Ὑπῆρχε ἄλλος τρόπος; - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ὑπῆρχε  ἄλλος τρόπος;

Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

  Ὑπῆρχε ἆραγε ἄλλος τρόπος σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἐκτός ἀπό τήν Ἐνσάρκωση τοῦ Θείου Λόγου;  Καί βέβαια ὑπῆρχε· εἴτε μέσῳ Ἀγγέλων, εἴτε μέσῳ ἀνθρώπων, εἴτε μέ ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἐπινοοῦσε ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ· «κατά μυρίους τρόπους», θά μποροῦσε ὁ Θεός νά σώσει τόν ἄνθρωπο (Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὅτι εἷς ὁ Χριστός. P.G. 75: 1321).

              Ὅμως, ὁ φιλάνθρωπος Θεός στό θέμα τῆς σωτηρίας μας δέν ἤθελε μιά «πρόχειρη» λύση, ἀλλά τήν πιό τέλεια λύση. Καί  ἡ τέλεια λύση ἦταν μία· ὁ Θεός νά γίνει ἄνθρωπος, καί νά ἐργασθεῖ ὁ ἴδιος γιά τή σωτηρία μας. 

       Παράλληλα χρειαζόταν καί κάτι ἄλλο ἐξίσου οὐσιαστικό.  Ἔπρεπε ὡς ἄνθρωπος νά σαρκωθεῖ  «ἄνευ σπέρματος ἀνδρός», γιά νά  εἶναι ἀπαλλαγμένος ὄχι μόνο ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀλλά καί ἀπό τήν τάση, τήν ἐπιθυμία γιά ἁμαρτία.

    Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Ἄν ὁ Χριστός δέν γεννᾶτο ἄνευ σπέρματος ἀνδρός,  δέν θά μποροῦσε νά δεχθεῖ μέσα του τό πλήρωμα τῆς ἄφθαρτης Θεότητος (Κολ.2:9),  ὥστε νά γίνει ἀνεξάντλητη πηγή ἁγιασμοῦ. Ὁπότε, ἔτσι, δέν θά εἶχε τήν ἄνεση νά καθαρίσει τούς πρωτόπλαστους ἀπό τόν μολυσμό τῆς ἁμαρτίας. Πόσο μᾶλλον τούς ἀπογόνους τους.

Στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Πατρών ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιρλανδίας κ. Ιάκωβος

Στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Πατρών, μετέβη το πρωί της Κυριακής 28-12-2025 “Μετά την Χριστού Γέννησιν” ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιρλανδίας κ. Ιάκωβος κατόπιν αδείας του Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου και προέστη της Θείας Λειτουργίας.

Αν έπαιζε το «Μακεδονία Ξακουστή» στα Σκόπια… - Ελισσάβετ Βασιλοπούλου

EYROKINISSI/ΓΡ. ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

Αν έπαιζε το «Μακεδονία Ξακουστή» στα Σκόπια…

Ελισσάβετ Βασιλοπούλου

Τι θα γινόταν άραγε εάν ένα συγκρότημα έπαιζε μέσα στα Σκόπια, σε μια δημόσια συναυλία, το «Μακεδονία Ξακουστή»;

Θα μιλούσαν άραγε οι γνωστοί κύκλοι που πρόσκεινται στην Αριστερά για «ελευθερία της τέχνης» ή θα υπήρχαν άμεσες αντιδράσεις, απαγορεύσεις και καταγγελίες; Τώρα, ας συμφωνήσουμε όλοι με τον δήμαρχο της Φλώρινας που δικαίως αντέδρασε και παρενέβη όταν, σε συναυλία στις 22 Δεκεμβρίου, ακούστηκαν σλαβόφωνα τραγούδια μέσα στην πόλη του.

Δεν μπορεί όταν οι Έλληνες προασπίζονται το εθνικό τους φρόνημα και την πατρίδα τους να βαφτίζονται συλλήβδην «εθνικιστές» από τους γνωστούς, ενώ όταν οποιοσδήποτε άλλος λόγος στρέφεται κατά της Ελλάδας να αντιμετωπίζεται σαν νερό για λειτουργιά από τους ίδιους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Αυτή η επιλεκτική ευαισθησία δεν είναι ούτε προοδευτική ούτε δημοκρατική.

Δεν παθαίνει τίποτα η Θεολογία αν τα νήπια δεν ήταν 14.000! - Παναγιώτης Ασημακόπουλος

 Δεν παθαίνει τίποτα η Θεολογία εάν μάθουμε ότι ο αριθμός των σφαγιασθέντων από τον Ηρώδη νηπίων, των οποίων η μνήμη τιμάται στις 29 Δεκεμβρίου, ήταν κατά πολύ μικρότερος από 14.000 που αναφέρεται στο Συναξάρι.

Με βάση τον πληθυσμό της εποχής και της περιοχής και με βάση την αναλογία του πληθυσμού, τα πρωτότοκα αγόρια ηλικίας κάτω των δύο ετών ήταν από 50 έως 80.

Ο μεταγενέστερος, υπερβολικός αριθμός των 14.000 προέκυψε κατ' αναλογία του αριθμού 144.000 που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου.

Βέβαια, κι ένα αγόρι να είχε σφαγιαστεί από τον μεγαλομανή Ηρώδη, αρκεί για τη βαρβαρότητα.

- Δεν παθαίνει τίποτα η Θεολογία εάν αφήσουμε τα ανιστόρητα ιδεολογήματα του τύπου "ο Χριστός πρόσφυγας" και τις φαντασιώσεις ότι ο Ιωσήφ, η Παναγία και το Βρέφος περνούν αγκαθωτά σύνορα κρατών, εφόσον τότε η Αίγυπτος ήταν και αυτή μέρος της τεράστιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως και η Ιουδαία (Pax Romana).

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Το πρωί του Σαββάτου, 27ης Δεκεμβρίου 2025, κατά την εορτή του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, στον Ιερό Ναό Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλεως Ρεθύμνης, πραγματοποιήθηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη, Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομο, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο, και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμο.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας έλαβε χώρα η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Αρχιδιακόνου της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου π. Κωνσταντίνου Ζουμπεράκη.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Πρόδρομος προσεφώνησε με συγκίνηση, με πατρικούς και παραινετικούς λόγους, τον νέο Πρεσβύτερο της Εκκλησίας και ευχήθηκε να έχει την πίστη και τη δύναμη του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, γινόμενος αληθινός πνευματικός πατέρας στην Ενορία του Γερανίου Ρεθύμνης, στην οποία θα αναλάβει τα εφημεριακά του καθήκοντα.

Με ποιους θα ήταν ο Χριστός σήμερα;

Από μικρός άκουγα για την Πατρίδα «την Μικρά  Ασία και τα Αλάτσατα της Ερυθραίας», που με δάκρυα στα μάτια της διηγούταν η Νόνα μου Ελένη την ζωή, εκεί και το τι αντιμετώπισαν όταν ήλθαν ως «πρόσφυγες» στην Πατρίδα τους, από τους εδώ στην μητροπολιτική Ελλάδα. Πάντα έτρεφα και τρέφω μια αγάπη για την προσφυγιά.  

«Ήρθαν έτσι τα πράγµατα, ώστε γύρω µας να αφθονούν οι γυμνοί και οι άστεγοι. Είναι πάµπολλοι οι πρόσφυγες που χτυπούν τις πόρτες µας. Πάµπολλοι είναι και οι ξένοι και οι µετανάστες. Όπου κι αν κοιτάξεις, θα δεις χέρια απλωµένα σε ζητιανιά. Για σπίτι έχουν το ύπαιθρο. Κατάλυµα βρίσκουν στις στοές, τις παρόδους και τα ερηµικότερα σηµεία της αγοράς. Φωλιάζουν σε τρύπες όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες. Τα ρούχα τους είναι διάτρητα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη διάθεση όσων δίνουν ελεηµοσύνη. Για τροφή ό,τι τύχει. Πίνουν νερό από τις κρήνες, όπως τα ζώα και για ποτήρια έχουν τις χούφτες στους. Για αποθήκη έχουν την κοιλιά τους, όσο µπορεί αυτή να συγκρατήσει ό,τι µπαίνει µέσα. Τραπέζι τους είναι τα γόνατα τους διπλωµένα. Κρεβάτι, το έδαφος. Μπάνιο, κάποιος ποταµός ή λίµνη, όπως τα έχει προσφέρει ακατέργαστα και κοινά σε όλους ο Θεός. Η ζωή τους είναι πλέον γεµάτη µετακινήσεις και αγριάδα, όµως δεν ήταν έτσι εξ αρχής. Ας όψονται η συµφορά και η ανάγκη»  γράφει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, στον περί φιλοπτωχείας και ευποιίας, λόγο Α΄ P G 46, 457 Α-C).

Αναλογίζομαι πόσο μακριά από την αληθινή πίστη στο Θεό και ακόμη απλησίαστοι είμαστε από την ανθρωπιά θεωρώντας τους «άλλους» και τους «ξένους» ως «διαφορετικούς» και απειλή για την κοινωνική ή τη θρησκευτική συνοχή και υιοθετούμε αρνητικές προκαταλήψεις απέναντί τους.

Ιησούς Χριστός ο πρόσφυγας - Χαρίδημος Τσούκας

Ιησούς Χριστός ο πρόσφυγας

Του ΧΑΡΙΔΗΜΟΥ Κ. ΤΣΟΥΚΑ

Τι θα συνέβαινε, σήμερα, αν ο Ιωσήφ, η Παρθένος Μαρία, και ο νεογέννητος Ιησούς αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν την Παλαιστίνη ως πρόσφυγες; Πόσο ευπρόσδεκτοι θα ήταν σε πλούσιες δημοκρατικές χώρες, των οποίων η κοινή γνώμη είναι επιφυλακτική, φοβισμένη, ακόμα και εχθρική απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ πολιτικοί ηγέτες δηλητηριάζουν το δημόσιο λόγο με εχθροπαθές λεξιλόγιο; (Ελάχιστο δείγμα: οι μετανάστες είναι «ζώα»· «οι χειρότεροι εγκληματίες στον κόσμο» (Τραμπ). «Η χώρα υφίσταται ένα άτυπο λαθρο-εποικισμό» (Σαμαράς)).

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος (2:13) αναφέρει ότι, μετά την επίσκεψη των Μάγων στον νεογέννητο Ιησού, άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στο όνειρο του Ιωσήφ, προτρέποντάς τον να πάρει την οικογένειά του στην Αίγυπτο. Ο Ηρώδης, τρομοκρατημένος με την είδηση ότι γεννήθηκε ο βασιλιάς της Ιουδαίας, θα αναζητούσε το βρέφος για να το σκοτώσει. Ο Ιωσήφ πρόθυμα υπάκουσε. Οι πρώτες εμπειρίες του Ιησού ήταν προσφυγικές.

Ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία της προσφυγιάς. Η Αγία Γραφή βρίθει αναφορών εκτοπισμού. Όπως αναφέρει ο φιλόσοφος-θεολόγος Βαρνάβας ΄Ασπρεϊ, «κάθε μείζων χαρακτήρας στην Παλαιά Διαθήκη βίωσε βίαιο εκτοπισμό». Οι πρωτόπλαστοι, ο Δαβίδ, ο Μωυσής, ο Αβραάμ λ.χ. αναγκάζονται να ζήσουν μακριά από την εστία τους. Ο Θεός θυμίζει στους Ισραηλίτες ότι «η γη ανήκει σ’ εμένα κι εσείς είστε σαν ξένοι που τους δόθηκε η άδεια να την κατοικούν» (Λευιτικό, 25:23).

Όλη η αλήθεια για το κόψιμο του σλαβόφωνου συγκροτήματος στη Φλώρινα!

Τι λέει το «αθώο» παραδοσιακό τραγουδάκι που πήγαν να παίξουν οι Banda Entopica στη Φλώρινα και φάγανε άκυρο από τον Δήμαρχο και τους παρευρισκόμενους πολίτες;

Τι λέει το «αθώο» παραδοσιακό τραγουδάκι που πήγαν να παίξουν οι Banda Entopica στη Φλώρινα και φάγανε άκυρο από τον Δήμαρχο και τους παρευρισκόμενους πολίτες;

Πολύ γενικά, ανήκει στη κατηγορία των επαναστατικών δημοτικών ασμάτων για την εξέγερση του Προφήτη Ηλία-Iliden (τη βουλγαροκίνητη εξέγερση κατά οθωμανικών και ρωμέικων θρησκευτικών δομών και σήμερα αποτελεί το σκοπιανό «εθνικοαπελευθερωτικό 1821» – βέβαια πολύ διαφορετικό στις λεπτομέρειες του από τον ελληνικό εθνεγερτικό αγώνα).

Για εμάς τους Έλληνες (και για τους ειδικούς), ανήκει στο είδος των στρατευμένων τραγουδιών προπαγάνδας και κινητοποίησης, τα οποία δημιουργήθηκαν ή διαδόθηκαν για να ενισχύσουν το φρόνημα των κοινοτήτων που πρόσκειντο στην «Εσωτερική Μακεδονική–Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση» (VMRO στα βουλγαρικά, IMARO στα αγγλικά, ΕΜΕΟ στα ελληνικά).

Το να ζει κανείς ....

 

Το να ζει κανείς 

είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. 

Οι περισσότεροι απλώς 

υπάρχουν-επιβιώνουν 

όπως λέει ένας φίλος. 

Και ιδού εγώ μεθ' υμών ειμί...

Έλαβα ένα μήνυμα ευχαριστίας για την συντροφιά που κρατά το «Αναστάσιος» σε κάποια ψυχή αυτές τις μέρες που τυγχάνει να είναι και μοναξιάς...

Με αγάπη σας στέλνω.

Ευχές για καλή ανάρρωση σε όσους και όσες  περνάτε δύσκολα αυτές τις αγίες μέρες κλεισμένοι σ ένα νοσοκομείο, σε ένα ίδρυμα, μακριά από το σπιτικό σας....!

Ευχές σε όλους τους μοναχικούς ανθρώπους όπου και εάν είστε.

Αναστάσιος

Οι Είκοσι χιλιάδες Μάρτυρες της Νικομήδειας. 28 Δεκεμβρίου - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Οι Είκοσι χιλιάδες Μάρτυρες της Νικομήδειας.  -   28 Δεκεμβρίου

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

302μ.Χ. Στη Νικομήδεια βρίσκεται ο αυτοκράτορας Μαξιμιανός, ο οποίος δεν μπορεί να ανεχθεί την ευρεία εξάπλωση του χριστιανισμού στην πόλη. Ψάχνει τρόπο να εξαφανίσει τους χριστιανούς. Και τον βρίσκει! Πλησιάζει η μεγάλη χριστιανική εορτή των Επιφανείων και οι χριστιανοί θα συναχθούν να εορτάσουν την γέννηση και την βάπτιση του Χριστού. Εκείνη την ώρα που όλοι θα είναι συναγμένοι στο Ναό, θα πυρπολήσει το οίκημα και θα τους παραδώσει όλους σε φρικτό θάνατο.

Η μεγάλη εορτή έφθασε. Οι χριστιανοί μετά το μεοσονύκτιο συνάχθηκαν στο Ναό για να συμμετάσχουν στην πανηγυρική αγρυπνία. Είκοσι χιλιάδες πιστοί με επικεφαλής τον ευλαβέστατο επίσκοπο Άνθιμο.

Μέσα στη νύκτα ο στρατός του αυτοκράτορα περικυκλώνει το Ναό και κλείνει κάθε έξοδο. Εντεταλμένος αξιωματικός εισέρχεται στο Ναό και λέγει στον Επίσκοπο ότι η εντολή του αυτοκράτορα είναι να θυσιάσουν όλοι στα είδωλα. Αν δεν το κάμουν θα καούν ζωντανοί.

Μνήμη των δισμυρίων Mαρτύρων (28 Δεκεμβρίου)

 Σήμερα, Κυριακή Μετά τα Χριστούγεννα εορτάζουμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνήστορος, Δαυίδ του βασιλέως και Ιακώβου του Αδελφοθέου και πρώτου Ιεράρχου των Ιεροσολύμων.
Επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη των δισμυρίων Μαρτύρων, που θυσιάστηκαν για χάρη του Χριστού στη Νικομήδεια.
Το μαρτύριο αυτών των Αγίων συγκαταλέγεται στις περιπτώσεις ομαδικών διώξεων και σφαγών κατά των Χριστιανών, κυρίως κατά τα τέλη του 2^ου και τις αρχές του 3^ου αιώνα. Φαινόμενα τόσο σύγχρονα στον 21^ο αιώνα, ιδιαίτερα στις μέρες μας, στις χώρες της Μέσης Ανατολής! Οι είκοσι χιλιάδες Άγιοι ζούσαν στη Νικομήδεια την εποχή που βασίλευε στη Ρώμη ο δυσσεβής Μαξιμιανός.
Χάρη στις άοκνες ιεραποστολικές προσπάθειες του επισκόπου Ανθίμου, του ιερέα Γλυκερίου, της ευλαβούς Δόμνας και άλλων Χριστιανών, αυτοί και άλλοι πολλοί είχαν συγκροτήσει μια ζωντανή εκκλησιαστική κοινότητα, στην οποία προσέρχονταν διαρκώς και νέα μέλη.

Σε μετάφραση, μαζί με το κείμενο, το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής μετά Της Χριστού Γεννήσεως 27/12/2025, Απολυτίκια και Θεία Λειτουργία

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Ματθ. 2, 13-23

Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ᾿Εγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς  Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.	Όταν αναχώρησαν οι μάγοι, ένας άγγελος του Θεού παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ στο όνειρό του και του είπε: «Σήκω αμέσως, πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης όπου να ’ναι θα ψάξει να βρει το παιδί, για να το σκοτώσει».
῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου,	Ο Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, πήρε το παιδί και τη μητέρα του και μέσα στη νύχτα έφυγε στην Αίγυπτο· εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης.
ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· «᾿Εξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν Υἱόν μου».	Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου».

Κυριακή Μετά τα Χριστούγεννα - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Κυριακή Μετά τα Χριστούγεννα (Ματθαίος 2:13–23)

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής μετά τα Χριστούγεννα μάς μεταφέρει από την χαρά της Γεννήσεως του Χριστού στη δοκιμασία της φυγής στην Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ, υπακούοντας στην θεία εντολή, παίρνει τη Μαρία και τον Ιησού και καταφεύγει σε ξένη γη, για να σωθεί ο Χριστός από την οργή του Ηρώδη. Το γεγονός αυτό φαίνεται παράδοξο: ο Υιός του Θεού, που ήρθε να σώσει τον κόσμο, γίνεται πρόσφυγας και διωκόμενος. Μέσα όμως σε αυτήν την ταπείνωση αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστήριο της θείας οικονομίας.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν ότι ο Χριστός από την πρώτη στιγμή της επίγειας ζωής Του συμμετέχει ολοκληρωτικά στην ανθρώπινη πραγματικότητα. Δεν έρχεται ως άρχοντας ή κατακτητής, αλλά ως ταπεινός, που ήδη από την παιδική Του ηλικία υφίσταται τον διωγμό και την αδικία. Η φυγή στην Αίγυπτο δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός, αλλά και μια προεικόνιση της σταυρικής πορείας του Θεανθρώπου. Όπως θα σηκώσει αργότερα τον σταυρό για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, έτσι και τώρα δοκιμάζει τη φτώχεια και την προσφυγιά, εγκαινιάζοντας το σωτήριο έργο Του με υπακοή και ταπείνωση.

Ο ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - π. Δημητρίου Μπόκου

Ο ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Από τη στιγμή που ο Χριστός γεννήθηκε επί της γης, ο κόσμος κινήθηκε αμέσως εναντίον του. Ο Χριστός βρέθηκε εξ αρχής καταδιωκόμενος από τις αρχές και εξουσίες «του σκότους του αιώνος τούτου». Με την αναχώρηση των μάγων, ο Βασιλεύς των Ουρανών φεύγει «δι’ άλλης οδού», κρυφά μες στη νύχτα, «εις Αίγυπτον», κρυπτόμενος από τον θεομάχο Ηρώδη. Από νήπιο ο Χριστός ζει σε διωγμό, καταδίωξη, εξορία, προσφυγιά, πόνο, βάσανα (Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν).

Γιατί όμως γίνεται αυτό;

Ο Χριστός περιβάλλεται μεν την ανόθευτη ανθρώπινη φύση, αυτήν που τα δικά του χέρια «εποίησαν και έπλασαν». Παίρνει το σώμα που ο ίδιος «εν αρχή» έπλασε, «χουν λαβών από της γης». Προσλαμβάνει την ψυχή που η θεϊκή του πνοή «ενεφύσησεν εις το πρόσωπον» του πρώτου ανθρώπου. Διαπλάθεται «κατ’ εικόνα» του πλάσματός του. Κάνει δικά του τα θεμελιώδη αρχετυπικά στοιχεία που ο ίδιος ενέβαλε στην ανθρώπινη ουσία. «Προσέλαβεν όλον τον Αδάμ, τον προ της παραβάσεως».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ - π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Τότε Ἡρώδης… ἐθυμώθη λίαν καί …ἀνεῖλε πάντας τούς παῖδας τούς ἐν Βηθλεέμ…».

Θυμός καί ὀργή διακατέχουν τόν αἰσχρότατον καί ληρώδη Ἠρώδη. Δόλος καί φονική διάθεση  χαρακτηρίζουν τήν συμπεριφορά του. Δολοφόνος ὄντας, θανάτωσε ἀθῶα παιδιά γιατί στό σατανοκίνητο μυαλό του εἰσῆλθε ἡ ἰδέα, ὅτι δῆθεν κινδύνευε ἡ ἐξουσία του.

Σαφέστατα, ἁγία γερόντισσα, τό κορύφωμα τῶν κακῶν λέγεται δολιότης·  προσκόλλησις στίς ἡδονές καί τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου· πυρετός καί ἀγάπη γιά τήν ὕλη καί τά αἰσθητά πού καί μεταφράζεται φιλοδοξία. Αὐτή πού ἐκ φύσεως θέλγει πάντοτε κατ’ αἴσθηση, ἔχει δέ τήν ἐπωνυμία καί καλεῖται φιληδονία. Διότι ὁ καθένας ἀπό τούς προσκολλημένους στίς ἡδονές εἶναι παράλυτος στήν ψυχή, κατακείμενος ἐπάνω στήν κλίνη τῆς ἡδυπάθειας καί τῆς δῆθεν φαινομενικῆς ἀνέσεως.

Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον, ἀδελφοί, ζοῦσε ὁ θηριώδης Ἡρώδης. Δηλαδή, ὅπως στίς ἄγριες λόχμες καί στά δάση τῶν ἀγκαθιῶν φωληάζουν τά θηρία καί τά ἐρπετά τῆς γῆς, ἔτσι καί ὁ κάκιστος Ἡρώδης ζοῦσε κάτω ἀπό κάθε εἴδους κακίας καί μοχθηρίας, καθώς καί φονικῆς διαθέσεως πού τρέφει καί τρέχει τήν ψυχή πρός τήν ἀπώλεια.

ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ (ΑΝΕΙΛΕΝ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΑΣ) - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ (ΑΝΕΙΛΕΝ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΑΣ)

 π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

«Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τῶν μάγων»  (Ματθ. 2, 16-17)

«Τότε ὁ Ἡρώδης, ἐπειδὴ εἶδε ὅτι ἐξαπατήθηκε ἀπὸ τοὺς μάγους, ἐθύμωσε πάρα πολὺ καὶ ἔστειλε καὶ ἐσκότωσε ὅλα τὰ παιδιὰ στὴν Βηθλεὲμ καὶ σέ ὅλα τὰ περίχωρά της ἀπὸ δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα πρὸς τὸν χρόνο, τὸν ὁποῖο  ἐξακρίβωσε ἀπὸ τοὺς μάγους». 

            Γεμάτη η ανθρώπινη Ιστορία από τυράννους. Αυτός που έχει τη δυνατότητα να ηγεμονεύει, να έχει το μονοπώλιο της νόμιμης κρατικής βίας, να ελέγχει τους μηχανισμούς του κράτους, εύκολα μπαίνει στη λογική του ατομικού συμφέροντος και της χρήσης του λαού του ως θεράποντος, χωρίς να τον ενδιαφέρει το κοινό καλό, αν αυτό δεν ταυτίζεται με το δικό του. Χαρακτηριστικό των τυράννων τα μεγάλα έργα, ώστε ο κόσμος να ξεχνιέται βλέποντας μεγαλεία, τα οποία ευκολύνουν τη ζωή του ή γίνονται αφορμή δόξας για τον ισχυρό. Χαρακτηριστικό των τυράννων, εκτός της καταστολής, η χρήση του άρτου και  των θεαμάτων, ώστε να μπορούν να έχουν τον λαό ήσυχο, με καλυμμένες τις βιοτικές του ανάγκες ή να τον οδηγούν  στη λογική του να ξεχνιέται για όσα θα μπορούσε να έχει και δεν έχει.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου - μετά τα Χριστούγεννα - Δημήτριος Τσαντήλας

 Ο ιατρός και θεολόγος Δημήτριος Τσαντήλας αναλύει το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής μετά τα Χριστούγεννα

Η φυγή της Αγίας Οικογένειας στην Αίγυπτο

Η φυγή του Ιωσήφ, της Μαρίας και του παιδίου Ιησού στην Αίγυπτο, περιγράφεται στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (2:13-23). Αν και η αφήγηση έχει έντονο θεολογικό χαρακτήρα, πολλοί ιστορικοί και αρχαιολόγοι τα τελευταία χρόνια προσπάθησαν να ιχνηλατήσουν πιθανά ίχνη αυτής της διαδρομής χρησιμοποιώντας γεωγραφικά και πολιτιστικά δεδομένα, και Χριστιανικές παραδόσεις από την Αίγυπτο.

Η φυγή συνδέεται με την εντολή του βασιλιά Ηρώδη του Μεγάλου να θανατωθούν τα αρσενικά νήπια της Βηθλεέμ. Ο Ηρώδης (73–4 π.Χ.), γνωστός για την σκληρότητά του, είχε ήδη πραγματοποιήσει εκτελέσεις μελών της ίδιας του της οικογένειας για πολιτικούς λόγους. Ο Ιώσηπος Φλάβιος δεν μνημονεύει το συγκεκριμένο επεισόδιο της σφαγής των νηπίων, ωστόσο οι πράξεις του Ηρώδη συμβαδίζουν με τέτοια ενέργεια, γεγονός που καθιστά το ευαγγελικό κείμενο ιστορικά πιθανό μέσα στο πλαίσιο της εποχής.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (Ματθ. 2, 13-23)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στην Παναγία των Ξένων, στις 28/12/1980)

1. Ο προφήτης Δαυΐδ

Σήμερα η Εκκλησία μας τελεί τη μνήμη δύο μεγάλων ανδρών. Του αγίου προφήτου Δαυΐδ και του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου.

Ο προφήτης Δαυΐδ έγινε βασιλεύς του Ισραήλ και διεδέχθη τον Σαούλ. Δεν επεδίωξε ο ίδιος τη Βασιλεία. Τον εξέλεξε ο προφήτης Σαμουήλ και τον κατέστησε βασιλέα κατά φωτισμό, αποκάλυψη και εντολή του Θεού.

Είναι φυσικό πως όταν έγινε βασιλιάς, το περιβάλλον τού προηγουμένου βασιλέως, του Σαούλ, ζημιώθηκε. Γιατί πήγε στην άκρη όπως θα λέγαμε σήμερα. Και περίμεναν την ευκαιρία να υπονομεύσουν τον νέο βασιλιά. Και η ευκαιρία δόθηκε. Ο άμυαλος γυιός του Δαυΐδ, ο Αβεσσαλώμ, γεμάτος από φιλοδοξία και πόθο να αναδειχθεί, δεν είχε την υπομονή να περιμένει να πεθάνει ο πατέρας του για να τον διαδεχθεί. Παρότι ήταν βέβαιο πως θα γινόταν αυτός βασιλιάς σαν πρωτότοκος που ήταν. Και σκέφθηκε να κάνει επανάσταση και να πετάξει, ποιόν; Τον πατέρα του! Για να γίνει πιο γρήγορα βασιλιάς.

Περὶ τῶν μάγων - Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Περὶ τῶν μάγων

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Ἀναχωρησάντων τον μάγων…» (Ματθ. 2,13)

Θὰ προσπαθήσω, ἀδελφοί μου, νὰ πῶ ἁ­πλᾶ λόγια. Γιατὶ θέλω ὅλοι νὰ καταλαβαίνουν τὸ κήρυγμα.

Τὰ εὐαγγέλια, ποὺ ἀκοῦμε τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡ­μέρες, μιλᾶνε γιὰ ὅσα ἔγιναν κατὰ τὴ γέννη­σι τοῦ Χριστοῦ. Μιλᾶνε γιὰ τὴ Βηθλεέμ, γιὰ τὸ σπή­­λαιο, γιὰ τὸν ἀστέρα, γιὰ τοὺς ἀγγέλους, γιὰ τοὺς βοσκούς, γιὰ τὰ ζῷα. Μιλᾶνε ἀκόμα γιὰ τοὺς μάγους. Μ᾿ αὐτοὺς ἀρχίζει σήμερα τὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Ματθ. 2,13-23)· «Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων…». Γιὰ τοὺς μάγους λοιπὸν ἂς μιλήσου­με κ᾿ ἐμεῖς. Οἱ μάγοι θὰ γίνουν διδάσκαλοί μας.

Τί μᾶς διδάσκουν; Πολλὰ πράγματα.  Πρῶτα – πρῶτα πρέπει νὰ ξέρουμε, ὅτι οἱ μά­γοι αὐτοὶ δὲν ἔχουν καμμιά σχέσι μὲ τοὺς σημε­ρινοὺς μάγους. Δυστυχῶς σήμερα ὑπάρχουν μάγοι καὶ μάγισσες σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο καὶ στὴν πατρίδα μας· ἡ μαγεία κάνει θραῦσι σὲ πόλεις καὶ χωριά. Λένε μερικὰ λόγια «θεοτικά»· ἀλλ᾿ ἐνῷ στὰ χείλη ἔχουν αὐτά, στὴν καρδιὰ ἔχουν τὸ διάβολο. Εἶνε ὄργανα τοῦ διαβόλου, σκοτεινὰ πρόσωπα, καὶ πλανοῦν τοὺς ἀνθρώπους. Ἔχουν μεγάλη πέρασι· θησαυρίζουν.

ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΡΩΤΗ ΘΥΣΙΑ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ  ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΠΡΩΤΗ  ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ  ΠΡΩΤΗ  ΘΥΣΙΑ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

    Με το βλέμμα στον ουρανό, και τα τελευταία του λόγια παράκληση. «Κύριε μη στήσεις αυτοίς-μην τους λογαριάσεις-την αμαρτίαν ταύτην» ! Ήτοι, σε γραμμή Ιησού Χριστού στο Σταυρό. «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι-δεν ξέρουν, δεν καταλαβαίνουν-τι ποιούσι». Έφυγε για τον ουρανό Στέφανος, ο πρώτος από τους επτά Διακόνους, που ήταν «πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου». Το πρώτο αίμα είχε χυθεί, στους ακόλουθους τρεις αιώνες, θα ακολουθούσε ποτάμι αίμα των Μαρτύρων Κυρίου για να ριζώσει και αναπτυχθεί η καλλιέλαιος της Εκκλησίας. Πολύ μακρά περίοδος, τριακόσια χρόνια, για πολλούς άκρως δύσκολη, τραγική. Το πιο πολύ όμως και για πιο πολλούς-«τοσούτον γαρ έχοντες περικείμενον ημίν νέφος Μαρτύρων»-μεγάλη, μέγιστη, όντως ηρωική ! Από τούτο μοναδική σε αίμα για την Εκκλησία, και ανεπανάληπτη !

     «Και ο Στέφανος γεμάτος πίστη και δύναμη έκανε μεγάλα και εκπληκτικά και θαυμαστά στο λαό, και θαύματα. Και τότε είναι που άρχισαν να συζητούν μαζί του κάποιοι από διάφορες συναγωγές. Κι όταν πια δεν τα ’βγαζαν πέρα, τον έσυραν στο Συνέδριο κατηγορώντας τον ότι προσβάλλει το Μωυσή και ανακηρύττει το Χριστό. Τι παράξενο όμως εκεί. «Ατενίσαντες εις αυτόν άπαντες οι καθεζόμενοι εν τω Συνεδρίω είδον το πρόσωπον αυτού να λάμπει ωσεί πρόσωπον αγγέλου» !

Οι άδειες εκκλησίες της Γερμανίας αλλάζουν χρήση καθώς οι εκκλησιαστικές κοινότητες συρρικνώνονται

Οι άδειες εκκλησίες της Γερμανίας αλλάζουν χρήση καθώς οι εκκλησιαστικές κοινότητες συρρικνώνονται

"Μοίρα του ανθρώπου ο θάνατος.

Μοίρα των Θεών η λήθη."
Μ. Καραγάτσης 

Την τελευταία της ημέρα, η Αγία Άννα είναι σχεδόν ξανά γεμάτη. Μια χορωδία τραγουδάει και το μικρό όργανο τους υποστηρίζει. Αλλά αυτή είναι η τελευταία λειτουργία στη μικρή καθολική εκκλησία στο Γκίλντεχαους, μια περιοχή του Μπαντ Μπέντχαϊμ κοντά στα γερμανο-ολλανδικά σύνορα.

Στο μέλλον, το κτίριο δεν θα είναι πλέον τόπος λατρείας. Προς το τέλος της λειτουργίας, η κατάρρευση αυτής της εκκλησίας γίνεται μια οδυνηρή πραγματικότητα. Οι πιστοί από την εκκλησία ανοίγουν την Αγία Τράπεζα και αφαιρούν τα λείψανα. Αυτά είναι μικρά λείψανα ενός αγίου, είτε πρόκειται για θραύσματα οστών είτε για κομμάτια υφάσματος, τα οποία ενσωματώνονται πάντα στην Αγία Τράπεζα μιας καθαγιασμένης καθολικής εκκλησίας.

Ο παροπλισμός των εκκλησιών είναι μια συναισθηματική υπόθεση. "Επηρεάζει την καρδιά και τα μάτια. Είναι συγκινητικό", λέει ο Καθολικός πάστορας Χούμπερτους Γκόλντμπεργκ σκουπίζοντας ένα δάκρυ από την άκρη του ματιού του.

Τι ζόρι τραβάνε με τον Καποδίστρια ; - Παναγιώτης Ασημακόπουλος

 Ερώτηση σχετικά με την ταινία "Καποδίστριας"

Γιατί ψάχνεστε με το τι λένε οι "ειδικοί του κινηματογράφου" και δεν πάτε να δείτε την ταινία μόνοι σας; 

Δηλαδή, αν εγώ έχω αποφασίσει να δω μια ταινία, θα με αποτρέψει η "προχώ" κριτική του Δανίκα και δεν ξέρω ποιανού άλλου;

Αφού λέω για το δικό μου γούστο, να πω και τούτο: Επί χρόνια έβλεπα (και βλέπω) μια ταινία και μετά ψάχνω για πλάκα τι λένε οι "ειδικοί" του athinorama.

Σχεδόν 10 στις 10 ταινίες που θάβουν, είναι μια χαρά και ταινίες που εκθειάζουν, δεν βλέπονται ούτε από ναρκωμένο ιπποπόταμο! 

Εδώ τα σκήπτρα έχει ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου, η οποία είναι η επιτομή της ηλιθιότητας για μένα, ενώ οι κριτικοί ακόμη εκστασιάζονται και τρίβουν το θεληματικό τους πηγούνι με το γενάκι του τράγου, πίνοντας τζιν με ράσμπερι μόλις τη θυμηθούν!

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΘΑ ΙΕΡΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΟΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ κ.κ. ΙΑΚΩΒΟΣ

ΩΡΑ 7.30 π.μ. ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ 

Η κυματική επίδραση, ο πρωτομάρτυς Στέφανος και ο κορυφαίος Παύλος - π. Χριστοφόρου Χρόνη

Η κυματική επίδραση, 
ο πρωτομάρτυς Στέφανος 
και ο κορυφαίος Παύλος

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοφόρου Χρόνη

Εφημερίου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου 

(Δρ. Θεολογίας-Μ.Α. Φιλοσοφίας)

Επίκουρου Καθηγητή Θεολογικής Σχολής-Τμήμα Θεολογίας ΕΚΠΑ

chrischronis@theol.uoa.gr

         Η εορτή του Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιακόνου Στεφάνου ξεπερνά την απλή απόδοση τιμής σε ένα ιστορικό πρόσωπο και μας προσκαλεί να βυθιστούμε στο μυστήριο της οδύνης, η οποία, μέσα από τη θυσία, μεταστοιχειώνεται σε πηγή ζωής. Το μαρτύριό του δεν υπήρξε ένα τραγικό τέλος, αλλά η αρχή μιας αλυσίδας γεγονότων με ανυπολόγιστες συνέπειες για την Εκκλησία και τον κόσμο. Ανάμεσα σε αυτές, η σιωπηλή αλλά καθοριστική επίδρασή του στη ζωή του διώκτη Σαύλου-μετέπειτα Αποστόλου Παύλου.

        Η «κυματική επίδραση» αποκαλύπτει πώς ο Θεός μπορεί να μεταστρέφει ακόμη και το κακό σε οδό δόξας. Η έννοια της «κυματικής επίδρασης» μας βοηθά να προσεγγίσουμε ένα από τα βαθύτερα μυστήρια της θείας οικονομίας: πώς γεγονότα φαινομενικά μικρά, τραγικά ή άδικα μπορούν να γεννήσουν, μέσα στον χρόνο, συνέπειες απροσδόκητες και σωτήριες. Όπως ένα βότσαλο που πέφτει στο νερό δημιουργεί κύματα πολύ πέρα από το σημείο της πτώσης του, έτσι και κάθε ανθρώπινη πράξη, καλή ή κακή, διαχέει επιδράσεις που υπερβαίνουν τη στιγμή και το πρόσωπο που την πραγματοποίησε. 

        Ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι «σε εκείνους που αγαπούν τον Θεό όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται για το καλόν τους» (δεν λέει ότι όλα τα πράγματα είναι καλά).^[1] Το ίδιο συνέβαινε με τους αγίους. Ένα «κακό» στη ζωή τους ο Θεός το μετέτρεπε σε καλό. Δεν γνωρίζουμε τι επίδραση μπορεί να έχει μελλοντικά ένα κακό.

Έγκλημα και τιμωρία - π. Νικόλαος Ε. Μήτσος

 

Έγκλημα και τιμωρία,

είναι μεσ’ στην Κοινωνία,

δεν γλιτώνει σε ένοχε,

και εσύ εγκληματία.

π. Νικόλαος Ε. Μήτσος

Συλλείτουργο Οικουμενικού Πατριάρχου και Πατριάρχη Βουλγαρίας στο Φανάρι

“Οι ιεροί δεσμοί του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά του Βουλγαρικού λαού είναι, ως γνωστόν, αρχαίοι, εξικνούμενοι μέχρι του Θ´ αιώνος και της ευκλεούς Πατριαρχίας του επιφανούς Οικουμενικού Πατριάρχου Αγίου Φωτίου του Μεγάλου, ο οποίος επέδειξεν ιδιαίτερον και έμπρακτον ενδιαφέρον διά τον εκχριστιανισμόν των Σλαβικών εθνών.”, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, μετά το λαμπρό Συλλείτουργο με τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, Μακαριώτατο Πατριάρχη κ. Δανιήλ, που τελέστηκε σήμερα, Παρασκευή, 26 Δεκεμβρίου 2025, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, στο Φανάρι, και συνέχισε: “Ο τότε Ηγεμών των Βουλγάρων Βόρις, βαπτισθείς και λαβών το όνομα Μιχαήλ, υπήρξε πνευματικόν τέκνον του Ιερού Φωτίου, ο οποίος τον προσεφώνει «περιφανέστατον και ηγαπημένον υιόν αυτού, των ιδίων αυτού πνευματικών ωδίνων ευγενές και γνήσιον γέννημα»! Τους ιδίους ακριβώς λόγους του Πατριάρχου Φωτίου προς τον Βόριδα-Μιχαήλ δύναται να λέγη σεμνυνομένη η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δι’ όλον τον ευσεβή λαόν της Βουλγαρίας!

Και ναί μεν υπήρξαν κατά καιρούς, φθόνω και συνεργεία του πονηρού, ταραχώδεις διακυμάνσεις εις τας διεκκλησιαστικάς σχέσεις ημών, λίαν εκάστοτε οδυνηραί, εις εξωεκκλησιαστικούς συνήθως παράγοντας και παρεμβάσεις οφειλόμεναι, ουχ ήττον το φίλτρον της εν Χριστώ αγάπης ουδόλως ηλαττώθη και ο ψυχικός ημών σύνδεσμος ουδέποτε εξέλιπεν! «Αλλήλων μέλη εσμέν», αχωρίστως και αδιαιρέτως ηνωμένοι εν τη κοινή Πίστει και ομολογία, τη κοινή αγιοπνευματική εμπειρία και τη κοινή ελπίδι της εν Χριστώ αιωνίου ζωής και σωτηρίας!”. 

Ο Πρωτομάρτυς Στέφανος με το αίμα του πότισε το δένδρο της Ορθοδοξίας. Έδειξε τον δρόμο της πίστης σε όλους μας. - Μυργιώτης Παναγιώτης

Στέφανος ο πρώτος μάρτυρας, ο πρώτος άνθρωπος που μαρτύρησε και μάλιστα σκληρά και έχυσε το αίμα του για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Μαρτύρησε την πίστη του στον Θεάνθρωπο Χριστό και έλαβε τον στέφανο της αγιότητας από τον αγωνοθέτη Χριστό. Το όνομά του είναι ελληνικό που σημαίνει τον άνθρωπο που φορά στεφάνι, στέμμα, δηλαδή τον διαλεχτό και αξιόλογο άνθρωπο.Ήταν πιθανότατα ελληνικής καταγωγής και είχε μόρφωση και ήθος, τα οποία τον καθιστούσαν ξεχωριστό στην Ιερουσαλήμ.

            Οι πράξεις των Αποστόλων δεν αναφέρουν τόπο και έτος γεννήσεώς του. Για πρώτη φορά αναφέρεται το όνομα του Στεφάνου όταν εκλέκτηκε Διάκονος. Σύμφωνα με την αγιογραφική γραφή, όταν οι μαθητές των Αποστόλων έγιναν πάρα πολλοί , οι ελληνόφωνοι χριστιανοί διαμαρτύρονταν ότι οι χήρες των και τα ορφανά τους αδικούνταν κατά την διανομή των τροφίμων. Οι Απόστολοι για να ασχοληθούν με το κύριο έργο των που ήταν το κήρυγμα πρότειναν στους πιστούς να εκλέξουν Διακόνους δηλαδή βοηθούς των οι οποίοι θα είχαν ως κύριο έργο την φροντίδα για τα υλικά αγαθά. Οι Απόστολοι θα ασχολούνταν, κυρίως , με την αθάνατη ψυχή δια του κηρύγματος και οι Διάκονοι για την φροντίδα του φθαρτού σώματος.

Εναρκτήριες εκδηλώσεις Επετειακού Έτους 200 ετών από την ηρωική ΕΞΟΔΟ του Μεσολογγίου

Με λαμπρότητα και υψηλό συμβολισμό εγκαινιάζεται από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνό την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2026, το Επετειακό Έτος της Τοπικής μας Εκκλησίας, για τη συμπλήρωση 200 ετών από την Ηρωική Έξοδο της Φρουράς του Μεσολογγίου.

Οι εναρκτήριες εκδηλώσεις αποτίουν φόρο τιμής σε ένα από τα κορυφαία γεγονότα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, φωτίζοντας το διαχρονικό μήνυμα της θυσίας, της ελευθερίας και της πνευματικής ανάτασης.

Το πρωί της Κυριακής, από τις 7:00’ έως τις 10:30’, θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Δαμασκηνού. Το Ιερό Αναλόγιο θα διακονήσει ο Άρχων Πρωτομαΐστωρ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, κ. Γεώργιος Δεμελής, ο οποίος  θα  χοραρχήσει και θα ψάλλει με χορό ιεροψαλτών από σπουδαστές της  Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Μεσολογγίου «Άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης».

Μνήμη του Αγίου Αποστόλου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου (27 Δεκεμβρίου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Ούτος ο μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος Στέφανος, όταν έγινε μίαν φοράν ζήτησις μεταξύ Ιουδαίων και Σαδδουκαίων και Φαρισαίων και Ελληνιστών περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και άλλοι μεν έλεγον, ότι είναι Προφήτης· άλλοι δε, ότι είναι πλάνος· και άλλοι, ότι είναι υιός Θεού. Όταν λέγω η τοιαύτη ζήτησις έγινε, τότε ο αοίδιμος Στέφανος εστάθη επάνω εις ένα τόπον υψηλόν, και εκήρυξεν εις όλους τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, λέγων. Άνδρες αδελφοί, διατί τόσον επληθύνθησαν αι κακίαι σας, και είναι τεταραγμένη όλη η Ιερουσαλήμ; Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν έλαβεν εις την καρδίαν του δισταγμόν εις τον Ιησούν Χριστόν. Δια τι αυτός είναι, οπού έκλινε τους Ουρανούς, και εκατέβη δια τας αμαρτίας μας, και εγεννήθη από την Παρθένον την Αγίαν και καθαράν και διαλεγμένην προ καταβολής κόσμου. Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε, και τας νόσους εβάστασεν. Αυτός έκαμε να αναβλέψουν οι τυφλοί. Αυτός εκαθάρισε τους λεπρούς, και εδίωξε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους.