Αχ αστέρι μου, τζιβαέρι μου! - Ειρήνη Γεωργίου

👉Όταν βλέπετε ένα παιδί στο δρόμο, στην καφετέρια, σε ένα δημόσιο χώρο, να του μιλάνε άσχημα οι γονείς του πάντα, μα πάντα, μα πάντα να επεμβαίνετε. 
 
⚡️Αν σας λένε να κοιτάξετε την δουλειά σας, να πείτε ότι αυτή είναι η δουλειά σας. Να πείτε, ότι επειδή το γέννησαν δε σημαίνει ότι τους ανήκει, ότι είναι κτήμα τους. Τα ανθρώπινα πλάσματα δεν «ανήκουν» σε κανένα ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Και είναι δουλειά σας να προστατεύετε και να νοιάζεστε γι αυτά. 
 
👉Αν διστάζετε, γιατί νομίζετε ότι η λεκτική, η σωματική και η συναισθηματική κακοποίηση είναι μορφές διαπαιδαγώγησης, δεν είναι. Είναι μορφές κακοποίησης και έχουν να κάνουν με τους συναισθηματικούς ανοιχτούς λογαριασμούς του γονιού και τίποτα απολύτως με το παιδί. 
 
‼️Να γυρίσετε πίσω στο παιδί και να απευθυνθείτε σε εκείνο, να το κοιτάξετε στα μάτια και να του πείτε, ότι δε φταίει σε τίποτα, δεν αξίζει αυτή τη συμπεριφορά και δε χρειάζεται να ντρέπεται. Μετά να γυρίσετε σε εκείνους και να πείτε, ότι αν καταλάβετε, ότι θα τιμωρήσουν το παιδί γι’ αυτό που έγινε, ή αν τους ξαναδείτε να κάνουν τα ίδια, θα φωνάξετε την αστυνομία ή θα τηλεφωνήσετε στο Χαμόγελο του Παιδιού. 
 
⚠️Δεν είναι ότι θα σταματήσουν να κακοποιούν το παιδί, όταν θα γυρίσουν στο σπίτι. Είναι ότι το παιδί θα έχει ακούσει από έναν ενήλικα την αλήθεια και ότι κάποιος θα έχει βάλει σε τάξη τον κόσμο μέσα του. Είναι ότι θα δείξετε πώς εκείνοι δεν είναι παντοδύναμοι και εσείς δεν τους φοβάστε. 
 
❣️Αυτό θα του δώσει δύναμη και ανθεκτικότητα να ελπίσει σε ένα καλύτερο μέλλον και να πιστέψει ότι υπάρχουν καλύτεροι άνθρωποι. Να ξέρετε ότι μόνο η ελπίδα σώζει αυτά τα παιδιά. Γι αυτό αγαπάνε τόσο πολύ τα παραμύθια, όπου στο τέλος πάντα ο ήρωας νικάει. Θα κρατήσει μέσα του, ακριβή, την εικόνα σας. Έστω μια φορά κάποιος το υπερασπίστηκε. Δε μπορώ να σας τονίσω πόσο σημαντικό είναι αυτό. 
 
🥊Άφησα την σωματική κακοποίηση στο τέλος. Αν είναι γείτονες σας θα καλέσετε ξανά και ξανά και ξανά την αστυνομία. Ή το 11525 ή το 1056. Εκεί δεν υπάρχουν αστερίσκοι, προειδοποιήσεις, περιθώριο, δεύτερη ευκαιρία. Αν βλέπετε επανηλειμμένα σημάδια στο κορμί ενός παιδιού, κινηθείτε με τον ίδιο τρόπο. Αν είστε δάσκαλοι ή παιδαγωγοί, να επαγρυπνείτε. Να υποψιαστείτε. 4.000 παιδιά κακοποιούνται βάναυσα στη χώρα μας κάθε χρόνο. Σοβαροί τραυματισμοί και «συχνά ατυχήματα» είναι στην πραγματικότητα αποτυχημένες απόπειρες παιδοκτονίας.  
 
Και κάτι τελευταίο:
 
🙈Αν μουδιάζετε στη σκέψη να κάνετε οτιδήποτε από τα παραπάνω, αν και συμφωνείτε, τότε το πιο πιθανό είναι να είστε κι εσείς θύμα παιδικής κακοποίησης. Επείγει να θεραπεύσετε τον εαυτό σας, πριν υπερασπιστείτε κάποιον άλλον. 
 
Το κακό θεριεύει όταν το καλό συνεργάζεται με το κακό. Μη συνεργάζεστε άλλο. 
 

Αχ αστέρι μου, τζιβαέρι μου. 

 

Ειρήνη Γεωργίου 

Ψυχολόγος