ΕΦΗΒΟΙ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ....ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ - Γιάννης Πεγειώτης

Παλαιοτέρα έγραφα με αγάπη για τα νέα παιδια :" τόσα φιλότιμα παιδιά μας δίδουν κουράγιο για το νέο δρόμο ελπίδος

Τα παιδιά του τόπου μας είναι και δικά μας παιδιά. Τέκνα κάποτε των απερίσκεπτων επιλογών διαφόρων επιτηδείων που ήθελαν την εκπαίδευσή μας άψυχή μακράν της παραδόσεως και του πλούτου της διαχρονικής ελληνικής γλώσσας."

Σήμερα θα γράψω και για τα νέα παιδια  που βαδίζουν σε οδούς χωρίς φως, σε δύσκολα μονοπάτια αλυσίδων.....

Απευθυνόμενος πρώτα στην ηγεσία του τόπου...

Έχει κατανοήσει η  κοινωνική και πολιτική ηγεσία του τόπου τι καταιγίδα έρχεται;

Η περιθωριοποιημένη εφηβεία μετέχει σε ομαδοποιήσεις που θυμίζουν προπομπούς "συμμοριών ".

Συμμοριών που κυριολεκτικά δυναμιτίζουν κοινωνίες όπως τη Σουηδία και ελέγχουν από καιρό γκέτο πόλεων όπως στη Γαλλία.

Μάλλον όχι. Όλα κάτω από το χαλί μέχρι την επόμενη έκρηξη. Στην Κύπρο μιλούν γι αυτά λιγοστοί. Άνθρωποι πονεμένοι. Αγωνίστηκαν να στηρίξουν, να διδάξουν παιδιά και εφήβους του περιθωρίου.

Ήδη στην ενηλικίωση τους κάποια  παιδιά μεταναστών ελέγχουν πολλές κοινωνικές νόμιμες και έκνομες δραστηριότητες στην εντός των τειχών Λευκωσία. Μια έρευνα στα αστυνομικά ρεπορτάζ θα σας ανησυχήσει.

Παρόμοια φαινόμενα ελέγχου νόμιμων και εκνόμων δραστηριοτήτων  αποτελούν οι οργανωμένες κερκίδες πολλών σωματείων η συνδεδεμένων η παράλληλων ομαδοποιήσεων οπαδών. Εξάλλου η χρήση αλκοόλ και άλλων ουσιών προ και κατά την διάρκεια των αγώνων είναι κοινό μυστικό.

Αυτά που συνέβησαν στον Πρωταρά με τις τοπικιστικές  επιθέσεις ανήλικων κάτι προδίδουν.

Αφήσαμε πολλοί τα σκουπίδια του διαδικτύου να μεγαλώνουν αρκετούς από τους εφήβους μας. Οι πλείστοι είναι κυριολεκτικά εύκολη λεία των εμπόρων. Νεα είδη τσιγάρων, νέα ενεργειακά ποτά, μουσικές δραπέτευσης, ραππερς υμνητές των χρήσεων....και των εθισμών.

Τώρα είναι η ώρα των έργων για να στηριχτεί η εφηβεία και η νεότητα της νήσου

με φωτεινές πρακτικές πρωτοβουλίες κατά παντού. Σε γειτονιές και στην υπαίθρου, σε μεγάλου πόλεις, σχολεία και στον στρατό.

Τώρα. Ας μην περιμένουμε άλλον.

Γιάννης Πεγειώτης