Καλυμαύχι ή και επανωκαλύμαυχο - π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος

Όλοι οι κατά καιρούς ομιληταί, προφήτες, απόστολοι, και αρχαίοι πατέρες, ομιλούσαν ασκεπείς. Τους τελευταίους αιώνες επεκράτησε να φοράει ο κήρυξ καλυμαύχι ή και επανωκαλύμαυχο. Είναι απαραίτητα αυτά; Ας εξεταστεί το πράγμα, διότι εκτός από την αρχαία παράδοση που αναφέραμε, και η σύγχρονη πρακτική θέλει τον όποιο ρήτορα (στη βουλή, στο δικαστήριο, στην αίθουσα) παντού ασκεπή. Γιατί εμείς οι εργάτες του Χριστού να αποτελούμε παραφωνία άνευ λόγο και να φοράμε κάτι μαύρο, δήθεν καλογερικό και παλαιΐκο; Εμείς έπρεπε να είμαστε ακόμα πιο απλοί. Φτάνει ο σταυρός που φορούμε, το σπουδαιότατο αυτό ιερό σύμβολο. Άλλωστε και ο Απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους (κεφ ια΄),  τονίζει ότι ο ανήρ ακαλύπτω κεφαλή να προσεύχεται ή να προφητεύει.

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να θυμηθούμε μια υπέροχη εικόνα από τα ιερά ευαγγέλια (Ματθ. ε΄, 1-2) «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους (ο Ιησούς) ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος, καὶ καθίσαντος … καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων·» Οποία αγία απλότης!.. Το ίδιο βλέπουμε και στο κείμενο των παραβολών.

Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος, Αρχιμανδρίτης