ΟΜΙΛΙΑ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ κατά τήν τελετήν τῶν Θυρανοιξίων τοῦ Ναϊδρίου τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ἀνεγερθέντος εἰς μνήμην τοῦ δολοφονηθέντος Μιχαήλ Κατσούρη

 Ἱερός Ναός Ἁγίας Τριάδος Ν. Ἰωνίας

Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2024

* * *

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Νέας Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας κύριε Γαβριήλ, ποιμενάρχα τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας καί ἐκπρόσωπε τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Τιμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί,
Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες ὀφφικιάλιοι,
Προσφιλέστατοι γονεῖς τοῦ μακαριστοῦ Μιχαήλ,
Λαέ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένε,
Πάντοτε αἰσθανόμεθα βαθυτάτην συγκίνησιν κατά τήν τέλεσιν μιᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας, ἀλλά σήμερον ἀλγεῖ καί ὀδυνᾶται ἡ καρδία μας, διότι εὑρισκόμεθα εἰς ἕνα τόπον συμβολικόν καί μαρτυρικόν, ἀφιερωμένον εἰς ἕνα νέον ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἄφησε τήν τελευταίαν του πνοήν βιαίως δολοφονηθείς μόλις ὀλίγα μέτρα ἀπό τό σημεῖον ὅπου ἱστάμεθα. Ἀναμιμνησκόμεθα τοῦ μαρτυρικοῦ του τέλους καί δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀδίκῳ θανάτῳ τελειωθέντος Μιχαήλ Κατσούρη, τοῦ φιλάθλου τῆς Ἀθλητικῆς Ἑνώσεως Κωνσταντινουπόλεως, τῆς γνωστῆς εἰς ὅλους μας ΑΕΚ, με τῆν ὁποίαν τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἔχει ἰδιαιτέρους δεσμούς.
Ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἁγίας Τριάδος, εἰς τόν περίβολον τοῦ ὁποίου ἐκτίσθη τό Ναΐδριον τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ, ἐθεμελιώθη ὑπό τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου τό ἔτος 1931 καί μάλιστα τό οἰκόπεδον παρεχωρήθη ὑπό τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς Στεγάσεως Προσφύγων κατόπιν συντόνων ἐνεργειῶν τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου τῆς ἡμῶν Μετριότητος Πατριάρχου Κωνσταντίνου τοῦ Ϛ’, ὁ ὁποῖος ἐτέλεσε καί τόν πρῶτον ἁγιασμόν εἰς τό σημεῖον ἀνεγέρσεως τοῦ Ναοῦ, ὁλίγον χρόνον πρό τῆς κοιμήσεώς του. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντῖνος, ὡς ἀνεφέραμεν καί πρό ὀλίγου, διέμενεν ἐνταῦθα μετά τήν ἐκδίωξίν του ὡς ἀνταλλαξίμου καί τήν ἐν συνεχείᾳ παραίτησίν του ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Ὀραματισμός τοῦ μαρτυρικοῦ ἐκείνου Πατριάρχου ὑπῆρξεν ἡ ἀνέγερσις ἑνός μεγαλοπρεποῦς ναοῦ κατά τά πρότυπα τῆς Ἁγίας Τριάδος τοῦ Πέραν εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν, ἴσως διά νά τοῦ θυμίζῃ, ὅπως καί εἰς τούς πρόσφυγας τῆς περιοχῆς, τό μεγαλεῖον τῆς Βασιλευούσης. Ἀτυχῶς, ὁ Β´ Παγκόσμιος Πόλεμος καί ὁ θάνατος τοῦ πρώτου ἀρχιτέκτονος τοῦ ναοῦ ἠκύρωσαν τά ἀρχικά ἀρχιτεκτονικά σχέδια, ἀλλ᾽ ὁ ναός, ἐν τέλει, ἐκτίσθη καί ἵσταται περίλαμπρος, ὁ δέ ἀοίδιμος Πατριάρχης Κωνσταντῖνος μνημονεύται ὡς Κτίτωρ καί Μέγας Εὐεργέτης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Εἰς αὐτόν, λοιπόν, τόν ἔμφορτον ἀπό τάς ἐνθυμήσεις καί τάς βασάνους τοῦ Γένους χῶρον ἐκτίσθη καί ὁ χαρίεις οὗτος Ναΐσκος τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ, εἰς μνημόσυνον αἰώνιον τοῦ δολοφονηθέντος Μιχαήλ Κατσούρη, ἑνός ἁγνοῦ, τιμίου, φιλοτίμου καί ἐργατικοῦ νέου, μόλις εἴκοσι ἐννέα ἐτῶν, μέ καταγωγήν ἀπό τήν πλησιόχωρον πόλιν τῆς Ἐλευσῖνος. 
Ὁ Μιχάλης ἐπλήρωσε μέ τήν ζωήν του τήν ἀγάπην καί τό πάθος του διά τόν ἀθλητισμόν καί τήν ὁμάδα του τήν ΑΕΚ. Τήν ἑσπέραν τῆς 7ης Αὐγούστου 2023 ἐβίωσε τήν ἀγριότητα καί τά δολοφονικά ἔνστικτα ἀνθρώπων πού οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν μέ τά ὑψηλά ἰδεώδη τοῦ ἀθλητισμοῦ καί τῆς εὐγενοῦς ἅμιλλας. Ὁ Μιχάλης ὑπῆρξε θῦμα τῆς τυφλῆς καί αἱμοχαροῦς ὀπαδικῆς βίας, τήν ὁποίαν ἀπορρίπτομεν καί καταδικάζομεν με ἀγανάκτησιν, ὄχι μόνον ὡς εἰδεχθές ἔγκλημα, ἀλλά καί ὡς βαρυτάτην ἁμαρτίαν ἐναντίον τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ καί τοῦ πλησίον, διότι στρεφόμενος κανείς ἐναντίον τοῦ πλάσματος στρέφεται ἐναντίον τοῦ Δημι-ουργοῦ. 
Ἡ Ἐκκλησία ἐπιδοκιμάζει τόν ἀθλητισμόν καί προτρέπει τούς νέους νά μετέχουν εἰς τάς ἀθλητικάς δράσεις, διότι ὁ ὅλος ἄνθρωπος, ψυχῇ τε καί σώματι, πρέπει νά εἶναι ὑγιής καί εὔρωστος κατ᾽ ἄμφω. Λέγει μάλιστα, χαρακτηριστικῶς, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως, ὁ μέγας αὐτός πατήρ καί διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος: «ἡ ἄσκησις καί γυμνασία τοῦ τε σώματος καί τοῦ πνεύματος παντί εὖ εἰδότι τά περί αὐτόν, εἰσί συμφυῆ καθήκοντα ἐπιβαλλόμενα αὐτῷ ὑπό τῆς ἰδίας φύσεως καί τοῦ προορισμοῦ του, διότι τό μέν σῶμα εὐεκτοῦν ὑπηρετεῖ τῇ ψυχῇ προθύμως καί ἀόκνως, ἡ δέ ψυχή ἔχουσα ἀνεπτυγμένας τάς ἑαυτῆς δυνάμεις σωφρονεῖ καί ὑγιαίνει, καί τάς τοῦ σώματος δυνάμεις σωφρόνως χειρίζεται»[1].
Προτρεπόμεθα, λοιπόν, πατρικῶς τούς γονεῖς νά ὠθοῦν τά τέκνα των εἰς τόν ἀθλητισμόν, ἀλλά καί τούς ἰδίους τούς νέους, ἀντί ἄλλων ψυχοβλαβῶν ἐνασχολήσεων, νά ἐπιδίδωνται εἰς τήν γυμνασίαν τοῦ σώματος, νά μετέχουν εἰς ἀθλητικάς δραστηριότητας, νά στηρίζουν ὁμίλους καί ὁμάδας μέ ἐνθουσιασμόν, μακράν ὅμως πάσης βιαιότητος καί φαινομένων ὀπαδισμοῦ καί «χουλιγκανισμοῦ». Ὁ ἀθλητισμός ἐξυψώνει τό πνεῦμα καί καλλιεργεῖ τά ὑψηλά ἰδανικά, ἀλλ᾽ ὅταν μολύνεται ἀπό τό δηλητήριον τῆς ὀπαδικῆς βίας καταντᾷ καταστροφική μανία, τά ἐπίχειρα τῆς ὁποίας δυστυχῶς δοκιμάζει ἡ κοινωνία μας πλειστάκις μέ τόν χείριστον τρόπον καί εἰς τόν ἔσχατον βαθμόν.
Ὁ ἱερός οὗτος Ναός τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ παραδίδεται ἀπό τῆς σήμερον εἰς τήν λατρείαν τοῦ Θεοῦ καί εἰς μνημόσυνον αἰώνιον τοῦ ἀδελφοῦ μας Μιχαήλ, ἀλλά καί ὡς μιά διαρκής ὑπόμνησις διά τά τραγικά ἀποτελέσματα τῆς τυφλῆς ὀπαδικῆς βίας. Συλλυπούμεθα βαθύτατα τούς γονεῖς καί οἰκείους τοῦ Μιχαήλ, συμπάσχομεν μαζί τους καί προσευχόμεθα διά τήν ἀνάπαυσιν τῆς ψυχῆς του. Εἴθε ὁ μακαριστός Μιχάλης νά εἶναι τό τελευταῖον θύμα τῆς ὀπαδικῆς βίας. 
 
_________
1.  Νεκταρίου Κεφαλᾶ, Μητροπολίτου Πενταπόλεως, «Ὁμιλία περί Γυμναστικῆς» εἰς τό Περί τῶν Ἀποτελεσμάτων τῆς Ἀληθοῦς καί Ψευδοῦς Μορφώσεως, Ἐν Ἀθήναις, 1894, σ. 18.