Ούτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σπθ’ [289], καταγόμενος από την πόλιν των εν Καππαδοκία Τυάνων. Επειδή δε ωμολόγει τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, δια τούτο επιάσθη από τον ηγεμόνα Μάξιμον. Και μη πεισθείς να αρνηθή τον Χριστόν, δέρνεται με ραβδία τόσον δυνατά, ώστε οπού εκόπησαν τα σπλάγχνα του και εφαίνοντο από έξω. Αφ’ ου δε εδάρθη, εφέρθη εις τον ναόν των ειδώλων. Φυσήσας δε ο Μάρτυς τα είδωλα, ευθύς έπεσον και έγιναν ωσάν κονιορτός. Έπειτα επαραδόθη εις την φυλακήν. Και μετά επτά ημέρας παρεστάθη εις το κριτήριον του ανωτέρω ηγεμόνος. Και επειδή πάλιν αναγκάσθη να θυσιάση εις τα είδωλα και δεν επείσθη, δια τούτο ετρυπήθη από τους αστραγάλους με καρφία μακρά.
Και εδέθη με αλυσίδας από ένα άγριον άλογον. Το δε άλογον διωκόμενον και τρέχον με βίαν πολλήν έως είκοσι μιλίων διάστημα, έκαμε τον του Χριστού αθλητήν να παραδώση το πνεύμα του εις χείρας Θεού.Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου