Μνήμη του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου (10 Νοεμβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Ολυμπά, Ροδίωνος, Σωσιπάτρου και Τερτίου εκ των εβδομήκοντα, του οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου και του μάρτυρος Ορέστου, ο οποίος καταγόταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας. Επί Διοκλητιανού, ο ηγεμόνας Μάξιμος προσπάθησε με ποικίλους τρόπους να τον δελεάσει για να αρνηθεί το Χριστό. Τέλος, διέταξε και τον έδεσαν πάνω σε ένα ατίθασο άλογο, που έσυρε, μέχρι που παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο.
Ο Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στο 1840 στα Φάρασα της Καππαδοκίας. Οι γονείς του πτωχοί, αλλά πλούσιοι σε αρετές, του προσέφεραν χριστιανική ανατροφή μέχρι τον πρόωρο θάνατό τους.
Ώριμος άνδρας μετέβη στη Μονή Φλαβιανών του Τιμίου Προδρόμου. Εκάρη μοναχός και από Θεόδωρος, μετονομάσθηκε Αρσένιος.
Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος στα Φάρασα, με σκοπό να μάθει ελληνικά γράμματα στα παιδιά. Έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη στην Καισάρεια.
Ο Άγιος Αρσένιος ζούσε με αυταπάρνηση. Θεράπευε απροσωπόληπτα τον ανθρώπινο πόνο Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Διαφύλαξε το ποίμνιό του τόσο από τους Οθωμανούς, για να μην αλλαξοπιστήσει, όσο και από τους προβατόσχημους λύκους, που προσπαθούσαν με αιρετικές δοξασίες να αλιώσουν την ποίμνη του Χριστού.
Έζησε πνευματικές εμπειρίες με πίστη και προσευχή. Αξιώθηκε από το Θεό της πληροφορίας ότι ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής θα έφευγε από τη Μικρά Ασία για την Ελλάδα στις 14 Αυγούστου το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Εκ των προτέρων γνώριζε για την κοίμησή του.
Αναδείχθηκε σκεύος τίμιο του Παρακλήτου και παράδειγμα Οσίου που γέννησε ο 20^ός αιώνας. Συνέγραψε το βίο του  ο σύγχρονος Άγιος, Παΐσιος ο Αγιορείτης, που τον βάπτισε μικρό παιδάκι στα Φάρασσα.
Πανηγυρίζουν σήμερα οι ναοί του Αγίου Αρσενίου στη Δασούπολη της Λευκωσίας, στη Λεμεσό και στην κοινότητα Κυπερούντας.
Πρότυπα για όλους μας οι σημερινοί τιμώμενοι Άγιοι Απόστολοι, ο Μάρτυρας Ορέστης και Όσιος Αρσένιος. Μαρτύριο και άσκηση είναι δύο δρόμοι οι οποίοι και συμπορεύονται και διακρίνονται στην πορεία του ανθρώπου, με προοπτική τη μετοχή στην παραδείσια χαρά.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου