ΤΑ ΙΕΡΑ ΣΦΑΓΙΑ… - «Κ.Π.»

 

ΤΑ ΙΕΡΑ ΣΦΑΓΙΑ… 

«Κ.Π.»

Ἀγώνας σύσσωμος γιὰ τὴν ἐλευθερία τοῦ Ἔθνους ἀπὸ τὴν τουρκικὴ σκλαβιά.Τὸ ράσο, ἡ φουστανέλλα καὶ ἡ νησιωτικὴ βράκα ὅλα μαζὶ ταιριασμένα.Κλῆρος καὶ λαὸς ἀγωνίσθηκαν μὲ τὴ σημαία τοῦ Σταυροῦ ἑνωμένοι γιὰ τὸν κοινὸ σκοπό. Οἱ θυσίες ἀναρίθμητες. Ἐπειδὴ κάποιοι ἐκκλησιομάχοι ἀδικοῦν τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν προσφορά της στὸν ἀγώνα τοῦ 21, παραθέτουμε κατάλογο μὲ τὰ ἱερὰ σφάγια ποὺ θυσιάσθηκαν στὸν βωμὸ τῆς Ἐλευθερίας. Ἐνδεικτικά θά σημειώσουμε μερικά ὀνόματα Ἀρχιερέων.

Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1821, στήν Τρίπολη ὁ πασάς τῆς Πελοποννήσου ἄρχισε, μετά ἀτήν Ἐπανάσταση πού προετοίμαζαν οἱ Ἕλληνες. Κάλεσε τούς Ἀρχιερεῖς καί Προκρίτους ὅλων τῶν ἐπαρχιῶν καί τῶν πόλεων, δῆθεν γιά νά συσκεφθοῦν γιά θέματα σχετικά μέ τήν καλύτερη διαβίωση τῶν ραγιάδων. Ὁ ἀπώτερος σκοπός του ἦταν νά τούς ἐξοντώσει. Νά μείνουν οἱ Ἕλληνες ἀκέφαλοι. Ἔτσι θά ἀποτύγχανε ἡ Ἐπανάσταση πού προετοίμαζαν.

Τό πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Μαρτίου τοῦ 1821 συγκεντρώθηκαν στήν Τρίπολη οἱ Ἀρχιερεῖς Τριπολιτσᾶς Δανιήλ, Μονεμβασίας Χρύσανθος, Ἀνδρούσης Ἰωσήφ, Δημητσάνης Φιλόθεος, Ναυπλίου Γρηγόριος, Χριστιανουπόλεως Γερμανός, Κορίνθου Κύριλλος, Ὠλένης Φιλάρετος καί ὁ Οἰκονόμος Παπαλέξης. Μαζί βεβαίως καί ὅλοι οἱ Πρόκριτοι.

Μέ τήν ἔναρξη της Ἐπαναστάσεως ἀποκαλύφθηκαν τά ὕπουλα σχέδια τοῦ πασᾶ τῆς Τριπόλεως. Ὅλοι οἱ προσκληθέντες μεταφέρθηκαν σέ ἕνα σκοτεινό στενό ὑπόγειο τοῦ σεραγιοῦ καί δέθηκαν ὅλοι μαζί σέ ἕνα ξύλο. Ἦταν ἕνα δοκάρι μακρύ μέ τρύπες, ὅπου εἶχαν ἁλυσοδεθεῖ τά πόδια τους. Συγχρόνως τούς εἶχαν περάσει καί χαλκάδες στόν λαιμό τους. Μέχρι τήν ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς 26 Σεπτεμβρίου 1821 εἶχαν πεθάνει σχεδόν ὅλοι ἀπό τίς κακουχίες. Ἐπέζησαν μόνο οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Τριπολιτσᾶς, Κορίνθου καί Ἀνδρούσης καί ἀπό τούς δεκαπέντε Προκρίτους μόνο τέσσερις.

Τά ἱερά σφάγια ἀρχίζουν πλέον νά πληθαίνουν. Κατά τή διάρκεια τῆς Ἐπαναστάσεως μαρτύρησαν 45 Ἀρχιερεῖς καί φυλακίστηκαν ἄλλοι 42. Μερικοί ἀπό τούς Ἀρχιερεῖς σφαγιάσθηκαν ἤ ἀπαγχονίστηκαν. Ἐνδεικτικά σημειώνουμε μερικά ὀνόματα: Ὁ πρώην Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος ΣΤ΄, ὁ Ἐφέσου Διονύσιος, ὁ Ἀγχιάλου Εὐγένιος, Νικομηδείας Ἀθανάσιος, Δέρκων Γρηγόριος, Θεσσαλονίκης Ἰωσήφ, Τυρνόβου Ἰωπό πληροφορίες, νά ὑποψιάζεται γιά ίχθηκαν σφάγια τοῦ ἀγώνα.

Στήν Κύπρο, εἶχαν παρόμοιο τέλος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, καί οἱ Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθος, Κιτίου Μελέτιος, Κυρηνείας Λαυρέντιος.

Στήν Κρήτη, ὁ Κρήτης Γεράσιμος, Πέτρας καί Χερρονήσου Ἰωακείμ, Λάμπης καί Σφακίων Ἱερόθεος, Σητείας Ζαχαρίας. Ἐπίσης ὁ Διουπόλεως Καλλίνικος, ὁ Χίου Πλάτων, ὁ Νύσσης Μελέτιος καί πολλοί ἄλλοι κληρικοί.

 Ὁ ἀπομνημονευματογράφος καί Γραμματέας τοῦ Κολοκοτρώνη Μιχαήλ Οἰκονόμου ἐπισημαίνει ὅτι στόν ἱερό ἀγώνα διακρίθηκε «καί ὁ σύγχρονος αὐτῷ κλῆρος, στῆθος πρός στῆθος παλαίσας μαρτυρικῶς καί μέ τό μαρτυρικόν αἷμα του αὐτόν ἁγιάσας». Ἐπαληθεύθηκε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «ἐάν ...ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνῃ, πολύν καρπόν φέρει» (Ἰω. ιβ΄ 24). Ἡ θυσία ὅλων αὐτῶν τῶν κληρικῶν καί πολλῶν ἄλλων ἐνεθάρ ρυνε τούς Καπεταναίους καί τούς ἀγωνιστές καί προχωροῦσαν στόν ἀγώνα μέ πίστη στόν Θεό. Ὅλοι τους ἀγωνίζονταν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστιν τήν ἁγίαν καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερίαν». Λευτεριά χρυσῆ με ἱερέων αἷμα ἔχεις ποτισθεῖ!