Ούτος εγένετο υιός Παμφίλου και Μαρίας, καταγόμενος εκ πόλεως Σινώπης, αρχαίας και περιφανούς ούσης κατά την Μαύρην Θάλασσαν. Ευθύς δε από τα απαλά του ονύχια ηξιώθη να λάβη την χάριν του Αγίου Πνεύματος, και να ενεργή παράδοξα θαύματα. Έπειτα δε έγινε και Επίσκοπος, και πολλούς απίστους επίστρεψεν εις το φως της θεογνωσίας. Τόσον με τα θεία του λόγια, όσον και με τα υπερφυσικά του τεράστια. Πάντοτε δε εδίδασκε και εθαυματούργει έως εσχάτης του αναπνοής. Απεκαλύφθη δε εις αυτόν το μαρτυρικόν τέλος οπού έμελλε να λάβη με τοιούτον σημείον παράδοξον. Μία περιστερά ελθούσα, εκάθισεν επάνω της κεφαλής του. Και βαλούσα εις αυτήν στέφανον, ωμίλησε με ανθρωπίνην φωνήν και είπε. Ποτήριον εκεράσθη εις εσέ, και πρέπει να το πίης. Και τη αληθεία το τοιούτον ποτήριον του μαρτυρίου ηξιώθη να πίη ο αοίδιμος επί της βασιλείας του Τραϊανού, εν έτει ρα’ [101].
Ου γαρ ο κηπουρός Φωκάς ούτος εστίν, ο εκ της
αυτής Σινώπης καταγόμενος, και κατά την σημερινήν ημέραν και αυτός
εορταζόμενος. Αλλά άλλος, διαλάμπων με πολιτείαν καθαράν, και με αρετάς
διαφόρους. Ούτος λοιπόν εφέρθη εις τον έπαρχον Αφρικανόν, και ερωτηθείς παρ’
αυτού, εθεολόγησε, και παρρησία εδίδαξε την εις Χριστόν τον Θεόν ημών πίστιν.
Επειδή δε ο Αφρικανός ετόλμησε να βλασφημήση τον Χριστόν, και να τιμωρήση τον
Άγιον, δια τούτο ευθύς έγινε σεισμός μεγάλος, από τον οποίον έπεσαν κάτω νεκροί
ο τε έπαρχος, και οι στρατιώται αυτού. Αλλ’ ο Άγιος τον ανέστησε, με το να
επαρεκάλεσεν αυτόν η γυνή του επάρχου. Μετά ταύτα εφέρθη ο Άγιος εις τον
βασιλέα Τραϊανόν. Και επειδή εκήρυξε τον Χριστόν, δια τούτο εκρέμασαν αυτόν,
και εξέσχιζον. Ύστερον έβαλαν αυτόν μέσα εις ασβέστην, επειδή και επέμενεν
ανδρείως ομολογών τον Χριστόν.
Τελευταίον δε, έβαλαν αυτόν μέσα εις ένα λουτρόν,
το οποίον εκάη πολλά δυνατά. Όθεν εκεί μέσα παρέδωκεν εις χείρας Θεού την ψυχήν
του, ο γενναίος αγωνιστής. Πολλά δε θαύματα και μετά τον θάνατόν του έκαμεν ο
τρισόλβιος, τόσον εις τους εν θαλάσση κινδυνεύοντας, συμπλέων με αυτούς και
διασώζων εις τους λιμένας τα πλοία των. Όσον και εις τους επικαλουμένους αυτόν
καθ’ οίον δή τινα τρόπον, ταχύς και θερμός βοηθός εις τούτους γινόμενος.
Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
1 σχόλιο:
Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει επίσης την μνήμη του Ιερομάρτυρος Κοσμά τού Πρώτου, Ηγουμένου της Μονής Ζωγράφου καί τών Οσιομαρτύρων Μοναχών της Μονής, οι οποίοι εκάησαν ζωντανοί επί Αυτοκράτορος Μιχαήλ Παλαιολόγου καί Πατριάρχου Ιωάννη Βέκκου (13ος αιώνας), επειδή αντιστάθηκαν στην προωθούμενη Ενωση με τούς Λατίνους.
Τα Αυτοκρατορικά στρατεύματα περικύκλωσαν τήν Μονή, καί επειδή οι Μοναχοί δέν υπέκυψαν στις απαιτήσεις τών Λατινοφρόνων, επυρπόλησαν την Μονή μαζί μέ τους Μοναχούς.
Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται τήν 10 0κτωβρίου.
Δημοσίευση σχολίου