Ούτοι οι Άγιοι ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου, και Σεκούνδου ηγεμόνος, εν έτει σν’ [250]. Και ο μεν Γαλακτίων, ήτον υιός Κλειτοφώντος και Λευκίππης, οίτινες ήτον και οι δύω Έλληνες. Έπειτα εδιδάχθησαν την ευσέβειαν από ένα Μοναχόν, ονομαζόμενον Ονούφριον, και εδέχθησαν το Άγιον Βάπτισμα. Η δε Επιστήμη, και αυτή παρομοίως είχε γονείς Έλληνας. Επειδή δε εδόθη δια γάμου εις τον Γαλακτίωνα, δια τούτο και εβαπτίσθη δια μέσου αυτού. Φυλάξαντες ουν την παρθενίαν άσπιλον και οι δύω, έγιναν Μοναχοί, κάθε σκληραγωγίαν και κακοπάθειαν υπομένοντες. Ύστερον δε επιάσθησαν από τον άρχοντα Ούρσον και ερωτηθέντες από αυτόν, παρρησία ωμολόγησαν τον Χριστόν. Όθεν έδειραν αυτούς δυνατά, και καλάμια λεπτά και οξύτατα έβαλαν εις τα ονύχιά των. Έπειτα έκοψαν με μάχαιραν τα άκρα των ποδαρίων τους.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου