Το στενό δρομάκι. Η παλιά γειτονιά. Πάει, δε γλιτώνει κι αυτή. Θα γεμίσει με σειρά από μοντέρνες πολυκατοικίες, κρύες και ομοιόμορφες, με βάρβαρους και μονοκόμματους όγκους μπετόν, χωρίς φαντασία, χωρίς προσωπικότητα. Χωρίς ξεθωριασμένα κεραμίδια και σκοροφαγωμένες γρίλιες. Χωρίς γαζίες και γεράνια. Και γλάστρες με βασιλικά. Και θα περνάς μια μέρα Αντωνάκη μου και θα ψάχνεις που ήταν το παλιό σου το σπιτάκι και δε θα το βρίσκεις. Γιατί στη θέση του θα φυτέψουν μια κρύα πολυκατοικία, μοντέρνα και μονοκόμματη. Και πανύψηλη, όσα με τον έβδομο ουρανό.
Μπούρδα Καραβάγκο το φελέκι
σου…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου