Το θάρρος να μιλήσουμε για το δίκιο είναι προτιμότερο από μια σιωπή που μας αφήνει «βολεμένους» αλλά συνένοχους - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

 Στις 29 Αυγούστου η Εκκλησία μας τιμά την Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Ιωάννου του Προδρόμου. Σε αντίθεση με τις περισσότερες μνήμες Δικαίων και Αγίων, που εορτάζονται με χαρά, η ημέρα αυτή έχει πένθιμο χαρακτήρα και συνοδεύεται από αυστηρή νηστεία. Ο λόγος είναι ότι ο θάνατος του Προδρόμου δεν υπήρξε απλώς μαρτυρικός, αλλά άδικος, αποτέλεσμα της φιληδονίας και της αδικίας του βασιλιά Ηρώδη.

Ο Ιωάννης στάθηκε ατρόμητος και κατήγγειλε δημόσια τον παράνομο βίο του βασιλιά. Δεν υπολόγισε την εξουσία, ούτε φοβήθηκε τις συνέπειες. Και πράγματι, πλήρωσε το θάρρος του με το αίμα του. Ο αποκεφαλισμός του, μέσα σε ένα συμπόσιο γεμάτο μέθη και ακολασία, αποκαλύπτει πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν παραδοθεί στα πάθη του.

Η Εκκλησία μάς καλεί να νηστέψουμε αυτή την ημέρα, για να θυμηθούμε ότι η αδικία δεν είναι κάτι μακρινό ή «ξένο». Είναι μια πραγματικότητα που απειλεί κάθε κοινωνία και κάθε άνθρωπο. Η νηστεία δεν είναι απλώς μια διατροφική συνήθεια ή έθιμο· είναι πράξη πένθους και εγρήγορσης. Μας διδάσκει ότι δεν πρέπει να μένουμε αδιάφοροι απέναντι στην αδικία, αλλά να την καταγγέλλουμε με θάρρος, όπως έκανε ο Ιωάννης.

Ο Πρόδρομος υπήρξε προφήτης που μιλούσε με παρρησία, ελέγχοντας τόσο τον βασιλιά Ηρώδη για τον παράνομο βίο του, όσο και τους Ιουδαίους της εποχής του για τις αμαρτίες και τις αδικίες τους. Ωστόσο, η μαρτυρία του δεν εκφράστηκε ποτέ με βία ή καταστροφή, αλλά με λόγο αληθείας, αυστηρό μεν, αλλά καθαρό και δίκαιο. Στη σημερινή εποχή βλέπουμε πολλές φορές ακτιβιστές να καταγγέλλουν κοινωνικές αδικίες, όμως συχνά οι τρόποι που χρησιμοποιούν είναι βίαιοι, προσβλητικοί ή καταστροφικοί, γεγονός που αλλοιώνει το ίδιο το μήνυμα που θέλουν να μεταδώσουν. Ο Ιωάννης γίνεται πρότυπο για τους χριστιανούς, όχι μόνο επειδή μίλησε χωρίς φόβο, αλλά και επειδή το έκανε με πνεύμα δικαιοσύνης και θυσίας, χωρίς να επιδιώξει να επιβάλει με τη βία την αλήθεια. Ο χριστιανός καλείται να καταγγέλλει την αδικία με θάρρος, αλλά πάντοτε με αγάπη και σεβασμό προς τον άνθρωπο, ακόμη και προς εκείνον που θέλει να αδικεί. Η φωνή του πρέπει να είναι δυνατή, αλλά όχι καταστρεπτική· σταθερή, αλλά όχι μισαλλόδοξη. Έτσι, η διαμαρτυρία γίνεται αληθινή μαρτυρία, που δεν πηγάζει από οργή και εμπάθεια, αλλά από την αγάπη για την αλήθεια και την επιθυμία να επικρατήσει το δίκαιο.

Το μήνυμα αυτό είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Αδικία βλέπουμε γύρω μας: σε κοινωνίες που καταπιέζουν τους αδύναμους, σε οικογένειες που υποφέρουν από βία, σε λαούς που υποφέρουν από πολέμους. Μπορεί να συμβαίνει δίπλα μας ή σε μακρινές χώρες· όμως ο χριστιανός δεν καλείται να σιωπήσει. Η σιωπή απέναντι στο κακό είναι συνενοχή.

Ο Πρόδρομος μας δείχνει τον δρόμο: η αλήθεια του Θεού δεν υποτάσσεται στις ορέξεις των ισχυρών. Το θάρρος να μιλήσουμε για το δίκιο είναι προτιμότερο από μια σιωπή που μας αφήνει «βολεμένους» αλλά συνένοχους. Η μνήμη του δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά ζωντανή πρόσκληση να πάρουμε θέση: να σταθούμε δίπλα στους αδικημένους, να υπερασπιστούμε την αλήθεια, να μη φοβηθούμε το κόστος.

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος