Ταπείνωση καὶ Μειονεξία
Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ προσεύχεται "ἀξιοπρεπῶς" ἂς μᾶς
ἐπιτραπεῖ. Στέκεται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν αἴσθηση πρίγκηπα ποὺ ξέπεσε. Καί
ξεπεσμένος, ἀλλὰ καὶ πρίγκηψ, διότι ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀξία ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς,
ἀνεβαίνοντας στὸν Σταυρὸ γι' αὐτὸν τὸν πρίγκηπα. Θρηνεῖ τὴν κατἀντια του. Καὶ μὲ
ὅλη τὴν αἴσθηση καταστροφῆς, ἀνατέλλει ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μέσα
του. Μὲ ὅλη του τὴν ὕπαρξη καὶ ὅλες του τὶς δυνάμεις φωνάζει τὸ Θεό. Ὁλόκληρος
γίνεται ἕνα στόμα ποὺ κράζει. Δὲν ἔχει ἀπὸ πουθενὰ ἀλλοῦ νὰ πιαστεῖ.
Ο ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΟΣ ὅταν "προσεύχεται" κλαψουρίζει καὶ δέρνεται γιατί νὰ πάθει ὅσα ἔπαθε. Ἐνῶ κλαίει, ἀνακούφιση δὲν βρίσκει. Πάντοτε τὸν στοιχειώνει μιὰ δημόσια εἰκόνα του θιγμένη. Φρίττει νὰ καταστρέψει αὐτὴ τὴ δημόσια εἰκόνα του γιατὶ ἀφελῶς, ἀλλὰ στὸ βάθος πονηρῶς καὶ ὑπερηφάνως, πιστεύει ὅτι ἂν τὴν ἀποχωριστεῖ θὰ γκρεμιστεῖ.
Καὶ δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι τὸ γκρέμισμα εἶναι θεραπεία. Καί, κατὰ βάθος, θὰ προτιμοῦσε νὰ μὴν ἔχει ἀνάγκη τὸ Θεό. Καλὸς ὁ Θεὸς δὲ λέω, ἀλλὰ κι αὐτὰ ποὺ ἔπαθα δὲν τὰ περίμενα στὴ ζωή μου! Καὶ δός του ἀνακύκλωση τῆς κλάψας ἐσαεί. Μέρος τῆς κλάψας, φορές, εἶναι καὶ ἡ φαντασιώδης προσευχή του.Ἄλλο ἡ ταπείνωση καὶ ἄλλο ἡ μειονεξία. Ξέρετε πόσο
τὰ μπερδεύουμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ αὐτὰ τὰ δύο; Χαμὸς γίνεται...
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου