Ούτος ο Άγιος Άνθιμος εφέρθη δεμένος δια την πίστιν του Χριστού, έμπροσθεν του βασιλέως Μαξιμιανού, εν έτει σπη’ [288]. Ευρίσκοντο δε εκεί έμπροσθεν ερριμμένα και όλα τα βασανιστήρια όργανα δια φόβον του Μάρτυρος. Επειδή λοιπόν ερωτήθη τι πιστεύει, απεκρίθη ο Μάρτυς και εκήρυξε παρρησία, ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός. Όθεν ετζάκισαν τον λαιμόν του, και ετρύπησαν αυτόν με πυρωμένα σίδηρα. Απλωθείς δε γυμνός επάνω εις τούβλα, δέρνεται με ραβδία. Και υποδεθείς με υποδήματα χάλκινα πυρωμένα, βιάζεται δια να περιπατή με αυτά. Έπειτα δένεται από ένα τροχόν. Του δε τροχού συχνά περιστρεφομένου, οι δήμιοι εζήτουν να καύσουν τον Μάρτυρα με λαμπάδας αναμμένας. Δια τούτο, ο μεν τροχός εστάθη παραδόξως και δεν εγύριζεν, αι δε λαμπάδες έπεσον από τα χέρια των δημίων, με το να ήλθε θείος Άγγελος και έρριψεν αυτούς κατά γης μισαποθαμένους. Μετά ταύτα δένεται ο Άγιος με βαρείας αλύσεις, και κλείεται μέσα εις φυλακήν. Τελευταίον δε αποτέμνεται την κεφαλήν. Και μετά την αποτομήν, βλαστάνει τρίχας παραδόξως.
Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου