NA EIΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ
μέσα στὴν Ἐκκλησία. Καὶ νὰ φωνάζεις τὸν Χριστό. Ἐκεῖνος
θὰ ἀπομακρύνει τὰ περιττά. Μὴν προτρέχεις αὐτοακρωτηριαζόμενος γιὰ νὰ ἀρέσεις ὡς
"καλὸς Χριστιανός". Τὸ ζητούμενο ἔρχεται ἄνωθεν καὶ δὲν εἶσαι πάντοτε
ἐνήμερος γιὰ τὸ πῶς καὶ πότε. Μᾶλλον "παίρνεις εἴδηση" ἕνα εἶδος ἰχνώδους
θεραπείας. Ἁπαλῆς ὡς αὔρας λεπτῆς καὶ εἰρηνοποιοῦ.
Ἂν ὑπάρξει κίνδυνος νὰ μὴν εἶσαι ὁ ἑαυτός σου μὲ ὁποιοδήποτε τίμημα, γιὰ νὰ "κερδίσεις" κάτι, νὰ προτιμᾶς νὰ εἶσαι "φερέοικος καὶ ἐπαίτης". Ζητιάνος καὶ περιπλανώμενος καλύτερα, ὅμως ἐλεύθερος. Οἱ δύο ὅροι ἀνήκουν στὴν Ὁσία Γαβριηλία Παπαγιάννη καὶ συγκεκριμένα στὰ Ἀποφθέγματά της.
Mεγάλη ἡ ὐπόθεση ἡ ἀκατηγόρητη ἀξιοπρέπεια του
Χριστιανοῦ καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων. Ὁ ταπεινὸς γίνεται χαλὶ χωρὶς νὰ χάνει τὴν ἀξιοπρέπειά
του. Ὁ Φαρισαῖος καὶ ὑποκριτὴς παραμένει βαθιὰ ἀναξιοπρεπής.
π. Ἐφραὶμ
Τριανταφυλλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου