Στου Αρχιμανδρίτη την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα

Αρνούνται οι αρχιμανδρίτες ερωτήματα για την αλήθεια της Ορθόδοξης πίστης;
Κρίνουν οι Αρχιμανδρίτες τους πάντες και τα πάντα, μα οι ίδιοι στο απυρόβλητο;
Αποφεύγουν οι Αρχιμανδρίτες την προσωπική αυτοκριτική;
Ενοχλεί τους Αρχιμανδρίτες η ανυπόκριτη ευθύτητα;
Αρέσκονται οι Αρχιμανδρίτες μόνο σε κόλακες και χειροκροτητές;
Η πολυλογία των Αρχιμανδριτών ξαφνικά εχάθη;
Μπορεί μια θεολογική - εκκλησιαστική κριτική στους Αρχιμανδρίτες να αποβεί γεγονός πνευματικού επαναπροσδιορισμού;
Είναι εξυπνάδα οι απορίες για τους Αρχιμανδρίτες ή πόνος για τη διαστρέβλωση της μόνης αλήθειας; 
Υπάρχει μεγαλύτερη ανεντιμότητα από το να δικαιολογεί την αντικανονικότητα στον εαυτό του ο αρχιμανδρίτης, αλλά για την καθοδήγηση των πιστών να είναι αλαζονικά ανυποχώρητος και απολυταρχικά αλάθητος;
Τα αυτονόητα δεν καταθέτω; Τα αυτονόητα ερωτήματα; Να τα ξαναγράψω; Πιο απλά; Σε ποια Μονή είναι ηγούμενος ο κάθε αρχιμανδρίτης; Ποιοι αποτελούν τη μοναχική αδελφότητα στην οποία είναι ηγούμενος; Μετά από πόσα πολλά έτη ηγουμενίας έγινε αρχιμανδρίτης; Γιατί το επανωκαλύμμαυχο από δηλωτικό αποταγής του κόσμου το περιφέρουν μέσα στον κόσμο; Πώς δικαιολογείται η μοναχική κουρά και οι υποσχέσεις της με την μόνιμη παραμονή τους στον κόσμο; Τέλος, τήρησαν τα ηλικιακά όρια χειροτονίας;
Τελικά, τόσο καίρια ζωτικές απορίες (για όσους ακόμη έμειναν να γνωρίζουν και να ανησυχούν) αφήνουν παγερά αδιάφορους τους ενδιαφερόμενους; Εκεί φτάσαμε; Δεν έχει παρακάτω; Να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά;;; 
 
Υ.Γ. Θα σπάσουν  οι αρχιμανδρίτες τη σιωπή τους στο φιλόξενο ιστολόγιό μας, σε λίγες ώρες (ή ημέρες) μόνο για να αποφανθούν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα παραβατικά προσωπικά τους πεπραγμένα;
 

Ε. Β.