Τὰ λόγια μας πρέπει νὰ εἶναι μέλι, ὄχι δηλητήριο. «Εἴς τις ἐν λόγω οὐ πταίει, οὖτος τέλειος ἀνὴρ (ἄνθρωπος)».
Βασικὸς ἀγώνας τὴν ἁγία Σαρακοστὴ εἶναι ἡ κάθαρση καὶ ἡ περιφρούρηση τῶν λόγων μας. Ἡνίοχοι τῆς γλώσσας μὲ λόγο ἀληθείας καὶ ἀγάπης, μὲ λόγους ζῶντος Θεοῦ! Γι’ τόν λόγο αὐτό ὁ σοφός  Δημιουργός  μέ δύο ἰσχυρά τείχη φρουρεῖ τή γλώσσα: μέ τά δόντια καί τά χείλη. Προσοχή νά μή ξεφύγει ἀτελώνιστος λόγος.
Στὸ σπίτι μας μπαίνουμε μὲ λερωμένα παπούτσια; Ὄχι! Τὰ καθαρίζουμε ἢ τὰ ἀφήνουμε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα. Ἔτσι καὶ μὲ τοὺς λόγους, ποὺ δὲν οἰκοδομοῦν: Ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ στόματος καὶ τῆς ψυχῆς μας, ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς οἰκογένειάς μας, ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς κάθε συζήτησης, ἐντελῶς μακριά ἀπό τή ζωή μας.

   «Κ.Π.»